روزه: تفاوت میان نسخه‌ها

در احادیثى نیز از سفارش حضرت نوح به پیروان خود در مورد روزه گرفتن در نخستین روزى که بر کشتى سوار شدند <ref>تهذيب، ج 4، ص 306؛ جامع الاحاديث، ج 9، ص 431</ref> و روزه گرفتن آنان پس از فرود آمدن بر کوه جودى <ref>تهذيب، ج 4، ص 300؛ وسائل الشيعه، ج 10، ص 458.</ref> یاد شده است.  

خدا به مؤمنانى که اهل عمل صالح مانند روزه باشند، پاداش عظیمى در آخرت مى‌بخشد: « والصـّمینَ والصـّمـتِ ... اَعَدَّ اللّهُ لَهُم ... اَجرًا عَظیما » ( احزاب / 33، 35 ) و آنان را به بهشت مى‌برد: « اِنَّ اللّهَ اشتَرى مِنَ المُؤمِنینَ اَنفُسَهُم واَمولَهُم بِاَنَّ لَهُمُ الجَنَّةَ ...* اَلتـّبُونَ العـبِدونَ الحـمِدونَ السـّحونَ » ( توبه / 9، 111 - 112 )؛ بهشتى که در آن باغ‌هاى عالى و میوه‌هاى آن در دسترس بهشتیان است: « فى جَنَّةٍ عالِیَه * قُطُوفُها دانِیَه * کُلوا واشرَبوا هَنیـ ٔ ا بِما اَسلَفتُم فِى الاَیّامِ الخالِیَه ». ( حاقّه / 69، 22 - 24 ) « الاَیّامِ الخالِیَة » به نظر برخى روزهایى است که بهشتیان در دنیا روزه‌دار بوده‌اند ،<ref>الكشاف، ج 4، ص 153؛ فتح القدير، ج 5 ، ص 284.</ref> چنان که در برخى روایات اهل بیت علیهم‌السلام نیز آمده است .<ref>بحارالانوار، ج 93، ص 346؛ جامع احاديث الشيعه، ج 9، ص 105.</ref> در روایتى، پاداش روزه‌دار ماه رمضان که از حرام اجتناب ورزد، رضایت الهى و بهشت <ref>بحارالانوار، ج 93، ص 346؛ جامع احاديث الشيعه، ج 9، ص 105.</ref> و در حدیثى دیگر، اندازه ثواب هر عملى 10 تا 700 برابر دانسته شده، جز روزه که محدود به این مقدار نبوده و خداوند، خود پاداش آن را تعیین مى‌کند .<ref>مستدرك الوسائل، ج 7، ص 503؛ جامع احاديث الشيعه، ج 9، ص 95.</ref> بر پایه احادیثى دیگر، پاداش آخرتى روزه، امان از تشنگى و گرسنگى روز قیامت <ref>من لا يحضره الفقيه، ج 2، ص 74؛ وسائل الشيعه، ج 10، ص 241.</ref>و ازدواج با حوریان بهشتى <ref>مستدرك الوسائل، ج 7، ص 424؛ مجمع الزوائد، ج 3، ص 141.</ref>  است.

 

  برگرفته از:  [[دائره المعارف قرآن کریم]]