ابراهیم بن نصیر كشی: تفاوت میان نسخه‌ها

ابراهيم بن نصير كشي، (حدود 240 – حدود 335ق) ابو اسحاق. محدث شيعي در نيمه اول سده چهارم. ولادت او در نيمه نخست سده سوم(حدود 240هجري) روي داده است، زيرا وي از شاگردان «ايوب بن نوح»(م.ح255ق) است كه خود از نمايندگان امام هادي(م254ق) و امام عسكري(م260ق) بوده است. بنابراين وي در زمان اخذ روايت از ايوب بن نوح، حداقل پانزده ساله بود. وفات او نيز به درستي روشن نيست، اما اين اندازه معلوم است كه «ابوعمرو كشي» كه حدود363هجري وفات يافته از شاگردان وي در كوفه بوده است، بنابراين وي سال‏ها پيش از اين تاريخ زندگي را به سر آورده است. وي اهل «كش» نزديك سمرقند است. كش در آن زمان منطقه‏اي عالم‏خيز بود و بسياري از عالمان شيعه از آنجا برخاسته‏اند. احتمالاً وي تحصيلات مقدماتي را در همانجا گذرانده و سپس از آنجا به كوفه آمد و در كنار هم‏وطنان معاصر خود همچون «محمد بن مسعود عياشي»، «آدم بن محمد بن قلانسي بلخي»، «ابراهيم بن علي كوفي سمرقندي» و «حسين بن اشكيب مروزي» به استماع حديث پرداخت. از ديگر معاصران او برادرش «حمدويه بن نصير كشي» است كه از راويان حديث و استاد «ابوعمرو كشي»(م.ح363ق) بوده است. شيخ طوسي وي را فردي مطمئن و كثيرالحديث به‏شمار آورده است. اساتيد او «محمد بن اسماعيل رازي» و «ايوب بن نوح بن دراج» هستند. وي همچنين از «محمد بن عيسي بن عبيد» و «محمد بن عبدالحميد» روايت دارد. وي كتابي در موضوع حديث داشته كه نام آن در منابع رجالي روشن نشده است.