confirmed، مدیران
۳۷٬۲۳۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
[[شیخ محمد حرز الدین]] كه بعد از شنیدن آوازه علم و تقوای او به حضورش شتافت میگوید: | [[شیخ محمد حرز الدین]] كه بعد از شنیدن آوازه علم و تقوای او به حضورش شتافت میگوید: | ||
«آقا رضا همدانی در ایام جوانی به [[حوزه علمیه نجف]] قدم گذاشت و در اثرجدیت و پشتكار در كسب علم و دانش به مراتب عالی نائل گردید و در محفل درس میرزای شیرازی از چهرههای درخشان شناخته شد و مورد توجه نخبگان حوزه نجف قرار گرفت و در ردیف مدرسان درجه اول آن حوزه به شمار آمد. هنگامی كه آوازه او را شنیدم، خواستم از نزدیك او را بسنجم و هنگامی كه با او روبه رو شدم، آن شخصیت فرزانه را بالاتر از آنچه شنیده بودم، یافتم. او صاحب نظری ژرفنگر و اندیشمندی صائب بود. من او را مردی [[فقیه]]، اصولی و متكلم به تمام معنا دیدم. شایستگی او در نوشتن و تصنیف زیباتر و متینتر از تدریس وی بود. هر كس كه در بحث و درسهای او حاضر شده باشد و به درستی و با انصاف اظهار نظرنماید، به این سخن معترف خواهد شد<ref>معارف الرجال، ج 1، ص 323.</ref>.» | «آقا رضا همدانی در ایام جوانی به [[حوزه علمیه نجف]] قدم گذاشت و در اثرجدیت و پشتكار در كسب علم و دانش به مراتب عالی نائل گردید و در محفل درس میرزای شیرازی از چهرههای درخشان شناخته شد و مورد توجه نخبگان حوزه نجف قرار گرفت و در ردیف مدرسان درجه اول آن حوزه به شمار آمد. هنگامی كه آوازه او را شنیدم، خواستم از نزدیك او را بسنجم و هنگامی كه با او روبه رو شدم، آن شخصیت فرزانه را بالاتر از آنچه شنیده بودم، یافتم. او صاحب نظری ژرفنگر و اندیشمندی صائب بود. من او را مردی [[فقیه]]، اصولی و متكلم به تمام معنا دیدم. شایستگی او در نوشتن و تصنیف زیباتر و متینتر از تدریس وی بود. هر كس كه در بحث و درسهای او حاضر شده باشد و به درستی و با انصاف اظهار نظرنماید، به این سخن معترف خواهد شد<ref>معارف الرجال، ج 1، ص 323.</ref>.» | ||
=مقام مرجعیت= | |||
حاج آقا رضا همدانی در اثر تلاشهای فراوان برای فراگیری دانش، به درجه [[اجتهاد]] نائل شد و در استنباط [[احكام شرعی]] چنان كوشید كه بسیاری از خواص كه مقام علمی و معنوی او را میشناختند، پس از وفات میرزای شیرازی (1312 هـ . ق.) او را به عنوان [[فقیه]] اعلم معرفی كردهاند. عده بسیاری مقلد او شدند و از او درخواست فتوا نمودند. فقیه همدان برخلاف میل قلبی، با نوشتن حاشیه بر نجاه العباد، نظرات فقهی خود را برای مقلدان خویش بیان نمود. | |||
در حقیقت، پس از وفات میرزای شیرازی مسئولیت زعامت و [[مرجعیت شیعه]] بر عهده مجتهد وارسته همدانی بود، آقا رضا همدانی پس از آن كه مرجعیت عامه یافت، هیچ تغییری در زندگی خویش نداد و هم چنان بر روال سابق زندگی سادهای داشت. | |||
امّا دیری نپایید كه آن اسوه تقوا و فضیلت بنا به عللی از مسئولیت زعامت و مرجعیت فاصله گرفت و فقط به تدریس مشغول شد. | |||
=پانویس= | =پانویس= |