نقش وهابیت در افغانستان (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

=مقدمه=

[[وهابیت]] به عنوان یک طرز فکر و یک اندیشه سیاسی  نقش مهمی در کشورهای مسلمان نشین پیرو سنت و جماعت داشته و تاثیر گذاری آن در کشورهای پاکستان و افغانستان انکار ناپذیر است. حمایت‌های سعودی‌ها از گروه‌های افراطی و تروربستی یکی از سیاست‌های مهم این حکومت سلفی است.

یکی از شاگردان مولوی افضل به نام مولوی شریفی, امارت وهابی خود را در اطراف ارگو در استان بدخشان ایجاد کرد. و مولوی جمیل‌الرحمان تحصیل کرده مدرسه پیشاور, دولت «وهابی» را در دره پیچ بنیان نهاد. این افراده هم‌زمان با فعالیت‌های نظامی- سیاسی به فعالیت‌های فرهنگی و تبلیغی نیز اشتغال داشتند؛ اما رقابت‌های سیاسی با دیگر فرماندهان محلی که به احزاب دیگر مجاهدین وابسته بودند مجال زیادی به این مولوی‌ها ندادند و سرانجام دو نفر اخیر به قتل رسیدند.

در مجموع وهابیت و عربستان سعودی در افغانستان چهار نقش مهم ایفا کردند که عبارتند از:

دیوبندی‌ها از نظر اعتقادی شباهت کلی به وهابیت یافته اند. آن‌ها مانند وهابیت. در برابر سایر فرقه‌های اسلامی حساسیت زیادی نشان داده و از توحید و شرک تفسیر ویژه ای ارائه می‌دهند؛ اما بریلویها حالت انعطاف پذیری بیش‌تری دارند و از توحبد و شرک هیچ گاه تفسیر سخت‌گیرانه ندارند. بریلوی‌ها تا حدودی گرایش‌های صوفیانه دارند. طرفداران دیوبندی در این کشور همواره در حال افزایش بوده است؛ به ویژه در دو دهه اخیه رشد دیوبندی‌ها به دلیل رشد بنیادگرایی اسلامی در منطقه و سرمایه گذاری‌های وسیع عربستان و همچنین حمایت‌های دولت ضیاءالحق و جناج او از آن‌هه سرعت بیش‌تری یافته است.

[[رده: مقالات]]