confirmed، مدیران
۳۷٬۲۰۱
ویرایش
سوره اعراف: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۰۷: | خط ۱۰۷: | ||
با توجه به نزول سوره اعراف در سال دهم بعثت می توان دريافت که در اين دوران [[مشركان]] [[مكه]] سخت ترين مخالفتها را با [[پيامبر]] روا داشته و از هيچ كوششى براى جلوگيرى از انتشار دعوت توحيدى رسول خدا كوتاهى نمى كردند كه يك نمونه آن محاصره اقتصادى سه ساله در [[شعب ابى طالب]] بود. در چنين شرايطى سوره مبارك اعراف نازل شد تا بار ديگر عهدى را كه خداوند از آدميان گرفته است تا او را بپرستند و چيزى را شريك او قرار ندهند به آنان يادآور شود و سرنوشت امتهاى عهد شكن پيشين و مكذبان پيامبران را خاطرنشان سازد، از اين رو بايد گفت سوره اعراف براى تبيين اهميت پايبندى انسانها به عهدى كه با خدا بسته بودند فرود آمد<ref>دائرة المعارف قرآن، ج4، ص 66.</ref>. | با توجه به نزول سوره اعراف در سال دهم بعثت می توان دريافت که در اين دوران [[مشركان]] [[مكه]] سخت ترين مخالفتها را با [[پيامبر]] روا داشته و از هيچ كوششى براى جلوگيرى از انتشار دعوت توحيدى رسول خدا كوتاهى نمى كردند كه يك نمونه آن محاصره اقتصادى سه ساله در [[شعب ابى طالب]] بود. در چنين شرايطى سوره مبارك اعراف نازل شد تا بار ديگر عهدى را كه خداوند از آدميان گرفته است تا او را بپرستند و چيزى را شريك او قرار ندهند به آنان يادآور شود و سرنوشت امتهاى عهد شكن پيشين و مكذبان پيامبران را خاطرنشان سازد، از اين رو بايد گفت سوره اعراف براى تبيين اهميت پايبندى انسانها به عهدى كه با خدا بسته بودند فرود آمد<ref>دائرة المعارف قرآن، ج4، ص 66.</ref>. | ||
=ويژگي= | |||
سوره اعراف يکی از هفت سوره طولانی قرآن ([[سبع طوال]]) می باشد. اقوال در سبع طوال هم مختلف است به گفته بعضی سوره های بقره، آل عمران، نساء، مائدة، انعام، اعراف و أنفال به همراه توبه را سبع طوال می گويند ولی برخی ديگر هفتمی را يونس می دانند و معتقدند که انفال و توبه جزو آنها نيست (اين قول [[سعيد بن جبير]] می باشد)<ref>المحرر الوجيز فى تفسير الكتاب العزيز، ج 3، ص 373 ، مفاتيح الأسرار و مصابيح الأبرار، ج 1، ص 30، جامع البيان فى تفسير القرآن، ج 1، ص 34.</ref> | |||
روايت از [[رسول خدا]] نقل شده كه فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جاى [[تورات]] و [[سوره هاى مئين]] را به جاى [[انجيل]] و [[سوره هاى مثانى]] را به جاى [[زبور]] به من داد، و پروردگارم مرا با دادن سوره هاى مفصّل فزونى بخشيد<ref>جامع البيان فى تفسير القرآن، ج 1، ص 34.</ref>. | |||
سوره اعراف اولين سوره بلند [[قرآن كريم]] در ترتيب نزول، بلندترين سوره مكى، و اولين سوره اى است كه داستان هاى پيامبران را به تفصيل بيان مى كند. | |||
سوره اعراف اولين سوره اى است كه در چينش فعلى قرآن، با نام حروف مقطعه (المص) خوانده شده است. | |||
توضيح آن كه بيست‌ونه سوره از سور قرآن با حروف مقطعه شروع شده اند كه غير از بقره و آل عمران، همگى مكى اند. بعضى از اين سوره ها نيز با حروف مقطعه شان نام‌گذارى شده اند؛ مثل سورى اعراف كه «المص» هم ناميده شده است<ref>تفسير قرآن مهر،ج7، ص24.</ref>. | |||
آخرين آيه اين سوره (آيه 206) [[سجده]] تلاوت دارد. | |||
=پانویس= | =پانویس= | ||