۸۷٬۷۷۵
ویرایش
Mohsenmadani (بحث | مشارکتها) (←پانویس) |
جز (جایگزینی متن - 'پر رنگ' به 'پُررنگ') |
||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
'''ابوالثناء لامشی حنفی.م 539 ق''' در تفسیر کسب بعد از اشاره به این سخن که متکلمان در باب افعال اختیاری عباد دچار اختلاف شدهاند، به اعتقاد اهل سنت و جماعت اشاره میکند که آن ها افعال عباد را مخلوق خدا و مکسوب عباد میدانند. از منظر آنان خدا خالق، موجد و مبدع است و عبد به دلیل مباشرت با فعل کاسب میباشد. در این صورت، عبد فعل آفریده شده را مطیعانه یا عاصیانه کسب میکند.<ref>لامشی ابوالثناء، التمهید لقواعد التوحید، ص 97</ref> | '''ابوالثناء لامشی حنفی.م 539 ق''' در تفسیر کسب بعد از اشاره به این سخن که متکلمان در باب افعال اختیاری عباد دچار اختلاف شدهاند، به اعتقاد اهل سنت و جماعت اشاره میکند که آن ها افعال عباد را مخلوق خدا و مکسوب عباد میدانند. از منظر آنان خدا خالق، موجد و مبدع است و عبد به دلیل مباشرت با فعل کاسب میباشد. در این صورت، عبد فعل آفریده شده را مطیعانه یا عاصیانه کسب میکند.<ref>لامشی ابوالثناء، التمهید لقواعد التوحید، ص 97</ref> | ||
'''کمال بن همام(حدود 790 – 861 ق)''' افعال عباد را تابع مشیت الهی میداند و معتقد است که فعل عبد هر چند مورد کسب عبد است، اما آن فعل به خواست و اراده الهی واقع میشود. پس اوست که فعلی را اراده میکند که از نگاه ما شرّ و کفر و ... می باشد، همان طور که نیکی و خیر را اراده میکند، در حالی که اگر خدا کفر و یا ایمان و خیر را اراده نکند، فعلی محقق نمیشود.<ref>کمال ابن همام، المسایره فی علم الکلام، ص 61</ref>به نظر میرسد در تعریف ابن همام از کسب، جنبه جبر | '''کمال بن همام(حدود 790 – 861 ق)''' افعال عباد را تابع مشیت الهی میداند و معتقد است که فعل عبد هر چند مورد کسب عبد است، اما آن فعل به خواست و اراده الهی واقع میشود. پس اوست که فعلی را اراده میکند که از نگاه ما شرّ و کفر و ... می باشد، همان طور که نیکی و خیر را اراده میکند، در حالی که اگر خدا کفر و یا ایمان و خیر را اراده نکند، فعلی محقق نمیشود.<ref>کمال ابن همام، المسایره فی علم الکلام، ص 61</ref>به نظر میرسد در تعریف ابن همام از کسب، جنبه جبر پُررنگ و اختیار کم رنگ شده است، زیرا در این تعریف، سخن از اراده قاهره الهی است که موجب می شود کفر و ایمان آفریده خدا باشد، ولی از طرف انسان کسب شود. با این حساب ابن همام در ظاهر هیچ اراده و مشیتی را برای انسان قایل نیست. | ||
'''ملا علی قاری( م 1014 ق)''' همانند دیگر بزرگان ماتریدی در حالی که متاثر از [[ابوحنیفه]] است، درباره افعال عباد تفسیری تقریبا مشابه هم مسلکان خود ارایه و خلق را منحصر به خدا و کسب را به طور واقعی به انسان نسبت میدهد و میگوید تمام افعال بندگان اعم از افعالی که دارای حرکت یا سکون یا بر هر مبنا و وجهی چون کفر و ایمان و طاعت و عصیان باشد؛ کسبش حقیقی است نه مجازی. وی برای تایید ادعای خویش که انسان نه مجبور است و نه مختار بلکه به طور واقعی کاسب فعل خویش است؛ جمله ای را از امام معصوم سلام الله علیه نقل میکند که فرمود برای فهم امر بین الامرین به آیه شریفه «إِیَّاكَ نَعْبُدُ وَ إِیَّاكَ نَسْتَعِینُ» استناد میشود. یعنی هم تو را [[عبادت]] می کنم و هم از تو کمک میخواهم. عبادت فعل یا کسب من است، ولی کمک خدای متعال فعل اوست.<ref> ملا علی قاری، شرح كتاب الفقه الأكبر، ص 89</ref> | '''ملا علی قاری( م 1014 ق)''' همانند دیگر بزرگان ماتریدی در حالی که متاثر از [[ابوحنیفه]] است، درباره افعال عباد تفسیری تقریبا مشابه هم مسلکان خود ارایه و خلق را منحصر به خدا و کسب را به طور واقعی به انسان نسبت میدهد و میگوید تمام افعال بندگان اعم از افعالی که دارای حرکت یا سکون یا بر هر مبنا و وجهی چون کفر و ایمان و طاعت و عصیان باشد؛ کسبش حقیقی است نه مجازی. وی برای تایید ادعای خویش که انسان نه مجبور است و نه مختار بلکه به طور واقعی کاسب فعل خویش است؛ جمله ای را از امام معصوم سلام الله علیه نقل میکند که فرمود برای فهم امر بین الامرین به آیه شریفه «إِیَّاكَ نَعْبُدُ وَ إِیَّاكَ نَسْتَعِینُ» استناد میشود. یعنی هم تو را [[عبادت]] می کنم و هم از تو کمک میخواهم. عبادت فعل یا کسب من است، ولی کمک خدای متعال فعل اوست.<ref> ملا علی قاری، شرح كتاب الفقه الأكبر، ص 89</ref> |