مکروه: تفاوت میان نسخه‌ها

مکروه در لغت از ریشه “کره” <ref>ابن منظور، لسان العرب، محمد بن مکرم، لسان العرب، بیروت،  نشر دار الکفر، ۱۴۱۴ق، ج ۱۲، ص۸۰، ذیل ماده کره</ref><ref>دهخدا، لغت‌نامه، ذیل واژه مکروه.</ref> و به معنای سختی‌ای است که بر انسان وارد می‌شود.<ref>صاحب بن عباد، المحیط فی اللغة، بیروت، عالم الکتاب، ۱۴۱۴ق. ج۳، ص۳۵۵</ref>

مکروه در اصطلاح فقهی یعنی عملی که ترک کردن آن بهتر از انجام آن است. <ref>ملکی اصفهانی، مجتبی، فرهنگ اصطلاحات اصول – قم، ۱۳۷۹ ش، ج‏۲، ص۹۴</ref>

این لغت در فقه برای اشاره به عملی به کار می‌رود که انجام آن گرچه حرام نیست، اما ترک‌کردن آن بهتر است.