رشیدیه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''رشیدیه‏''' از فرق [[خوارج]] و شاخه پنجم از [[ثعالبه]] اند. اعضای این فرقه پیرو شخصی به نام رشید هستند، اما [[شهرستانى]] این فرقه را رشیدیه و اصحاب رشید طوسى نوشته و آنان را «عشریه» نیز خوانده است. این فرقه با با تکیه بر مسائل فقهى و اقتصادى، با اهل سنت مخالفت مى‏ کردند.

رشید می‌گفت از (زکات) زمین هایى ‏که با آب چشمه سار و رودها آبیارى شود، نیم عشر و زمین هایی که با آب باران سیراب شود، یک عشر کامل باید گرفت. زیاد بن عبدالرحمن که از خوارج بود، با وی مخالفت کرد و گفت از (زکات) زمین هایی که با چشمه سار و رودخانه ها آبیاری شود باید عشر کامل گرفت. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 203  با ویرایش و اصلاح عبارات</ref>.<ref>شهرستان محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، ترجمه افضل الدین صدر ترکه اصفهانى، به تصحیح سید محمد رضا جلالى نائینى، چاپ تهران، سال 1321 شمسی، ص 119</ref> <ref>بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، به اهتمام محمد زاهد بن حسن الکوثرى، چاپ قاهره، سال  1948 میلادی، ص 61</ref><ref>رسعنی عبدالرزاق،  مختصر الفرق بین الفرق،  به اهتمام فیلیپ حتی، چاپ مصر، سال 1924 میلادی،  ص 87.</ref>

باید گفت که رشیدیه چون از شاخه‌های ثعالبه هستند، از این جهت تابع عقاید ایشان نیز می‌باشند. از جمله این ‌که گرفتن زکات از بندگان (بردگان) وقتی که دیگر بی نیاز شدند یا دادن زکات به آن ها وقتی که محتاج شدند جایز است.<ref>اشعری، علی بن اسماعیل، مقالات الاسلامییّن، چاپ هلموت ریتر، ویسبادن سال ۱۴۰۰ قمری و 1980 میلادی، ج۱، ص۹۸.</ref> <ref>شهرستانی، محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل،  بیروت سال ۱۴۰۶ قمری و ۱۹۸۶ میلادی، ج۱، ص۱۳۱.</ref> <ref>همچنین گفته شده است که این فرقه همچون ثعالبه، منکر قضا و قدر الهی بودند.