۵٬۵۶۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'رده:مقالات' به 'رده:مقالهها') |
||
(۱۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
در برخی دیگر از این روایات از اینان بعنوان مشرک نیز یاد شده است. | در برخی دیگر از این روایات از اینان بعنوان مشرک نیز یاد شده است. | ||
==احادیث رفض== | == احادیث رفض == | ||
در اینجا چند نمونه از این روایات را ذکر میکنیم: | در اینجا چند نمونه از این روایات را ذکر میکنیم: | ||
1-محمد بن علی بن میمون، حدثنا أبو سعید محمد بن أسعدالتغلبی. حدثنا عثبر بن القاسم أبو زبید، عن حصین بن عبدالرحمن، عن أبی عبدالرحمن السلمی. عن علی قال قال رسول الله صلی الله علیه وسلم: سیأتی بعدی قوم لهم نبز یقال لهم الرافضة فإذا لقیتموهم فاقتلوهم فإنهم مشرکون. قلت یا رسول الله ما العلامة | 1-محمد بن علی بن میمون، حدثنا أبو سعید محمد بن أسعدالتغلبی. حدثنا عثبر بن القاسم أبو زبید، عن حصین بن عبدالرحمن، عن أبی عبدالرحمن السلمی. عن علی قال قال رسول الله صلی الله علیه وسلم: سیأتی بعدی قوم لهم نبز یقال لهم الرافضة فإذا لقیتموهم فاقتلوهم فإنهم مشرکون. قلت یا رسول الله ما العلامة فیهم؟ قال: یقرضونک بما لیس فیک ویطعنون علی أصحابی ویشتمونهم.<ref>السنه ص408</ref> | ||
2- حدثنا محمد بن عوف، ثنا بکر بن خنیس، حدثنا سواد بن مصعب، عن داود بن أبی عوف، عن فاطمة بنت علی، عن فاطمة الکبری، عن أسماء بنت عمیس، عن أم سلمة قالت کانت لیلتی وکان رسول الله صلی الله علیه وسلم عندی فجاءت إلی فاطمة مسلمة فتبعها علی فرفع رسول الله صلی الله علیه وسلم رأسه فقال: أبشر یا علی أنت وأصحابک فی الجنة إلا إن ممن یزعم أنه یحبک قوم یرفضون الإسلام یلفظونه یقال لهم الرافضة ( فإذا التقیتهم فجاهدهم ) فإنهم مشرکون قلت یا رسول الله ما العلامة | 2- حدثنا محمد بن عوف، ثنا بکر بن خنیس، حدثنا سواد بن مصعب، عن داود بن أبی عوف، عن فاطمة بنت علی، عن فاطمة الکبری، عن أسماء بنت عمیس، عن أم سلمة قالت کانت لیلتی وکان رسول الله صلی الله علیه وسلم عندی فجاءت إلی فاطمة مسلمة فتبعها علی فرفع رسول الله صلی الله علیه وسلم رأسه فقال: أبشر یا علی أنت وأصحابک فی الجنة إلا إن ممن یزعم أنه یحبک قوم یرفضون الإسلام یلفظونه یقال لهم الرافضة (فإذا التقیتهم فجاهدهم) فإنهم مشرکون قلت یا رسول الله ما العلامة فیهم؟ قال لا یشهدون جمعة ولا جماعة ویطعنون علی السلف <ref>همان ص461</ref> | ||
3-حدثنا إسماعیل بن سالم، حدثنا یونس بن محمد، حدثنا عمران ابن زید عن الحجاج بن تمیم، عن میمون بن مهران، عن ابن عباس قال: سمعت رسول الله صلی الله علیه وسلم یقول: یکون فی آخر الزمان قوم ینبزون الرافضة یرفضون الإسلام ویلفظونه فاقتلوهم فإنهم مشرکون. <ref>20همان</ref> | 3-حدثنا إسماعیل بن سالم، حدثنا یونس بن محمد، حدثنا عمران ابن زید عن الحجاج بن تمیم، عن میمون بن مهران، عن ابن عباس قال: سمعت رسول الله صلی الله علیه وسلم یقول: یکون فی آخر الزمان قوم ینبزون الرافضة یرفضون الإسلام ویلفظونه فاقتلوهم فإنهم مشرکون. <ref>20همان</ref> | ||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
بعد از بیان روایات مذکور اینک به نقد و بررسی آنها میپردازیم: | بعد از بیان روایات مذکور اینک به نقد و بررسی آنها میپردازیم: | ||
==1- ضعف سندی== | ==1- ضعف سندی == | ||
احادیث رفض بر اساس اعتراف عالمان بزرگ اهل سنت از موضوعات و مجعولات بوده و قابل استناد نمیباشد؛ بعلاوه آنکه در سلسله سند آنها افرادی قرار گرفتهاند که در کتب رجالی اهل سنت ضعیف شمرده شدهاند. | احادیث رفض بر اساس اعتراف عالمان بزرگ اهل سنت از موضوعات و مجعولات بوده و قابل استناد نمیباشد؛ بعلاوه آنکه در سلسله سند آنها افرادی قرار گرفتهاند که در کتب رجالی اهل سنت ضعیف شمرده شدهاند. | ||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
در اینجا گفتار برخی از عالمان اهل سنت را در زمینه غیر قابل استناد بودن احادیث رفض بیان میکنیم: | در اینجا گفتار برخی از عالمان اهل سنت را در زمینه غیر قابل استناد بودن احادیث رفض بیان میکنیم: | ||
==حدیث اول:== | == حدیث اول:== | ||
محمد بن علی بن میمون، حدثنا أبو سعید محمد بن أسعدالتغلبی. حدثنا عثبر بن القاسم أبو زبید، عن حصین بن عبدالرحمن، عن أبی عبدالرحمن السلمی. عن علی قال قال رسول الله صلی الله علیه وسلم: سیأتی بعدی قوم لهم نبز یقال لهم الرافضة فإذا لقیتموهم فاقتلوهم فإنهم مشرکون. قلت یا رسول الله ما العلامة | محمد بن علی بن میمون، حدثنا أبو سعید محمد بن أسعدالتغلبی. حدثنا عثبر بن القاسم أبو زبید، عن حصین بن عبدالرحمن، عن أبی عبدالرحمن السلمی. عن علی قال قال رسول الله صلی الله علیه وسلم: سیأتی بعدی قوم لهم نبز یقال لهم الرافضة فإذا لقیتموهم فاقتلوهم فإنهم مشرکون. قلت یا رسول الله ما العلامة فیهم؟ قال: یقرضونک بما لیس فیک ویطعنون علی أصحابی ویشتمونهم <ref>رک به:تهذیب الکمال ج2ص 429</ref> | ||
بررسی سند | بررسی سند | ||
در بین روات ذکر شده در حدیث ابوسعید محمدبن اسعدالتغلبی گرچه برخی رجالیین او را توثیق | در بین روات ذکر شده در حدیث ابوسعید محمدبن اسعدالتغلبی گرچه برخی رجالیین او را توثیق کردهاما ابوزرعه او را منکر الحدیث میداند؛ عمروبن ابی عاصم مولف کتاب السنه نیز ذیل این حدیث ص460 مینویسد: | ||
إسناده ضعیف، ورجاله کلهم ثقات غیر محمد بن أسعدالتغلبی قال أبو زرعة والعقیلی " منکر الحدیث "<ref> السنه ص408</ref> | إسناده ضعیف، ورجاله کلهم ثقات غیر محمد بن أسعدالتغلبی قال أبو زرعة والعقیلی " منکر الحدیث "<ref> السنه ص408</ref> | ||
==حدیث دوم== | == حدیث دوم == | ||
- حدثنا محمد بن عوف، ثنا بکر بن خنیس، حدثنا سواد بن مصعب، عن داود بن أبی عوف، عن فاطمة بنت علی، عن فاطمة الکبری، عن أسماء بنت عمیس، عن أم سلمة قالت کانت لیلتی وکان رسول الله صلی الله علیه وسلم عندی فجاءت إلی فاطمة مسلمة فتبعها علی فرفع رسول الله صلی الله علیه وسلم رأسه فقال: أبشر یا علی أنت وأصحابک فی الجنة إلا إن ممن یزعم أنه یحبک قوم یرفضون الإسلام یلفظونه یقال لهم الرافضة ( فإذا التقیتهم فجاهدهم ) فإنهم مشرکون قلت یا رسول الله ما العلامة | - حدثنا محمد بن عوف، ثنا بکر بن خنیس، حدثنا سواد بن مصعب، عن داود بن أبی عوف، عن فاطمة بنت علی، عن فاطمة الکبری، عن أسماء بنت عمیس، عن أم سلمة قالت کانت لیلتی وکان رسول الله صلی الله علیه وسلم عندی فجاءت إلی فاطمة مسلمة فتبعها علی فرفع رسول الله صلی الله علیه وسلم رأسه فقال: أبشر یا علی أنت وأصحابک فی الجنة إلا إن ممن یزعم أنه یحبک قوم یرفضون الإسلام یلفظونه یقال لهم الرافضة (فإذا التقیتهم فجاهدهم) فإنهم مشرکون قلت یا رسول الله ما العلامة فیهم؟ قال لا یشهدون جمعة ولا جماعة ویطعنون علی السلف.<ref>همان ص461</ref> | ||
بررسی سند | بررسی سند | ||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
عقیلی در کتاب الضعفاءالکبیر، بکر بن خنیس را ضعیف شمرده است و نیز در همین کتاب از قول یحیی بن معین نقل میکند که: بکر بن خنیس لیس بشیئ <ref>رجوع کنید به: کتاب الضعفا و المتروكین تالیف نسائی ص 160و عقیلی درالضعفاءالكبیر ج1ص148</ref> | عقیلی در کتاب الضعفاءالکبیر، بکر بن خنیس را ضعیف شمرده است و نیز در همین کتاب از قول یحیی بن معین نقل میکند که: بکر بن خنیس لیس بشیئ <ref>رجوع کنید به: کتاب الضعفا و المتروكین تالیف نسائی ص 160و عقیلی درالضعفاءالكبیر ج1ص148</ref> | ||
مولف کتاب السنه (ابن ابی عاصم ) نیزدر زمینه ضعف اسناد این حدیث مینویسد: | مولف کتاب السنه (ابن ابی عاصم) نیزدر زمینه ضعف اسناد این حدیث مینویسد: | ||
إسناده ضعیف جدا، آفته سوار بن مصعب، قال البخاری: " منکر الحدیث ". وقال النسائی وغیره: " متروک ". وبکر بن خنیس ضعیف.... والحدیث أخرجه الخطیب فی " التاریخ " ( 12 / 358 ) من طریق الفضل بن غانم: وحدثنا سوار بن مصعب به وأتم منه. والفضل هذا ضعیف کما قال الخطیب،.... والحدیث أورده الشوکانی فی " الأحادیث الموضوعة " ( ص 381 ) <ref> السنه ص461</ref> | إسناده ضعیف جدا، آفته سوار بن مصعب، قال البخاری: " منکر الحدیث ". وقال النسائی وغیره: " متروک ". وبکر بن خنیس ضعیف.... والحدیث أخرجه الخطیب فی " التاریخ " (12 / 358) من طریق الفضل بن غانم: وحدثنا سوار بن مصعب به وأتم منه. والفضل هذا ضعیف کما قال الخطیب،.... والحدیث أورده الشوکانی فی " الأحادیث الموضوعة " (ص 381) <ref> السنه ص461</ref> | ||
طبرانی نیز این حدیث را نقل نموده و در ذیل آن گفته است: | طبرانی نیز این حدیث را نقل نموده و در ذیل آن گفته است: | ||
خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
لم یرو هذاالحدیث عن عطیه عن ابی سعید عن ام سلمه الا سواربن مسلم <ref>رک به المعجم الاوسط الطبرانی ج6 ص355</ref> | لم یرو هذاالحدیث عن عطیه عن ابی سعید عن ام سلمه الا سواربن مسلم <ref>رک به المعجم الاوسط الطبرانی ج6 ص355</ref> | ||
==حدیث سوم== | == حدیث سوم == | ||
- حدثنا إسماعیل بن سالم، حدثنا یونس بن محمد، حدثنا عمران ابن زید عن الحجاج بن تمیم، عن میمون بن مهران، عن ابن عباس قال: سمعت رسول الله صلی الله علیه وسلم یقول: یکون فی آخر الزمان قوم ینبزون الرافضة یرفضون الإسلام ویلفظونه فاقتلوهم فإنهم مشرکون <ref>السنه ص 461</ref> | - حدثنا إسماعیل بن سالم، حدثنا یونس بن محمد، حدثنا عمران ابن زید عن الحجاج بن تمیم، عن میمون بن مهران، عن ابن عباس قال: سمعت رسول الله صلی الله علیه وسلم یقول: یکون فی آخر الزمان قوم ینبزون الرافضة یرفضون الإسلام ویلفظونه فاقتلوهم فإنهم مشرکون <ref>السنه ص 461</ref> | ||
مولف | مولف کتاب«السنه» نسبت به ضعف سندی این حدیث مینویسد: | ||
إسناده ضعیف، الحجاج بن تمیم ضعیف. وعمران بن زید وهو التغلبی کما فی " التقریب ". وسائر رجاله ثقات رجال مسلم، وإسماعیل بن سالم هو الصائغ البغدادی. والحدیث أخرجه أبو یعلی ( 2 / 673 ) من طریق أخری عن عمران بن زید به. وقال الهیثمی ( 10 / 22 ): " رواه أبو یعلی، والبزار، والطبرانی، ورجاله وثقوا، وفی بعضهم خلاف " <ref>همان ص 460</ref> | إسناده ضعیف، الحجاج بن تمیم ضعیف. وعمران بن زید وهو التغلبی کما فی " التقریب ". وسائر رجاله ثقات رجال مسلم، وإسماعیل بن سالم هو الصائغ البغدادی. والحدیث أخرجه أبو یعلی (2 / 673) من طریق أخری عن عمران بن زید به. وقال الهیثمی (10 / 22): " رواه أبو یعلی، والبزار، والطبرانی، ورجاله وثقوا، وفی بعضهم خلاف " <ref>همان ص 460</ref> | ||
همانگونه ملاحظه شد علاوه بر ضعف برخی رواتی که در سند حدیث قرار گرفتهاند در مورد برخی از روات بین رجال اهل سنت نسبت به جرح و تعدیل آنها اختلاف است که دراینصورت نیز حدیث مقبول نخواهد بود. چون بر اساس قواعد علم رجال اگر در مورد یکی از روات بین علمای این علم در توثیق و عدم آن اختلاف وجود داشت همگی معتقدند که قول جارح مقدم است.<ref>در این زمینه سید حسین رجا - مولف کتاب دفاع من وحی الشریعة ضمن دائرة السنة والشیعة مینویسد: إذا اختلف علماء الرجال فی رجال السند فجرح بعضهم زیدا وعدله آخرون یقدم الجرح على التعدیل وهذا هو الصحیح الذی علیه الجمهور وكما جاء فی التدریب على التقریب ما ملخصه إذا اجتمع فی الراوی جرح مفسر وتعدیل فالجرح مقدم ولو زاد عدد المعدل ایشان در علت تقدیم قول جارح مینویسد:لأن مع الجارح زیادة علم لم یطلع علیها المعدل، ولأنه مصدق للمعدل فیما أخبر به من ظاهر حاله إلا أنه یخبر عن أمر باطن خفی عنه، وقید الفقهاء ذلك بما لم یقل المعدل عرفت السبب الذی ذكره الجارح ولكنه تاب وحسنت حاله فإنه حینئذ یقدم المعدل دفاع من وحی الشریعة ضمن دائرة السنة والشیعة ص 253 - 260</ref> | |||
== حدیث چهارم == | |||
==حدیث چهارم== | |||
أبوبکر بن أبی شیبة، ثنا یزید بنهارون، حدثنا یحیی بن المتوکل أبو عقیل، حدثنا کثیر بن إسماعیل أبو إسماعیل، عن إبراهیم بن الحسن، عن أبیه، عن جده، عن علی بن أبیطالب رضی الله عنه، عن النبی صلی الله علیه وسلم قال: یکون قوم یسمون الرافضة یرفضون الإسلام<ref>كنز العمال - المتقی الهندی - ج 11 - ص 325</ref> | أبوبکر بن أبی شیبة، ثنا یزید بنهارون، حدثنا یحیی بن المتوکل أبو عقیل، حدثنا کثیر بن إسماعیل أبو إسماعیل، عن إبراهیم بن الحسن، عن أبیه، عن جده، عن علی بن أبیطالب رضی الله عنه، عن النبی صلی الله علیه وسلم قال: یکون قوم یسمون الرافضة یرفضون الإسلام<ref>كنز العمال - المتقی الهندی - ج 11 - ص 325</ref> | ||
مولف کتاب«السنه» ذیل این حدیث مینویسد: | مولف کتاب«السنه» ذیل این حدیث مینویسد: | ||
إسناده ضعیف، یحیی بن المتوکل وشیخه کثیر وهو ابن إسماعیل أبو إسماعیل النواء، کلاهما ضعیف،.<ref>السنه ص 461: ایشان در ادامه مینویسد وساق الذهبی هذا الحدیث فیما أنكر على النواء. والحدیث أخرجه عبدالله بن أحمد فی "زوائد المسند" ( 1 / 103 ) من طریقین آخرین عن یحیى به. وقال الهیثمی ( 10/22): "رواه عبدالله والبزار، وفیه كثیر بن إسماعیل النواء وهو ضعیف"</ref> | إسناده ضعیف، یحیی بن المتوکل وشیخه کثیر وهو ابن إسماعیل أبو إسماعیل النواء، کلاهما ضعیف،.<ref>السنه ص 461: ایشان در ادامه مینویسد وساق الذهبی هذا الحدیث فیما أنكر على النواء. والحدیث أخرجه عبدالله بن أحمد فی "زوائد المسند" (1 / 103) من طریقین آخرین عن یحیى به. وقال الهیثمی (10/22): "رواه عبدالله والبزار، وفیه كثیر بن إسماعیل النواء وهو ضعیف"</ref> | ||
==حدیث پنجم== | == حدیث پنجم == | ||
5-عن علی قال: یخرج فی آخر الزمان قوم لهم نبز یقال لهم الرافضة یعرفون به، ینتحلون شیعتنا ولیسوا من شیعتنا، وآیة ذلک أنهم یشتمون أبا بکر وعمر، أینما أدرکتموهم فاقتلوهم ! فإنهم مشرکون. <ref>مجمع الزوائد - الهیثمی - ج 10 - ص 22</ref> | 5-عن علی قال: یخرج فی آخر الزمان قوم لهم نبز یقال لهم الرافضة یعرفون به، ینتحلون شیعتنا ولیسوا من شیعتنا، وآیة ذلک أنهم یشتمون أبا بکر وعمر، أینما أدرکتموهم فاقتلوهم! فإنهم مشرکون. <ref>مجمع الزوائد - الهیثمی - ج 10 - ص 22</ref> | ||
این حدیث نیز بدلیل ارسالش قابل استناد نیست. | این حدیث نیز بدلیل ارسالش قابل استناد نیست. | ||
==حدیث ششم== | == حدیث ششم == | ||
6-عن ابن عباس قال کنت عند النبی صلی الله علیه وسلم وعنده علی فقال النبی صلی الله علیه وسلم یا علی سیکون فی أمتی قوم ینتحلون حب أهل البیت لهم نبز یسمون الرافضة قاتلوهم فإنهم مشرکون.<ref>مجمع الزوائد - الهیثمی - ج 10 - ص 22</ref> | 6-عن ابن عباس قال کنت عند النبی صلی الله علیه وسلم وعنده علی فقال النبی صلی الله علیه وسلم یا علی سیکون فی أمتی قوم ینتحلون حب أهل البیت لهم نبز یسمون الرافضة قاتلوهم فإنهم مشرکون.<ref>مجمع الزوائد - الهیثمی - ج 10 - ص 22</ref> | ||
این روایت نیز بدلیل حجاج بن تمیم از منظر رجالیین اهل سنت قابل استناد نیست <ref>رک به:الکامل – عبدالله عدی الجرجانی ج2ص229و المغنی فی الضعفاء –الذهبی ج1ص235</ref> | این روایت نیز بدلیل حجاج بن تمیم از منظر رجالیین اهل سنت قابل استناد نیست <ref>رک به:الکامل – عبدالله عدی الجرجانی ج2ص229و المغنی فی الضعفاء –الذهبی ج1ص235</ref> | ||
==حدیث هفتم== | == حدیث هفتم == | ||
7-عن أبی الجحاف، عن محمد بن عمرو الهاشمی، عن زینب بنت علی، عن فاطمة، قالت: نظر رسول الله صلی الله علیه وسلم إلی علی فقال: هذا فی الجنة، وإن من شیعته قوما یلفظون الاسلام لهم نبز یسمون الرافضة، من لقیهم فلیقتلهم، فإنهم مشرکون<ref>تاریخ مدینه دمشق ج69ص175</ref> | 7-عن أبی الجحاف، عن محمد بن عمرو الهاشمی، عن زینب بنت علی، عن فاطمة، قالت: نظر رسول الله صلی الله علیه وسلم إلی علی فقال: هذا فی الجنة، وإن من شیعته قوما یلفظون الاسلام لهم نبز یسمون الرافضة، من لقیهم فلیقتلهم، فإنهم مشرکون<ref>تاریخ مدینه دمشق ج69ص175</ref> | ||
خط ۹۸: | خط ۹۷: | ||
ایشان در مورد سند این حدیث مینویسد: | ایشان در مورد سند این حدیث مینویسد: | ||
تلید بن سلیمان [ ت ] الکوفی الأعرج. عن عطاء بن السائب، وعبدالملک بن عمیر. وعنه أحمد، وابن نمیر. فمن مناکیره عن ابی الجحاف....وقال النسائی: ضعیف –انتهی- | تلید بن سلیمان [ت] الکوفی الأعرج. عن عطاء بن السائب، وعبدالملک بن عمیر. وعنه أحمد، وابن نمیر. فمن مناکیره عن ابی الجحاف....وقال النسائی: ضعیف –انتهی- | ||
ثانیا بدلیل نقل ابی الحجاف از محمد بن عمرو الهاشمی روایت مرسل میباشد در کتاب التاریخ الکبیر آمده است: | ثانیا بدلیل نقل ابی الحجاف از محمد بن عمرو الهاشمی روایت مرسل میباشد در کتاب التاریخ الکبیر آمده است: | ||
خط ۱۰۶: | خط ۱۰۵: | ||
بنابر این حدیث مذکورقابل استناد نیست. | بنابر این حدیث مذکورقابل استناد نیست. | ||
==حدیث هشتم== | == حدیث هشتم == | ||
8-اخبرنا إبراهیم بن مخلد المعدل، حدثنا محمد بن أحمد بن إبراهیم الحکیمی قال: حدثنا أحمد بن زهیر، حدثناالفضل بن غانم، حدثنا سوار بن مصعب عن عطیة العوفی عن أبی سعید الخدری عن أم سلمة قالت: کانت لیلتی من رسول الله صلی الله علیه وسلم فأتته فاطمة ومعها علی فقال له النبی صلی الله علیه وسلم " أنت وأصحابک فی الجنة، أنت وشیعتک فی الجنة، إلا أن ممن یحبک قوما یضفزون الإسلام بألسنتهم یقرءون القرآن لا یجاوز تراقیهم، لهم نبز یسمون الرافضة. فإذا لقیتهم فجاهدهم فإنهم مشرکون " قال: قلت یا رسول الله ما علامة ذلک فیهم؟ قال: " یترکون الجمعة والجماعة، ویطعنون فی السلف الأول " <ref>تاریخ بغداد - الخطیب البغدادی - ج 12 - ص 353</ref> | |||
بررسی سند | بررسی سند | ||
خط ۱۱۷: | خط ۱۱۵: | ||
با دقت در مطالبی که پیرامون احادیث مذکور بیان گردید ضعف سندی روایات دیگر نیز که مضامینی مشابه روایات مذکور دارند روشن میشود که به دلیل اختصار از ذکر آنها صرف نظر میکنیم. | با دقت در مطالبی که پیرامون احادیث مذکور بیان گردید ضعف سندی روایات دیگر نیز که مضامینی مشابه روایات مذکور دارند روشن میشود که به دلیل اختصار از ذکر آنها صرف نظر میکنیم. | ||
==2- ضعف متنی و دلالتی== | ==2- ضعف متنی و دلالتی == | ||
بر فرض صحت اسناد روایات مذکور را بپذیریم اشکالات فراوان متنی و دلالتی بر آن وارد است که در اینجا برخی از آنها را بیان میکنیم: | بر فرض صحت اسناد روایات مذکور را بپذیریم اشکالات فراوان متنی و دلالتی بر آن وارد است که در اینجا برخی از آنها را بیان میکنیم: | ||
1- در مفهوم سب و شتم و فرق ا ن با لعن و نفرین با ید دقت نمود بنابر آموزههای قرآن کریم سب و فحش دادن به هیچکس حتی به بت مشرکین نیزجایزنیست اما لعن که در برابردعا بوده و نوعی نفرین است درموارد متعدد در قرآن کریم ذکرشده است و خداوندمتعال خود برخی از | 1- در مفهوم سب و شتم و فرق ا ن با لعن و نفرین با ید دقت نمود بنابر آموزههای قرآن کریم سب و فحش دادن به هیچکس حتی به بت مشرکین نیزجایزنیست اما لعن که در برابردعا بوده و نوعی نفرین است درموارد متعدد در قرآن کریم ذکرشده است و خداوندمتعال خود برخی از انسانها را نظیر ظالمین و نیزکسانی را که موجب اذیت او و پیامبرش میگردند را لعن نموده است. | ||
بنابر این باید بین سب و اهانت به برخی اصحاب و لعن و نفرین نسبت به آنها فرق گذاشت وروایات رفض برفرض صحت، سب به اصحاب را موجب شرک و کفردانسته است نه لعن و نفرین به آنها را | بنابر این باید بین سب و اهانت به برخی اصحاب و لعن و نفرین نسبت به آنها فرق گذاشت وروایات رفض برفرض صحت، سب به اصحاب را موجب شرک و کفردانسته است نه لعن و نفرین به آنها را | ||
خط ۱۳۵: | خط ۱۳۳: | ||
در برخی دیگر از این روایات آمده است که پیامبر ص نزدیکترین زمان را هنگام پیدایش فرقه رافضه میدانند: | در برخی دیگر از این روایات آمده است که پیامبر ص نزدیکترین زمان را هنگام پیدایش فرقه رافضه میدانند: | ||
- تولد فی أقرب الأزمنة فرقة تسب أصحابی وتتبع أخطاءهم فلا وع سوهم ولا تناکحوهم ولا تسلموا علیهم علیهم لعنة الله .<ref>شرح مسلم ج 16 - ص 92 – 94</ref> | - تولد فی أقرب الأزمنة فرقة تسب أصحابی وتتبع أخطاءهم فلا وع سوهم ولا تناکحوهم ولا تسلموا علیهم علیهم لعنة الله.<ref>شرح مسلم ج 16 - ص 92 – 94</ref> | ||
بعد از بیان سه طائفه از روایات مذکور میگوییم: | بعد از بیان سه طائفه از روایات مذکور میگوییم: | ||
خط ۱۴۹: | خط ۱۴۷: | ||
4- بین صدر و ذیل این روایات تهافت و ناهماهنگی زیادی وجود دارد. | 4- بین صدر و ذیل این روایات تهافت و ناهماهنگی زیادی وجود دارد. | ||
در تبیین این نکته مهم باید گفت مفاد روایات رفض این است که سب به برخی از صحابه موجب شرک و کفر است در اینجا این سئوال مطرح میگردد که چه ارتباطی بین شرک و کفر وسب اینان است. | در تبیین این نکته مهم باید گفت مفاد روایات رفض این است که سب به برخی از صحابه موجب شرک و کفر است در اینجا این سئوال مطرح میگردد که چه ارتباطی بین شرک و کفر وسب اینان است. | ||
شرک امری است که به توحید نظری و اعتقادی انسان لطمه میزند و مشرک در عرض خدای متعال خدایان دیگری را قرار میدهد در حالی که سب و لعن به برخی از صحابه ارتباطی به شرک ندارد چون این امور از از مسائل فرعی بوده و تاثیری در ایمان انسان به توحید ندارد به عبارت دیگر بین اعتقاد انسان به توحید و لعن به برخی از صحابه که به اجتهاد قائلین به آن مستحق لعن و نفرین هستند تناقضی وجود نداشته و هر دو آنها با یکدیگر قابل جمع هستند. حتی نعوذبالله اگر کسی به پیامبر ص جسارت کند | شرک امری است که به توحید نظری و اعتقادی انسان لطمه میزند و مشرک در عرض خدای متعال خدایان دیگری را قرار میدهد در حالی که سب و لعن به برخی از صحابه ارتباطی به شرک ندارد چون این امور از از مسائل فرعی بوده و تاثیری در ایمان انسان به توحید ندارد به عبارت دیگر بین اعتقاد انسان به توحید و لعن به برخی از صحابه که به اجتهاد قائلین به آن مستحق لعن و نفرین هستند تناقضی وجود نداشته و هر دو آنها با یکدیگر قابل جمع هستند. حتی نعوذبالله اگر کسی به پیامبر ص جسارت کند گرچه موجب کفر او خواهد بود اما نمیتوان او را مشرک دانست. | ||
5- چگونه ممکن است سب و لعن برخی از صحابه موجب کفر گردد مگر اعتقاد به صحابه جزیی از ارکان دین است که انکار آن موجب کفر و شرک باشد. | 5- چگونه ممکن است سب و لعن برخی از صحابه موجب کفر گردد مگر اعتقاد به صحابه جزیی از ارکان دین است که انکار آن موجب کفر و شرک باشد. | ||
غزالی در الاقتصاد فی الاعتقاد ص261 دراینکه آیا انکار خلافت شیخین موجب کفر است یا خیر میگوید: | غزالی در الاقتصاد فی الاعتقاد ص261 دراینکه آیا انکار خلافت شیخین موجب کفر است یا خیر میگوید: | ||
اعلم ان للناس فی الصحابه و الخلفا اسراف فی اطراف؛ فمن مبالغ فی الثنا حتی یدعی العصمه للائمه و منهم منهجهم علی الطعن یطلق اللسان بذم الصحابه فلا تکونن من الفریقین و اسلک طریق الاقتصاد فی الاعتقاد: | اعلم ان للناس فی الصحابه و الخلفا اسراف فی اطراف؛ فمن مبالغ فی الثنا حتی یدعی العصمه للائمه و منهم منهجهم علی الطعن یطلق اللسان بذم الصحابه فلا تکونن من الفریقین و اسلک طریق الاقتصاد فی الاعتقاد: | ||
بدان مردم دیدگاه معتدلی در مورد صحابه و خلفا ندارند برخی با نگاه افراطیشان آنان را در حد عصمت مطرح میکنند و برخی نیز با نگاه تفریطیشان زبان به طعن و مذمت آنان گشودهاند باید گفت هر دو گروه از مسیر اعتدال خارج شده پس از هر دو گروه فاصله گرفته و در عقیدهات طریق اعتدال را برگزین. | بدان مردم دیدگاه معتدلی در مورد صحابه و خلفا ندارند برخی با نگاه افراطیشان آنان را در حد عصمت مطرح میکنند و برخی نیز با نگاه تفریطیشان زبان به طعن و مذمت آنان گشودهاند باید گفت هر دو گروه از مسیر اعتدال خارج شده پس از هر دو گروه فاصله گرفته و در عقیدهات طریق اعتدال را برگزین. | ||
خط ۱۶۲: | خط ۱۶۰: | ||
اگر کسی اصلی از اصول قطعی اسلام را انکار کند اگرچه این انکار با صراحت نباشد کافر شمرده میشود....و اگر کسی وجود ابوبکر یا خلافت او را انکار کند نمیتوان حکم به کفر او نمود چون او اصلی از اصول دین را انکار ننموده است.<ref>الاقتصاد فی الاعتقاد ص271-261</ref> | اگر کسی اصلی از اصول قطعی اسلام را انکار کند اگرچه این انکار با صراحت نباشد کافر شمرده میشود....و اگر کسی وجود ابوبکر یا خلافت او را انکار کند نمیتوان حکم به کفر او نمود چون او اصلی از اصول دین را انکار ننموده است.<ref>الاقتصاد فی الاعتقاد ص271-261</ref> | ||
6- نکته اساسی فهم درست این روایات است باید دید معنای رفض و رافضی در روایات مذکور | 6- نکته اساسی فهم درست این روایات است باید دید معنای رفض و رافضی در روایات مذکور چیست؟ آیا مراد از آنها طائفه غلات هستند یا مراد از آنها کسانی هستند که زیر بار خلافت شیخین نرفته و یا مراد از رافضه شیعیان و پیروان اهلبیت ع هستند؟ | ||
مولف کتاب دفاع من وحی الشریعة ضمن دائرة السنة والشیعة در این زمینه تحقیق جامعی کرده که بدلیل اهمیتش خلاصهای از آن را بیان میکنیم. | مولف کتاب دفاع من وحی الشریعة ضمن دائرة السنة والشیعة در این زمینه تحقیق جامعی کرده که بدلیل اهمیتش خلاصهای از آن را بیان میکنیم. | ||
خط ۱۷۴: | خط ۱۷۲: | ||
گروه دوم غلات نسبت به خاندان معاویه که مصداق بارز آن فرقه یزیدیه هستند. | گروه دوم غلات نسبت به خاندان معاویه که مصداق بارز آن فرقه یزیدیه هستند. | ||
گروه سوم غلاتی هستند که در وجود خویش افکار غلوآمیز داشته و ادعاهای عجیبی میکنند نظیر برخی از متصوفه و عرفا | گروه سوم غلاتی هستند که در وجود خویش افکار غلوآمیز داشته و ادعاهای عجیبی میکنند نظیر برخی از متصوفه و عرفا مثلابنعربی و حلاج و... که قائل به وحدت وجود میباشند که در این موارد باید سخن محققان و اهل اندیشه را جستجو نمود که آنان نسبت به این نوع تفکرات چه میگویند. | ||
ایشان در ادامه نسبت به معنای دوم رفض مینویسد: | ایشان در ادامه نسبت به معنای دوم رفض مینویسد: | ||
خط ۱۹۳: | خط ۱۹۱: | ||
اگر مراد از رافضه محبین اهل بیت ع و پیروان آنان هستند دراینصورت باید آنان را در زمره هدایتشدگان دانست چون اینان پایبند به عهد الهی بوده و عمل به وصیت پیامبر ص در تمسک به ثقلین نمودهاند.<ref>دفاع من وحی الشریعة ضمن دائرة السنة والشیعة ص267 -255</ref> | اگر مراد از رافضه محبین اهل بیت ع و پیروان آنان هستند دراینصورت باید آنان را در زمره هدایتشدگان دانست چون اینان پایبند به عهد الهی بوده و عمل به وصیت پیامبر ص در تمسک به ثقلین نمودهاند.<ref>دفاع من وحی الشریعة ضمن دائرة السنة والشیعة ص267 -255</ref> | ||
7-سیره عملی پیامبرص ناقض مضمون روایات رفض است؛ روایات فراوانی از رفتار پیامبرص رسیده است که مفادش آن است که در حضور آن حضرت گاه به یکی ازصحابه آن حضرت جسارت میشد اما آن حضرت نسبت کفر به او نداده و دستور به کشتن او نمیدادند و حتی با کسانی که نسبت کفر یا نفاق به برخی از افراد میدادند بشدت برخورد میکردند؛ چنانکه وقتی آن حضرت مشاهده نمود در حضورش یکی از اصحابش به ابن مالک بن الدخیشن گفت: ذلک منافق لا یحب الله ورسوله؛ | 7-سیره عملی پیامبرص ناقض مضمون روایات رفض است؛ روایات فراوانی از رفتار پیامبرص رسیده است که مفادش آن است که در حضور آن حضرت گاه به یکی ازصحابه آن حضرت جسارت میشد اما آن حضرت نسبت کفر به او نداده و دستور به کشتن او نمیدادند و حتی با کسانی که نسبت کفر یا نفاق به برخی از افراد میدادند بشدت برخورد میکردند؛ چنانکه وقتی آن حضرت مشاهده نمود در حضورش یکی از اصحابش به ابن مالک بن الدخیشن گفت: ذلک منافق لا یحب الله ورسوله؛ | ||
رسول خدا ص بدو فرمود: لا تقل ذلک ألا تراه قد قال لا اله إلا الله یرید بذلک وجه الله <ref>در کتاب صحیح البخاری ج 1ص 110امده است که وقتی پیامبر ص مشاهده نمود برخی از افراد خانه عتبان بن مالك نسبت به مالك بن الدخیشن اظهار داشتند که: ذلك منافق لا یحب الله ورسوله رسول الله ( صلى الله علیه وآله وسلم ) فرمود: " لا تقل ذلك ألا تراه قد قال لا اله إلا الله یرید بذلك وجه الله... و | رسول خدا ص بدو فرمود: لا تقل ذلک ألا تراه قد قال لا اله إلا الله یرید بذلک وجه الله <ref>در کتاب صحیح البخاری ج 1ص 110امده است که وقتی پیامبر ص مشاهده نمود برخی از افراد خانه عتبان بن مالك نسبت به مالك بن الدخیشن اظهار داشتند که: ذلك منافق لا یحب الله ورسوله رسول الله (صلى الله علیه وآله وسلم) فرمود: " لا تقل ذلك ألا تراه قد قال لا اله إلا الله یرید بذلك وجه الله... و آنگاه که ان فرد اظهار داشت که: فإنا نرى وجهه ونصیحته إلى المنافقین رسول الله ص فرمود: " فإن الله حرم النار على من قال لا إله إلا الله یبتغی بذلك وجه الله همین روایت در کتاب صحیح مسلم ج 1 ص 45امده است که پیامبر ص فرمود: ألیس یشهد أن لا إله إلا الله وأننی رسول الله و آنگاه که آنها گفتند: أنه یقول ذلك وما هو فی قلبه ان حضرت فرمود: لا یشهد أحد أن لا إله إلا الله وأننی رسول الله فیدخل النار أو تطعمه درپایان این روایت امده است که أنس بعد از شنیدن این حدیث گفت: فأعجبنی هذا الحدیث وقلت لابنی: اكتبه فكتبه - انتهی - دفاع من وحی الشریعة ضمن دائرة السنة والشیعة ص 75</ref> | ||
8- چگونه پیامبری که مظهر رافت و محبت به انسانهاست و دینی که او برای بشریت به ارمغان آورد بر مبنای رحمانیت و رحیمیت الهی بنا گردیده است اینچنین و براحتی دستور کشتن انسانها را میدهد بدون اینکه توجیه منطقی برای آن ارائه دهد و فرد باصطلاح مستحق قتل را نسبت به کاری که انجام میدهد مجاب کند. | 8- چگونه پیامبری که مظهر رافت و محبت به انسانهاست و دینی که او برای بشریت به ارمغان آورد بر مبنای رحمانیت و رحیمیت الهی بنا گردیده است اینچنین و براحتی دستور کشتن انسانها را میدهد بدون اینکه توجیه منطقی برای آن ارائه دهد و فرد باصطلاح مستحق قتل را نسبت به کاری که انجام میدهد مجاب کند. | ||
خط ۲۱۰: | خط ۲۰۶: | ||
11-اگر سب و لعن برخی صحابه موجب کفر است پس باید قاسطین و ناکثین و مارقین که با امام علی ع که حاکم رسمی جامعه اسلامی بود جنگیده و موجب کشته شدن هزاران مسلمان گردیدند کافر باشند درحالی که شما قائل به آن نیستید و از بسیاری از آنها تجلیل میکنید. | 11-اگر سب و لعن برخی صحابه موجب کفر است پس باید قاسطین و ناکثین و مارقین که با امام علی ع که حاکم رسمی جامعه اسلامی بود جنگیده و موجب کشته شدن هزاران مسلمان گردیدند کافر باشند درحالی که شما قائل به آن نیستید و از بسیاری از آنها تجلیل میکنید. | ||
12- اگر طعن و سب و لعن برخی از صحابه موجب کفر و شرک است پس سب و اهانت و طعن برخی از صحابه را نسبت به یکدیگر بلکه قتال و جنگ آنان با یکدیگر که منجر به کشته شدن برخی از آنان گردید را چگونه توجیه میکنید؟ آیا میتوان به کفر همه کسانی که مرتکب چینن اعمال و رفتاری شدهاند حکم | 12- اگر طعن و سب و لعن برخی از صحابه موجب کفر و شرک است پس سب و اهانت و طعن برخی از صحابه را نسبت به یکدیگر بلکه قتال و جنگ آنان با یکدیگر که منجر به کشته شدن برخی از آنان گردید را چگونه توجیه میکنید؟ آیا میتوان به کفر همه کسانی که مرتکب چینن اعمال و رفتاری شدهاند حکم نمود؟<ref>فردى در محضر ابوبكر او را دشنام گفت، ابوبرزه به او گفت: اى خلیفهى رسول خدا! اگر رخصت دهى گردنش را بزنم. ابوبكر در پاسخ گفت: برجاى خود بنشین زیرا این كار جز براى رسول خدا روا نیست. رجوع کنید به:السنن الکبری ج 7، ص 60، مسند احمد بن حنبل ج 1، ص 9.خلیفه دوم، خالد بن ولید را در جریان قتل مالك بن نویره دشمن خدا خطاب كرد. رک به:تاریخ طبرى ج 2، ص 504، و عایشه امّ المؤمنین، عثمان را به فردى یهودى به نام نعثل تشبیه كرده و مىگفت: او را بكشید كه كافر شده است. رک به: تاریخ طبرى ج 3، ص 477،</ref> | ||
13- در سیره برخی از خلفای صدر اسلام در موارد گوناگون آمده است که آنان برخی ازصحابه پیامبرص را تجریح و اهانت مینمودند. اگر سب و اهانت به صحابه موجب کفر و شرک است چرا این حکم را نسبت به آنان اعمال نمیکنید<ref>دفاع من وحی الشریعة ضمن دائرة السنة والشیعة ازص53ببعد</ref> | 13- در سیره برخی از خلفای صدر اسلام در موارد گوناگون آمده است که آنان برخی ازصحابه پیامبرص را تجریح و اهانت مینمودند. اگر سب و اهانت به صحابه موجب کفر و شرک است چرا این حکم را نسبت به آنان اعمال نمیکنید<ref>دفاع من وحی الشریعة ضمن دائرة السنة والشیعة ازص53ببعد</ref> | ||
14- رضایت خداوند ازصحابه (مهاجرین و انصار )که درقرآن کریم آمده است مشروط به آن است که نقض نگردد. همانگونه که درسوره فتح آیه 9 پذیرش بیعت صحابه با پیامبرص (بیعت الشجره ) و رضوان الهی از آنان مشروط به عدم النکث شده است: | 14- رضایت خداوند ازصحابه (مهاجرین و انصار)که درقرآن کریم آمده است مشروط به آن است که نقض نگردد. همانگونه که درسوره فتح آیه 9 پذیرش بیعت صحابه با پیامبرص (بیعت الشجره) و رضوان الهی از آنان مشروط به عدم النکث شده است: | ||
إن الذین یبایعونک إنما یبایعون الله ید الله فوق أیدیهم فمن نکث فإنما ینکث علی نفسه ومن أوفی بما عاهد علیه الله فسیؤتیه أجرا عظیما | إن الذین یبایعونک إنما یبایعون الله ید الله فوق أیدیهم فمن نکث فإنما ینکث علی نفسه ومن أوفی بما عاهد علیه الله فسیؤتیه أجرا عظیما | ||
خط ۲۲۲: | خط ۲۱۸: | ||
عن ابن عباس رضی الله عنهما عن النبی صلی الله علیه وسلم قال إنکم تحشرون حفاةعراة غرلا ثم قرأ کما بدأنا أول خلق نعیده وعدا علینا انا کنا فاعلین وأول من یکسی یوم القیامة إبراهیم وان أناسا من أصحابی یؤخذ بهم ذات الشمال فأقول أصحابی أصحابی فیقال انهم لم یزالوا مرتدین علی أعقابهم منذ فارقتهم52<ref>صحیح البخاری - البخاری - ج 4 - ص 110</ref> | عن ابن عباس رضی الله عنهما عن النبی صلی الله علیه وسلم قال إنکم تحشرون حفاةعراة غرلا ثم قرأ کما بدأنا أول خلق نعیده وعدا علینا انا کنا فاعلین وأول من یکسی یوم القیامة إبراهیم وان أناسا من أصحابی یؤخذ بهم ذات الشمال فأقول أصحابی أصحابی فیقال انهم لم یزالوا مرتدین علی أعقابهم منذ فارقتهم52<ref>صحیح البخاری - البخاری - ج 4 - ص 110</ref> | ||
نتیجه آنکه احادیث رفض از جنبه سند مخدوش بوده و از جنبه دلالت بر مهدور الدم بودن کسانی که نسبت به برخی صحابه لعن میکنند نیز تمام نمیباشد. | نتیجه آنکه احادیث رفض از جنبه سند مخدوش بوده و از جنبه دلالت بر مهدور الدم بودن کسانی که نسبت به برخی صحابه لعن میکنند نیز تمام نمیباشد. | ||
==حکم فقهی سب و لعن بر صحابه از منظر اهل سنت== | == حکم فقهی سب و لعن بر صحابه از منظر اهل سنت == | ||
در اینکه آیا سب و شتم صحابه موجب کفر است یا خیر باید گفت: | در اینکه آیا سب و شتم صحابه موجب کفر است یا خیر باید گفت: | ||
خط ۲۳۱: | خط ۲۲۷: | ||
آری لعن و نفرین بر ظالمین و کافران و منافقین یکی از آموزههای قرآنی است که منطبق بر ادله عقلی نیز میباشد اما اینکه این عمل مستلزم کفر باشد باید گفت: | آری لعن و نفرین بر ظالمین و کافران و منافقین یکی از آموزههای قرآنی است که منطبق بر ادله عقلی نیز میباشد اما اینکه این عمل مستلزم کفر باشد باید گفت: | ||
اگر سب به صحابه فقط به دلیل صحابی بودنشان باشد شکی نیست که موجب کفر خواهد بود چون این عمل در واقع اهانت به پیامبرص خواهد بود. | اگر سب به صحابه فقط به دلیل صحابی بودنشان باشد شکی نیست که موجب کفر خواهد بود چون این عمل در واقع اهانت به پیامبرص خواهد بود. | ||
اما اگر به این عنوان نباشد | اما اگر به این عنوان نباشد گرچه عمل حرامی است اما نمیتوان حکم به کفر چنین کسی نمود؛ چون مستلزم انکار رکنی از ارکان دین نشده است. | ||
در این زمینه آیتالله صافی در مجموعة الرسائل مینویسد: | در این زمینه آیتالله صافی در مجموعة الرسائل مینویسد: | ||
خط ۲۴۶: | خط ۲۴۲: | ||
ایشان در ادامه مستند گفتار این فقیهان را از احادیث نبوی بیان کرده و در ادامه از بزرگان اهل سنت نقل میکند که قول به عدم کفر ساب به صحابه و مسلم بودن کسی که اظهار شهادتین نموده و به ارکان خمسه دین اعتقاد دارد مورد اتفاق همه فقیهان اهل سنت است؛ | ایشان در ادامه مستند گفتار این فقیهان را از احادیث نبوی بیان کرده و در ادامه از بزرگان اهل سنت نقل میکند که قول به عدم کفر ساب به صحابه و مسلم بودن کسی که اظهار شهادتین نموده و به ارکان خمسه دین اعتقاد دارد مورد اتفاق همه فقیهان اهل سنت است؛ | ||
اینان حتی خوارج را کافر میدانند | اینان حتی خوارج را کافر میدانند بنابراین بطریق اولی پیرو آن مذهبی که شعار اهلبیت را میدهد مسلمان خواهند <ref>رک به: مجموعة الرسائل - - ج 2 - ص 413 – 415:...... وقد قال رسول الله صلى الله علیه وآله فی حدیث أخرجه البخاری فی صحیحه -: إذا حكم الحاكم فاجتهد ثم أصاب فله اجران، وإذا حكم فاجتهد ثم أخطأ فله اجر. وهذا ابن حزم یقول فی كتابه الفصل: وذهبت طائفة إلى أنه لا یكفر ولا یفسق مسلم بقول قاله فی اعتقاد أو فتیا، وان كل من اجتهد فی شئ من ذلك فدان بما رأى أنه الحق فإنه مأجور على كل حال، وان أصاب فاجران وان أخطأ فاجر واحد (قال) وهذا قول ابن أبی لیلى وأبی حنیفة، والشافعی وسفیان الثوری، وداود بن علی، وهو قول كل من عرفنا له قولا فی هذه المسألة من الصحابة لا نعلم منهم خلافا فی ذلك أصلا. وقال الفاضل النبهانی فی أوائل كتاب (شواهد الحق) على ما حكى عنه: اعلم انى لا اعتقد ولا أقول بتكفیر أحد من أهل القبلة لا الوهابیة ولا غیرهم، وكلهم مسلمون تجمعهم مع سائر المسلمین كلمة التوحید والایمان بسیدنا محمد صلى الله علیه وآله، وما جاء من دین الاسلام. وبالغ فی ذلك الشیخ أبو طاهر القزوینی على ما حكى عنه فی كتابه (سراج العقول) فقال باثبات الاسلام لكل فرد من أهل القبلة، وجزم بنجاة الجمیع من كل فرق الاسلام، وحكى عن شیخ السادة الحنفیة ابن عابدین فی باب المرتد من كتاب الجهاد ص 302 انه حكم قاطعا باسلام من یتأول فی سب الصحابة، مصرحا بان القول بتكفیر المتأولین فی ذلك مخالف لاجماع الفقهاء. وقد أسلفنا فی بعض المباحث السابقة مقالة ابن حزم فیمن سب أحدا من الصحابة، وما قال فی تكفیر عمر بحضرة النبی صلى الله علیه حاطبا، وهو صحابی مهاجری بدری. وأضف إلى جمیع ذلك كله النصوص الكثیرة المخرجة فی الصحاح الستة الحاكمة على أهل الأركان الخمسة بالاسلام ودخول الجنة، وإذا كان الخوارج الذین استحلوا دما المسلمین، وكفروا الصحابة، وحاربوا أمیر المؤمنین علی بن أبیطالب علیهالسلام، ونص النبی صلى الله علیه وآله على أنهم یمرقون من الدین كما یمرق السهم من الرمیة ثم لا یعودون فیه، وانهم شر الخلق والخلیقة، وطوبى لمن قتلهم وقتلوه، عند أهل السنة من المسلمین والمعذورین فی مذهبهم، فغیرهم ممن تمسكوا بالثقلین وتمذهبوا بمذاهب أهل البیت أعدال الكتاب، واقتفوا أثرهم واهتدوا بهدیهم أولى بذلك –انتهی -</ref>. | ||
ابن عابدین از عالمان اهل سنت ( علاءالدین) در تکملة حاشیة رد المحتار) - ج 1 - ص 580 – 581 مینویسد: | ابن عابدین از عالمان اهل سنت (علاءالدین) در تکملة حاشیة رد المحتار) - ج 1 - ص 580 – 581 مینویسد: | ||
...والحاصل: أن الحکم بالکفر علی ساب الشیخین أو غیرهما من الصحابة مطلقا قول ضعیف لا ینبغی الافتاء به ولا التعویل علیه کما حققه سیدی الوالد رحمه الله تعالی فی کتابه تنبیه الولاة والحکام فراجعه <ref>تكملة حاشیة رد المحتار) - ج 1 - ص 580 – 581</ref> | ...والحاصل: أن الحکم بالکفر علی ساب الشیخین أو غیرهما من الصحابة مطلقا قول ضعیف لا ینبغی الافتاء به ولا التعویل علیه کما حققه سیدی الوالد رحمه الله تعالی فی کتابه تنبیه الولاة والحکام فراجعه <ref>تكملة حاشیة رد المحتار) - ج 1 - ص 580 – 581</ref> | ||
خط ۲۶۲: | خط ۲۵۸: | ||
اما برخی از عالمان اهل سنت در این زمینه آرای دیگری دارند. چنانکه علامه أمینی در کتاب الغدیر از قول برخی اهل سنت نقل میکند که ساب الصحابه مطلقا حتی سب و شتم افرادی مثل عمروعاص موجب کفر شده و چنین شخصی قتلش لازم و واجب است: | اما برخی از عالمان اهل سنت در این زمینه آرای دیگری دارند. چنانکه علامه أمینی در کتاب الغدیر از قول برخی اهل سنت نقل میکند که ساب الصحابه مطلقا حتی سب و شتم افرادی مثل عمروعاص موجب کفر شده و چنین شخصی قتلش لازم و واجب است: | ||
... وقال القاضی أبو یعلی: الذی علیه الفقهاء فی سب الصحابة إن کان مستحلا لذلک کفر، وإن لم یکن مستحلا فسق ولم یکفر، سواء کفرهم أو طعن فی دینهم مع إسلامهم وقد قطع طائفة من الفقهاء من أهل الکوفة وغیرهم بقتل من سب الصحابة وکفر الرافضة. وقال أبو بکر بن عبدالعزیز فی المقنع: فأما الرافضی فإن کان یسب فقد کفر فلا یزوج. وقال الشیخ علاءالدین أبوالحسن الطرابلسی الحنفی فی [ معین الحکام فیما یتردد بین الخصمین من الأحکام ] ص 187: من شتم أحدا من أصحاب النبی | ... وقال القاضی أبو یعلی: الذی علیه الفقهاء فی سب الصحابة إن کان مستحلا لذلک کفر، وإن لم یکن مستحلا فسق ولم یکفر، سواء کفرهم أو طعن فی دینهم مع إسلامهم وقد قطع طائفة من الفقهاء من أهل الکوفة وغیرهم بقتل من سب الصحابة وکفر الرافضة. وقال أبو بکر بن عبدالعزیز فی المقنع: فأما الرافضی فإن کان یسب فقد کفر فلا یزوج. وقال الشیخ علاءالدین أبوالحسن الطرابلسی الحنفی فی [معین الحکام فیما یتردد بین الخصمین من الأحکام] ص 187: من شتم أحدا من أصحاب النبی علیهالسلام أبا بکر أو عمر أو عثمان أو علیا أو معاویة أو عمرو بن العاص فإن قال: کانوا علی ضلال وکفر. قتل وإن شتمهم بغیر هذا من مشاتمة الناس نکل نکالا شدیدا. | ||
ایشان در ادامه از ذهبی نقل میکند که ساب به صحابه از دین الهی خارج شده و عملش به انکار آیات الهی در مدح صحابه برمیگردد و آنگاه به روایاتی در این باب استشهاد میکند<ref>رک به الغدیر – علامه أمینی - ج 10 - ص 268 – محب طبری در الریاض النضرة ازپیامبر ص نقل | ایشان در ادامه از ذهبی نقل میکند که ساب به صحابه از دین الهی خارج شده و عملش به انکار آیات الهی در مدح صحابه برمیگردد و آنگاه به روایاتی در این باب استشهاد میکند<ref>رک به الغدیر – علامه أمینی - ج 10 - ص 268 – محب طبری در الریاض النضرة ازپیامبر ص نقل میکند که ان حضرت فرمود: " كنت أنا وأبو بكر وعمر وعثمان وعلی أنوارا على یمین العرش قبل أن یخلق آدم بألف عام، فلما خلق أسكناه ظهره، ولم نزل ننتقل فی الأصلاب الطاهرة إلى أن نقلنی الله إلى صلب عبدالله، ونقل أبا بكر إلى صلب أبی قحافة، ونقل عمر إلى صلب الخطاب، ونقل عثمان إلى صلب عفان، ونقل علیا إلى صلب أبیطالب، ثم اختارهم لی، فجعل أبا بكر صدیقا، وعمر فاروقا، وعثمان ذا النورین، وعلیا وصیا، ومن سب أصحابی فقد سبنی ومن سبنی فقد سب الله، ومن سب الله أكبه فی النار على منخره - انتهی -"</ref>. | ||
بنابراین بین فقیهان اهل سنت در حکم نمودن به کفر و کشتن کسانی که به برخی صحابه سب و اهانت میکنند اختلاف زیادی وجود داشته و همانطور که ملاحظه گردید اکثر آنان مخالف آن میباشند. <ref>در کتاب الغدیر – علامه أمینی - ج 10 - ص 268 – 269 امده است:...... ولهم فی سب الشیخین وعثمان تصویب وتصعید، قال محمد بن یوسف الفریابی: سئل " القاضی أبو یعلى " عمن شتم أبا | بنابراین بین فقیهان اهل سنت در حکم نمودن به کفر و کشتن کسانی که به برخی صحابه سب و اهانت میکنند اختلاف زیادی وجود داشته و همانطور که ملاحظه گردید اکثر آنان مخالف آن میباشند. <ref>در کتاب الغدیر – علامه أمینی - ج 10 - ص 268 – 269 امده است:...... ولهم فی سب الشیخین وعثمان تصویب وتصعید، قال محمد بن یوسف الفریابی: سئل " القاضی أبو یعلى " عمن شتم أبا بكر؟ قال: كافر. قیل: فیصلى علیه؟ قال: لا. وسأله كیف یصنع به وهو یقول: لا إله إلا الله؟ قال: لا تمسوه بأیدیكم ادفعوه بالخشب حتى تواروه فی حفرته......وقال ابن تیمیة فی " الصارم المسلول " ص 581: قال إبراهیم النخعی:كان یقال شتم أبی بكر وعمر من الكبائر. وكذلك قال أبو إسحاق السبیعی: شتم أبی بكر و عمر من الكبائر التی قال الله تعالى: إن تجتنبوا كبائر ما تنهون عنه. وقتل عیسی بن جعفر بن محمد لشتمه أبا بكر وعمر وعائشة وحفصة بأمر المتوكل على الله. قاله ابن كثیر فی تاریخه 10: 324. وفی "الصارم المسلول" ص 576: قال أحمد فی روایة أبیطالب فی الرجل یشتم عثمان: هذا زندقة. هب أن هذه الفتاوى المجردة من مسلمات الفقه، ولیس للباحث أن یناقش أصحابها الحساب، ویطالبه ـ انتهی ـ</ref> | ||
=چند سئوال از جریانهای تکفیری تروریستی و سران وهابیت:= | =چند سئوال از جریانهای تکفیری تروریستی و سران وهابیت:= | ||
1- اگر حرکت تکفیری و تروریستی شما در کشتن مسلمانان بر مبنای اصول دینی و روایات مذکور است چرا دشمنان واقعی اسلام نظیر | 1- اگر حرکت تکفیری و تروریستی شما در کشتن مسلمانان بر مبنای اصول دینی و روایات مذکور است چرا دشمنان واقعی اسلام نظیر آمریکا و صهیونیسم از شما حمایت نموده و از هیچ حمایتی از شما مضایقه نمیکنند؟ | ||
2- اگر شیعه مشرک است و مستحق قتل چرا دولت وهابی سعودی به آنان اجازه حج وعمره را میدهد؟ مگرقرآن کریم ورود مشرکان را به مکه مکرمه ونزدیک شدن به خانه خدا و مسجدالحرام ممنوع ننموده | 2- اگر شیعه مشرک است و مستحق قتل چرا دولت وهابی سعودی به آنان اجازه حج وعمره را میدهد؟ مگرقرآن کریم ورود مشرکان را به مکه مکرمه ونزدیک شدن به خانه خدا و مسجدالحرام ممنوع ننموده است؟ آیا این رفتار دوگانه اینان بیانگر آن نیست که جریانهای تکفیری که رهبری آن اکنون در وهابیت متمرکز شده است اعتقادی به احادیث رفض نداشته و از اینگونه روایات استفاده ابزاری میکنند؟ | ||
والسلام | والسلام | ||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس|2}} | {{پانویس|2}} | ||
==منابع== | == منابع == | ||
[[ | [[نهجالبلاغه]] | ||
تهذیب الکمال ج2ص 429 | تهذیب الکمال ج2ص 429 | ||
خط ۳۲۳: | خط ۳۱۹: | ||
مسند احمد بن حنبل | مسند احمد بن حنبل | ||
تاریخ طبری | تاریخ طبری | ||
صحیح البخاری - البخاری | صحیح البخاری - البخاری | ||
خط ۳۳۷: | خط ۳۳۳: | ||
الریاض النضرة - محب طبری | الریاض النضرة - محب طبری | ||
[[رده: | [[رده:مقالهها]] |