پرش به محتوا

اخوان المسلمین تونس: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'اسلام گرا' به 'اسلام‌گرا')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۶: خط ۱۶:
|النهضه تونس
|النهضه تونس
|-
|-
|نام برخی از رهبران جریان
|نام برخی از رهبران جریان
|صالح کرکر، جمال العوى، الصادق شورو، محمد القلوی، محمد العکروت، محمد بن سالم، الحبیب اللوز، نورالدین العرباوی.
|صالح کرکر، جمال العوى، الصادق شورو، محمد القلوی، محمد العکروت، محمد بن سالم، الحبیب اللوز، نورالدین العرباوی.
|-
|-
خط ۲۲: خط ۲۲:
</div>
</div>
'''اخوان‌المسلمین''' یک جنبش فراملی اسلام‌گرای [[اهل‌سنت]] است که در بسیاری از [[کشورهای عربی]] طرفدار دارد. جنبش [[اخوان‌المسلمین]]، بزرگ‌ترین جنبش اسلام‌گرا در [[جهان عرب]] می‌باشد. اخوان‌المسلمین گروهی [[اهل سنت|سنی‌‌مذهب]] و دارای تفکرات [[سلفی]] و [[دموکراسی‌خواه]] هستند. اخوان‌المسلمین طرفدار [[تقریب مذاهب اسلامی]] و از حامیان [[جمهوری اسلامی ایران]] بوده و ضد رژیم [[اسرائیل]] هستند. جریان اسلامی در [[تونس]] و فعالیت اخوان‌المسلمین در تونس، جنبش النهضه تونس را شکل داد.  
'''اخوان‌المسلمین''' یک جنبش فراملی اسلام‌گرای [[اهل‌سنت]] است که در بسیاری از [[کشورهای عربی]] طرفدار دارد. جنبش [[اخوان‌المسلمین]]، بزرگ‌ترین جنبش اسلام‌گرا در [[جهان عرب]] می‌باشد. اخوان‌المسلمین گروهی [[اهل سنت|سنی‌‌مذهب]] و دارای تفکرات [[سلفی]] و [[دموکراسی‌خواه]] هستند. اخوان‌المسلمین طرفدار [[تقریب مذاهب اسلامی]] و از حامیان [[جمهوری اسلامی ایران]] بوده و ضد رژیم [[اسرائیل]] هستند. جریان اسلامی در [[تونس]] و فعالیت اخوان‌المسلمین در تونس، جنبش النهضه تونس را شکل داد.  


=جنبش النهضه تونس=
=جنبش النهضه تونس=
این جنبش تاریخی است که نشان‌دهنده جریان اسلامی در تونس و جنبش اخوان‌المسلمین در تونس است. آغاز نهضت به اواخر دهه شصت با نام گروه اسلامی برمی‌گردد که اولین جلسات تشکیلاتی خود را در فروردین 1351 به صورت مخفیانه برگزار کرد. از برجسته ترین بنیانگذاران آن می‌توان به استاد فلسفه [[راشد الغنوشی|راشد غنوشی]] و وکیل [[عبد الفتاح مورو|عبدالفتاح مورو]] اشاره کرد که بعداً تعدادی از فعالان از جمله ''صالح کرکر''، ''حبیب المکنی'' و ''علی العراید'' به آنها پیوستند. فعالیت این گروه در ابتدا با برگزاری محافل در مساجد و با شرکت در انجمن‌های حفظ [[قرآن کریم]] به بعد عقیدتی محدود شد. در ابتدا، فعالیت این گروه به طور ضمنی مورد استقبال [[حزب سوسیالیست مشروطه]] (حزب تک حزبی آن زمان) قرار گرفت، که جنبش اسلامی را پشتوانه‌ای در مقابل چپ غالب آن زمان بر مخالفان می‌دانست. در سال 1974 به اعضای این گروه اجازه داده شد مجله المعرفه را منتشر کنند که عملاً بستری برای ایده‌های جنبش شد. در مرداد ماه سال 1358 شمسی کنفرانس موسس گروه اسلامی به صورت مخفیانه برگزار شد که در آن قانون اساسی آن به تصویب رسید که بر اساس آن ساختار سازمان ساخته شد.<br>
این جنبش تاریخی است که نشان‌دهنده جریان اسلامی در تونس و جنبش اخوان‌المسلمین در تونس است. آغاز نهضت به اواخر دهه شصت با نام گروه اسلامی برمی‌گردد که اولین جلسات تشکیلاتی خود را در فروردین 1351 به صورت مخفیانه برگزار کرد. از برجسته ترین بنیانگذاران آن می‌توان به استاد فلسفه [[راشد الغنوشی|راشد غنوشی]] و وکیل [[عبد الفتاح مورو|عبدالفتاح مورو]] اشاره کرد که بعداً تعدادی از فعالان از جمله ''صالح کرکر''، ''حبیب المکنی'' و ''علی العراید'' به آنها پیوستند. فعالیت این گروه در ابتدا با برگزاری محافل در مساجد و با شرکت در انجمن‌های حفظ [[قرآن کریم]] به بعد عقیدتی محدود شد. در ابتدا، فعالیت این گروه به طور ضمنی مورد استقبال [[حزب سوسیالیست مشروطه]] (حزب تک حزبی آن زمان) قرار گرفت، که جنبش اسلامی را پشتوانه‌ای در مقابل چپ غالب آن زمان بر مخالفان می‌دانست. در سال 1974 به اعضای این گروه اجازه داده شد مجله المعرفه را منتشر کنند که عملاً بستری برای ایده‌های جنبش شد. در مرداد ماه سال 1358 شمسی کنفرانس موسس گروه اسلامی به صورت مخفیانه برگزار شد که در آن قانون اساسی آن به تصویب رسید که بر اساس آن ساختار سازمان ساخته شد.<br>


[[راشد الغنوشی|راشد غنوشی]] در 28 می 1989، کشور را به مقصد [[الجزایر]] ترک کرد و صدیق چورو از آوریل 1988 ریاست دفتر سیاسی جنبش را بر عهده گرفت. از آغاز سال 1990 جنبش به شدت با قدرت درگیر شد و در جریان بحران جنگ خلیج فارس این رویارویی به اوج خود رسید و نیروهای امنیتی کارزار شدیدی را علیه اعضا و هواداران جنبش به راه انداختند و تعداد بازداشت شدگان به 8000 نفر رسید. در اوت 1992، دادگاه نظامی 256 رهبر و اعضای جنبش را به حبس ابد محکوم کرد.<br>
[[راشد الغنوشی|راشد غنوشی]] در 28 می 1989، کشور را به مقصد [[الجزایر]] ترک کرد و صدیق چورو از آوریل 1988 ریاست دفتر سیاسی جنبش را بر عهده گرفت. از آغاز سال 1990 جنبش به شدت با قدرت درگیر شد و در جریان بحران جنگ خلیج فارس این رویارویی به اوج خود رسید و نیروهای امنیتی کارزار شدیدی را علیه اعضا و هواداران جنبش به راه انداختند و تعداد بازداشت شدگان به 8000 نفر رسید. در اوت 1992، دادگاه نظامی 256 رهبر و اعضای جنبش را به حبس ابد محکوم کرد.<br>
در سال‌های بعد، در بحبوحه انتقادات گسترده از انجمن‌های حقوق بشر، این مرجع به تعقیب افراد وابسته به جنبش ادامه داد و علیرغم آزادی اکثر اعضای زندانی آن، فعالیت‌های جنبش در [[تونس]] کاملاً ممنوع است و فعالیت شناخته شده آن محدود به [[اروپا]] و [[آمریکای شمالی]] در میان تونسی‌های خارج از کشور. در حال حاضر ریاست آن را [[راشد الغنوشی|راشد غنوشی]] که در تبعید در [[لندن]] زندگی می‌کند، برعهده دارد و ولید البنانی نماینده آن است.  
در سال‌های بعد، در بحبوحه انتقادات گسترده از انجمن‌های حقوق بشر، این مرجع به تعقیب افراد وابسته به جنبش ادامه داد و علیرغم آزادی اکثر اعضای زندانی آن، فعالیت‌های جنبش در [[تونس]] کاملاً ممنوع است و فعالیت شناخته شده آن محدود به [[اروپا]] و [[آمریکای شمالی]] در میان تونسی‌های خارج از کشور. در حال حاضر ریاست آن را [[راشد الغنوشی|راشد غنوشی]] که در تبعید در [[لندن]] زندگی می‌کند، برعهده دارد و ولید البنانی نماینده آن است.  


=رهبران جریان=
=رهبران جریان=
شروع فعالیت این جریان به رهبری [[راشد الغنوشی|راشد غنوشی]] آغاز شد و پس از ایشان چند نفر دیگر در این جایگاه قرار گرفتند از جمله:  
شروع فعالیت این جریان به رهبری [[راشد الغنوشی|راشد غنوشی]] آغاز شد و پس از ایشان چند نفر دیگر در این جایگاه قرار گرفتند از جمله:  
{| class="wikitable"
{| class="wikitable"
|-
|-
خط ۴۹: خط ۴۸:


=شکل‌گیری جریان=  
=شکل‌گیری جریان=  
راشد الغنوشی با همفکری ''عبدالفتاح مورو'' متولد سال 1948 در شهر تونس در اوایل دهه هفتاد هسته‌های اولیه '''جنبش النهضه''' را پایه ریزی نمود. در ابتدا نام این جنبش '''حرکت الاتجاه الاسلامی''' بود. علنی شدن فعالیت این گروه با شدت عمل رژیم بورقبیه روبرو بود. مطبوعات [[فرانسه]] خطر گسترش این نهضت در میان جوانان مذهبی تونس به بورقبیه و دستگاه اطلاعاتی امنیتی وی گوشزد نمودند.  
راشد الغنوشی با همفکری ''عبدالفتاح مورو'' متولد سال 1948 در شهر تونس در اوایل دهه هفتاد هسته‌های اولیه '''جنبش النهضه''' را پایه ریزی نمود. در ابتدا نام این جنبش '''حرکت الاتجاه الاسلامی''' بود. علنی شدن فعالیت این گروه با شدت عمل رژیم بورقبیه روبرو بود. مطبوعات [[فرانسه]] خطر گسترش این نهضت در میان جوانان مذهبی تونس به بورقبیه و دستگاه اطلاعاتی امنیتی وی گوشزد نمودند.  
زیرساختار فکری النهضه متأثر از اندیشه‌های متفکران [[اخوان‌المسلمین]] همچون حسن البنا، سید قطب، السباعی <ref>رهبر اخوانی‌های سوریه.</ref> و ابوالاعلی المودودی <ref>رهبر اخوانی‌های پاکستان.</ref> بوده است. همچنین افکار و اندیشه‌های مالک بن نبی از اندیشمندان بزرگ مسلمان الجزایر در تکوین فکری و ایدئولوژیک رهبران النهضه تونس نقش مؤثری داشته است.<br>
زیرساختار فکری النهضه متأثر از اندیشه‌های متفکران [[اخوان‌المسلمین]] همچون حسن البنا، سید قطب، السباعی <ref>رهبر اخوانی‌های سوریه.</ref> و ابوالاعلی المودودی <ref>رهبر اخوانی‌های پاکستان.</ref> بوده است. همچنین افکار و اندیشه‌های مالک بن نبی از اندیشمندان بزرگ مسلمان الجزایر در تکوین فکری و ایدئولوژیک رهبران النهضه تونس نقش مؤثری داشته است.<br>


خط ۵۶: خط ۵۵:


=اخوان و رابطه آنها با تونس=
=اخوان و رابطه آنها با تونس=
[[تونس]] مانند [[الجزایر]] و [[مراکش]] تحت اشغال فرانسوی‌ها قرار گرفته است و [[فرانسه]] از زمانی که در [[الجزایر]] ورود کرد به دنبال کنترل کشور تونس بوده است و در واقع توانست در سال 1881 به این امر دست یابد. به حمله برخی از قبایل تونس توسط این کشور اشاره کرد. از زمان تأسیس اخوان برای آزادی میهن اسلامی از دست هر استعمارگر تلاش کردند امام البناء حتی اداره ارتباط با جهان خارج را تأسیس کرد تا به این کشورها کمک کند تا راهی برای رهایی از دست اشغالگر پیدا کنند. این اداره کنفرانسی را با دعوت نمایندگان سازمان‌های عربی و اسلامی و جمعی از مردم کشورهای برادر [[مصر]] برگزار کرد. به منظور گفتگو در مورد مسائل [[طرابلس]]، [[الجزایر]]، [[تونس]]، [[مراکش]] و [[فلسطین]]؛ این به دلیل موضع کشورهای متفقین در مورد آن مسائل و مخالفت آنها با حقوق آن کشورها است.<br>
[[تونس]] مانند [[الجزایر]] و [[مراکش]] تحت اشغال فرانسوی‌ها قرار گرفته است و [[فرانسه]] از زمانی که در [[الجزایر]] ورود کرد به دنبال کنترل کشور تونس بوده است و در واقع توانست در سال 1881 به این امر دست یابد. به حمله برخی از قبایل تونس توسط این کشور اشاره کرد. از زمان تأسیس اخوان برای آزادی میهن اسلامی از دست هر استعمارگر تلاش کردند امام البناء حتی اداره ارتباط با جهان خارج را تأسیس کرد تا به این کشورها کمک کند تا راهی برای رهایی از دست اشغالگر پیدا کنند. این اداره کنفرانسی را با دعوت نمایندگان سازمان‌های عربی و اسلامی و جمعی از مردم کشورهای برادر [[مصر]] برگزار کرد. به منظور گفتگو در مورد مسائل [[طرابلس]]، [[الجزایر]]، [[تونس]]، [[مراکش]] و [[فلسطین]]؛ این به دلیل موضع کشورهای متفقین در مورد آن مسائل و مخالفت آنها با حقوق آن کشورها است.<br>


==تصمیمات کنفرانس==
==تصمیمات کنفرانس==
Writers، confirmed، مدیران
۸۷٬۷۹۱

ویرایش