محسن حجازی: تفاوت میان نسخه‌ها

محسن مختار را یکی از اولین [[اخوان‌المسلمین]] در حامول می دانند و تربیت او را حاج عبدالمنعم مکاوی، علی ابوشعشعاء و جلال عبدالعزیز بر عهده داشت و این تحصیلات بر او تأثیر گذاشت تا اینکه مربی نسل های اخوان حامول شد. وی از سال 1987 میلادی تا سال 1998 میلادی به عنوان مسئول اخوان المسلمین در مرکز حامول انتخاب شد، سپس به امارات متحده عربی سفر کرد و پس از بازگشت از امارات به عنوان مسئول بخش اخوان المسلمین در سال 1397 انتخاب شد. دوباره حامول و سپس مقام معلمان منطقه حامول از سال 2010 تا 2012 میلادی. هنگامی که اخوان حزب آزادی و عدالت را تأسیس کرد، او به سمت دبیر واحد حزبی حزب آزادی و عدالت در حامول انتخاب شد.

- اخوان المسلمین قبل از سال 2010 میلادی بر مصر حکومت خواهد کرد. - (دختران اخوان همه دختران من هستند و هیچکس جز من با آنها ازدواج نمی کند) - بعد از انتخابات 1389 و تقلبی که در آن رخ داد، گفت (امروز ما به آنها حمله می کنیم و آنها به ما تعرض نمی کنند)<br>

- هرگز یک جلسه یا قرار ملاقات را از دست ندهید - او در صورت تمسک به صفوف اخوان المسلمین، نماز صبح را ترک نکرد و آن هم نزدیک به 35 سال است. - او در زمان جریمه شدن پیشتاز بود و در غنائم دیر رسید. او شجاع، صادق، وفادار، سخاوتمند، سخاوتمند، متواضع، بردبار بود و همه برادرانش را در آغوش می کشید. محسن مختار توچال اخوان حامول برای رفع مشکلات آنها بود و در خرج فقرا و نیازمندان کمک می کرد و خزانه دار فقرای اخوان به مستمندان آنها رسیدگی می کرد.

-1991 و به آنچه معروف است به (قضیه سلسبیل) ختم شد که زیر نظر مهندس خیرت الشاطر بود و از آن روز همیشه در همه اقلیم های آموزشی «قرارگاه ها - گردان ها - دوره ها - و غیره» را ملاقات می کردیم. و ما بیش از یک بار در زندانهای مبارک و تبعیدهای او ملاقات کردیم که آخرین آن در زندان تبعیدیان کفر الشیخ و سپس زندان غربیات در برج العرب در سال 2009 و به مدت ده سالی که با او بودم. ، من می توانم شهادت دهم - و او اکنون در پناه خداست - که او مردی برازنده و دلاور بود که کانال خود را نرم نکرد و در برابر ظالم سر فرود نیاورد. او رحمه الله بهترین برادر برادرانش بود.» ابوحنونه: در زندان مدت زیادی برای تهیه غذا برای برادرانش صرف می کرد. و رحمه الله مردی بود که اصول را می دانست و قدردانی می کرد و از احترام خردسالان به بزرگان بسیار تأثیر می پذیرفت و برادرانش را که قدرشان را به عهده دارند می دانست هر چند بزرگتر از آنها باشد. آنها و او رحمة الله علیه، نه نیمه راه حل می دانست و نه به قول آنها "منطقه خاکستری" را، بلکه بسیار صریح و صریح بود و صداقت را در کل موضوع دوست داشت. او - رحمة الله علیه - مثل بچه ای بود که عصبانی می شد. سریع لبخند بزن، سریع لبخند بزن، انگار هیچ اتفاقی نیفتاده است. عفیفه سخاوتمند بود و مورد علاقه همه کسانی بود که با او سروکار داشتند.<br>