۸۷٬۷۱۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'علیه السلام' به 'علیهالسلام') |
||
خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
'''توحید صفاتی''' | '''توحید صفاتی''' | ||
توحید صفاتى یعنى این که صفات خداوند مثل علم، قدرت، حیات، اراده، عین ذات خدا هستند و به ذات او بر میگردند. | توحید صفاتى یعنى این که صفات خداوند مثل علم، قدرت، حیات، اراده، عین ذات خدا هستند و به ذات او بر میگردند. | ||
[[امام علی | [[امام علی علیهالسلام]] در این باره فرمود: «کل عزیز غیره ذلیل و کل قوى غیره ضعیف، و کل مالک غیره مملوک و کل عالم غیره متعلم و کل قادر غیره یقدر و یعجز یعنی هر چی غیر اوست، ذلیل است و هر قدرت مندی غیر او ناتوان است و هر مالکی جز او مملوک است و هر عالمى جز او نوآموز است و هر توانایى جز او گاه توانا و گاه ناتوان است» <ref> نهج البلاغه، خطبه 65.</ref> در این روایت تاکید شده است که اوصاف خداوند عین ذات او هستند و هیچ موجودی در آن شریک نخواهد بود. | ||
'''توحید افعالی''' | '''توحید افعالی''' | ||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
'''توحید در عبادت''' | '''توحید در عبادت''' | ||
توحید در عبادت به این معنا است که جز خداوند هیچ موجود دیگری را نمیتوان یافت که شایسته پرستش باشد.از امام علی | توحید در عبادت به این معنا است که جز خداوند هیچ موجود دیگری را نمیتوان یافت که شایسته پرستش باشد.از امام علی علیهالسلام در تفسیر بخشهایی از [[اذان]] نقل شده است که فرمود: «اما قوله «اشهد ان لا اله الاالله » کانه یقول: اعلم انه لامعبود الا الله (عزوجل) و ان کل معبود باطل سوى الله» یعنی قول کسی که میگوید من شهادت میدهم که خداوندی جز او را نمیشناسم به این معنا است که معبودی جز خداوند وجود ندارد و هر معبودی به جز او باطل( غیر قابل پرستش) است.<ref> شیخ صدوق، معانى الاخبار، ص 39.</ref> | ||
==جایگاه توحید در اسلام== | ==جایگاه توحید در اسلام== |