۸٬۱۴۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Mohsenmadani (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
'''سوره سجده''' یا '''الم سجده''' یا '''الم تنزیل'''، سی و دومین سوره و از سورههای مکی قرآن است. | '''سوره سجده''' یا '''الم سجده''' یا '''الم تنزیل'''، سی و دومین سوره و از سورههای مکی قرآن است. | ||
این سوره به سبب آیه پانزدهم که قرائت یا شنیدن آن باعث [[سجده]] واجب میشود، سجده نام گرفته است. سوره سجده درباره [[معاد]]، خلقت هستی در شش زمان و خلقت انسان از گِل سخن میگوید و به منکرانِ [[قیامت]] هشدار عذاب میدهد و [[ثواب]] مؤمنان را پاداشی معرفی میکند که برای انسان قابل تصور نیست. | این سوره به سبب آیه پانزدهم که قرائت یا شنیدن آن باعث [[سجده]] واجب میشود، سجده نام گرفته است. سوره سجده درباره [[معاد]]، خلقت هستی در شش زمان و خلقت انسان از گِل سخن میگوید و به منکرانِ [[قیامت]] هشدار عذاب میدهد و [[ثواب]] مؤمنان را پاداشی معرفی میکند که برای انسان قابل تصور نیست. آیات شانزدهم و هجدهم این سوره را نازل شده در شأن [[امیرالمؤمنین]] دانستهاند. در فضیلت تلاوت سوره سجده آمده است هر کس این سوره را هر [[شب جمعه]] بخواند، خداوند نامه اعمال او را به دست راستش میدهد و گذشته او را میبخشد و از دوستان [[حضرت محمد]] و [[اهلبیت]] خواهد بود. | ||
آیات شانزدهم و هجدهم این سوره را نازل شده در شأن [[امیرالمؤمنین]] دانستهاند. در فضیلت تلاوت سوره سجده آمده است هر کس این سوره را هر [[شب جمعه]] بخواند، خداوند نامه اعمال او را به دست راستش میدهد و گذشته او را میبخشد و از دوستان [[حضرت محمد]] و [[اهلبیت]] خواهد بود. | |||
=سجده= | =سجده= |