confirmed، مدیران
۳۷٬۲۱۴
ویرایش
سوره انعام: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
سوره انعام دوازده هزار وچهار صد و بيست حرف دارد<ref>همان.</ref>.(لازم به ذکر است که اقوال در تعداد حروف سوره های قرآن مختلف است). | سوره انعام دوازده هزار وچهار صد و بيست حرف دارد<ref>همان.</ref>.(لازم به ذکر است که اقوال در تعداد حروف سوره های قرآن مختلف است). | ||
=محتوا و موضوعات= | |||
آيات نخست (اول تا هفتم) سوره انعام به حمد و ستايش پروردگار و اثبات يگانگى [[خداوند]] از طريق يادآورى خلقت آسمانها و زمين و چگونگى آفرينش انسان اختصاص دارد و مى افزايد كه دلايل روشن و غير قابل انكارى بر برترى و حاكميت خداوند بر جهان هستى دلالت مى كند؛ اما [[كافران]] كه جز بهانه جويى كارى ندارند از اين نشانه هاى آشكار روى برتافته، پيامبران را استهزاء مى كنند و از عذاب الهى كه پيشينيان آنها را در بر گرفت غفلت مى كنند، در حالى كه آنان از قدرت و ثروتى بيش از [[مشركان]] [[مكه]] برخوردار بودند؛ اما به سبب رفتار ناشايستشان به عذاب الهى دچار شدند. | |||
پس از اين مقدمه كوتاه ساير آيات اين سوره به بيان انحرافات فكرى و رفتارى مشركان و پاسخگويى به شبهات آنان مى پردازد و به مناسبت، اصولى از [[توحيد]] و هدايت را مطرح مى كند، بر اين اساس آيات هشتم تا يکصدوسي‌وپنجم انحرافات فكرى و شبهات مطرح شده از سوى مشركان را بررسى مى كند و آيات يکصدوسي‌وششم تا يکصدوپنجاه‌ودوم رفتارهاى ناشايست و بدعت‌هايى را كه در [[آيين ابراهيم]] پديد آورده بودند بيان و احكام الهى را تشريح مى كند و در انتها با جمع بندى اين مطالب در آيات يکصدوپنجاه‌وسوم تا يکصدوشصت‌وپنجم سوره به پايان مى رسد<ref>دائرة المعارف قرآن کريم، ج 4، ص 550.</ref>. | |||
=فضائل، خواص و ثواب قرائت= | |||
'''همراهی هفتاد هزار [[فرشته]] هنگام [[نزول]]، [[صلوات]] فرشتگان؛''' | |||
[[ابىّ‌بن‌كعب]]، از [[پيامبر اسلام(ص)]] روايت كرده است كه فرمود: «سوره انعام يكجا بر من نازل شد، در حالى كه هفتاد هزار فرشته با صداى حمد و تسبيح، سوره را همراهى مي‌كردند. هر كس اين سوره را بخواند، همين هفتاد هزار فرشته به عدد هر آيه اى يك شبانه روز بر او صلوات مى فرستند» | |||
'''عبادت چهل‌هزار فرشته، دوری از وسوسه‌های [[شيطان]]؛''' | |||
[[جابربن‌عبداللَّه‌انصارى]] روايت كرده است كه [[حضرت رسول(ص)]] فرمود: «هر كس سه آيه اول سوره انعام را، تا «وَ يَعْلَمُ ما تَكْسِبُونَ» بخواند، خداوند چهل‌هزار فرشته، موكل او مى سازد كه مثل عبادت ايشان را تا [[روز قيامت]]، برايش بنويسند و فرشته اى از آسمان هفتم با عصائى آهنين نازل مي‌شود و هر گاه شيطان بخواهد در دلش وسوسه اى كند، با آن عصا بر سرش مى كوبد...» | |||
'''همراهی هفتادهزار فرشته هنگام نزول، برآورده شدن حاجت؛''' | |||
[[عياشى]] به اسناد خود از [[ابى‌بصير]] روايت كرده است كه [[امام صادق(ع)]] فرمود: «سوره انعام، يك جا نازل شد و هفتاد هزار [[ملك]]، سوره را با تعظيم همراهى كردند، زيرا در هفتاد جاى آن نام خداوند آمده است. اگر مردم مي‌دانستند در قرائت آن چقدر فضيلت است، آن را ترك نمي‌كردند»، سپس فرمود: «هر كه را به خداوند حاجتى است كه مي‌خواهد بر آورده شود، چهار ركعت [[نماز]] با [[فاتحةالكتاب]] و سوره انعام بخواند و بعد از آنكه از قرائت فارغ شد، بگويد: يا كريم يا كريم يا كريم، يا عظيم يا عظيم يا عظيم، يا اعظم من كل عظيم يا سميع الدعاء، يا من لا تغيره الليالى و الايام. صل على محمد و آل محمد. و ارحم ضعفى و فقرى و فاقتى و مسكنتى يا من رحم الشيخ يعقوب حين رد عليه يوسف قرة عينه. يا من رحم ايوب بعد طول بلائه. يا من رحم محمداً و من اليتم آواه و نصره على جبابرة قريش و طواغيتها و امكنه منهم. يا مغيث يا مغيث يا مغيث .... به خدا قسم اگر اين دعا را بخوانى و همه حوائج خود را از خدا بخواهى، به تو عطا مى كند» | |||
'''همراهی هفتادهزار فرشته هنگام نزول، تسبيح فرشتگان؛ | |||
''' | |||
'''على‌بن‌ابراهيم''' نقل كرده است كه [[حضرت رضا(ع)]] فرمود: «سوره انعام، يكجا نازل شد و هفتادهزار فرشته با صداى تسبيح و تهليل و تكبير سوره را همراهى كردند. هر كس اين سوره را بخواند، فرشتگان تا روز قيامت، برايش تسبيح مى كنند». | |||
[[ايمنی از آتش؛]] | |||
[[ابوصالح]] نقل كرده است كه [[ابن‌عباس]] مى گفت: «هر كس سوره انعام را هر شب بخواند، روز قيامت از مردمى است كه ايمن هستند و آتش را هرگز به چشم خود نمى بيند»<ref>ترجمه تقسير مجمع‌البيان، ج8، ص 3.</ref>. | |||
=پانویس= | =پانویس= | ||