پرش به محتوا

بشریه: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۵ سپتامبر ۲۰۲۲
جز
جایگزینی متن - 'ى' به 'ی'
جز (جایگزینی متن - 'رده: کلام ' به ' ')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'ى' به 'ی')
خط ۱: خط ۱:
'''''بِشْرِ''یه‏''' پیروان ابوسهل بشر بن معتمر هلالى هستند که از «[[معتزله]]» بغداد بود.
'''''بِشْرِ''یه‏''' پیروان ابوسهل بشر بن معتمر هلالی هستند که از «[[معتزله]]» بغداد بود.


==شرح حال==
==شرح حال==
خاستگاه بشر کوفه بوده و از آن شهر به بغداد نقل مکان کرد و پیشوای معتزلیان بغداد شده و از طبقه ششم معتزلیان به حساب می‌آمد. وی   
خاستگاه بشر کوفه بوده و از آن شهر به بغداد نقل مکان کرد و پیشوای معتزلیان بغداد شده و از طبقه ششم معتزلیان به حساب می‌آمد. وی   
وى در زمان [[هارون الرشید|هارون الرشید]] مى‏ زیست، هارون وى را به اتهام [[رافضی|رافضى]] ‏گرى به‏ زندان انداخت. او قصیده‏ اى در چهل بیت در رد اتهامش سرود، هارون چون قصیده را بخواند دستور داد تا او را آزاد کردند.<ref>شکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد،  نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 103 </ref>
وی در زمان [[هارون الرشید|هارون الرشید]] می‏ زیست، هارون وی را به اتهام [[رافضی|رافضی]] ‏گری به‏ زندان انداخت. او قصیده‏ ای در چهل بیت در رد اتهامش سرود، هارون چون قصیده را بخواند دستور داد تا او را آزاد کردند.<ref>شکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد،  نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 103 </ref>


==اختلاف آراء با معتزله==
==اختلاف آراء با معتزله==
بشر هر چند از معتزلیان بود، ولی با آن ها  در چند مسأله دچار اختلاف شد.
بشر هر چند از معتزلیان بود، ولی با آن ها  در چند مسأله دچار اختلاف شد.
1. معتقد است که اگر کافر از روى میل و طاعت ایمان آورد، خداوند مى ‏تواند او را مشمول لطف خود کند.
1. معتقد است که اگر کافر از روی میل و طاعت ایمان آورد، خداوند می ‏تواند او را مشمول لطف خود کند.
2.معتقد است که اگر خدا نخست خردمندان را مى ‏آفرید و سپس آغاز به آفرینش بهشت مى ‏کرد و آن را بر آنان ارزانى مى ‏داشت؛  براى ایشان شایسته ‏تر بود.
2.معتقد است که اگر خدا نخست خردمندان را می ‏آفرید و سپس آغاز به آفرینش بهشت می ‏کرد و آن را بر آنان ارزانی می ‏داشت؛  برای ایشان شایسته ‏تر بود.
3. معتقد است که اگر خدا بداند که اگر بنده ‏اش بیشتر وقت زیستن داشته باشد، ایمان مى ‏آورد، شایسته تر است که به او این فرصت را بدهد تا آن که او را در حال کفر بمیراند.
3. معتقد است که اگر خدا بداند که اگر بنده ‏اش بیشتر وقت زیستن داشته باشد، ایمان می ‏آورد، شایسته تر است که به او این فرصت را بدهد تا آن که او را در حال کفر بمیراند.
4. معتقد است که خداوند پیوسته «مرید» است و هرگاه به حدوث چیزى از کارهاى بندگان علم پیدا کند و در حدوث آن مانعى نبیند؛ پدید آوردن آن چیز را خواسته است.
4. معتقد است که خداوند پیوسته «مرید» است و هرگاه به حدوث چیزی از کارهای بندگان علم پیدا کند و در حدوث آن مانعی نبیند؛ پدید آوردن آن چیز را خواسته است.
5. معتقد است که  خداوند مؤمن را در حال ایمانش دوست و کافر را در حال کفرش دشمن ندارد.
5. معتقد است که  خداوند مؤمن را در حال ایمانش دوست و کافر را در حال کفرش دشمن ندارد.
6. عقیده دیگر او  درباره تولّد و به وجود آوردن است و می گوید آدمى مى ‏تواند که رنگ ها،  مزه‏ ها،  بوها  و دیگر ادراکات را با فراهم کردن اسباب آن پدید آورد.
6. عقیده دیگر او  درباره تولّد و به وجود آوردن است و می گوید آدمی می ‏تواند که رنگ ها،  مزه‏ ها،  بوها  و دیگر ادراکات را با فراهم کردن اسباب آن پدید آورد.
7.معتقد است که خداوند گناهان آدمى را می آمرزد و اگر  دوباره به سمت گناه رفت،  او نیز از آمرزش خود باز می‌گردد و دچار کیفرش می‌کند.
7.معتقد است که خداوند گناهان آدمی را می آمرزد و اگر  دوباره به سمت گناه رفت،  او نیز از آمرزش خود باز می‌گردد و دچار کیفرش می‌کند.
8. معتقد است که خداوند می‌تواند کودکى را عذاب کند و به وى ستم نماید و اگر به چنین کارى دست بزند، آن کودک بی درنگ به بلوغ مى ‏رسد تا سزاوار کیفر شود.  
8. معتقد است که خداوند می‌تواند کودکی را عذاب کند و به وی ستم نماید و اگر به چنین کاری دست بزند، آن کودک بی درنگ به بلوغ می ‏رسد تا سزاوار کیفر شود.  
9.معتقد است که حرکت پیدا است بدون آن که جسم در مکان اول و یا مکان دوم باشد. و لیکن جسم به وسیله آن، از مکان اول به مکان دوم حرکت می‌کند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 103 با بازنویسی در بسیاری از جملات و ویرایش و اصلاحات کلی.
9.معتقد است که حرکت پیدا است بدون آن که جسم در مکان اول و یا مکان دوم باشد. و لیکن جسم به وسیله آن، از مکان اول به مکان دوم حرکت می‌کند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 103 با بازنویسی در بسیاری از جملات و ویرایش و اصلاحات کلی.
</ref>
</ref>
Writers، confirmed، مدیران
۸۷٬۶۵۹

ویرایش