معمریه: تفاوت میان نسخه‌ها

این فرقه معتقد بودند که [[امام صادق علیه السلام]] پرتوی از نور خدا مى‌باشد که در بدن برگزیدگان حلول کرده است و پس از آن؛ آن نور از جعفر بن محمد (ع) بیرون رفته و وارد بدن ابوالخطاب شده است و جعفر صادق علیه‌السلام جزء فرشتگان شد و نور از بدن ابوالخطاب بیرون آمده داخل بدن معمر شده و معمر خدا شد.

مردی به نام ابن‌اللبان دعوت کننده مردم به سوی معمر بوده و می‌گفت که معمر خداى ارجمند والاست و باید به وى درود فرستاد و به نامش نماز گزارد و روزه گرفت.  

معمریه قایل به اباحه‌گری بودند و همه گونه افعال ناروایی از جمله زنا، ازدواج با محارمی نظیر مادر و خواهر، شرب خمر، هم‌جنس‌گرایی و خوردن گوشت خوک را مجاز می‌شمردند. همچنین معتقد بودند که بر مردان غسل جنابت واجب نیست، زیرا چگونه نطفه پاکی که بنیاد آفرینش آدمی است، می‌تواند سبب غسل شود! و چون با اعتراض افراد روبرو می‌شدند که این سخنانی را که شما می‌گویید هیچ کسی از [[پیامبر صلوات الله]] علیه و [[علی علیه السلام]] نشنیده است، پاسخ مى‏‌دادند که محمد (ص) مردم را به تمسخر گرفته بود.

آن‌ها قایل به [[تناسخ]] بودند و می‌گفتند که کالبدهاى روح هرگز فانى نمى ‌شوند و به فرشتگان تبدیل مى ‌گردند و سپس به آسمان مى‏‌روند. <ref>مشکور محمدجواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 421 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref>

[[ابوالحسن اشعری]] نیز در شرح فرقه‌های غلاة به این گروه اشاره کرده و ضمن بیان عقاید آنان می‌نویسد که بنا بر نقلی ایشان را یعمریه نیز می‌خوانند.<ref>اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ج1، ص78</ref>