احمد بن طاهر قمی: تفاوت میان نسخه‌ها

احمد بن طاهر قمي، (000 – حدود 344ق) محدث شيعي. نام او در منابع بدون كنيه ذكر شده است. وي در عصر غيبت كبري مي‏زيسته و معاصر با «ابن وليد قمي»(م343ق) است بنابراين وفات او در اواسط سده چهارم هجري به وقوع پيوسته است. در منابع رجالي اشاره‏اي به شرح‏حال او نشده است اما از لقب «قمي» پيداست كه وي اهل قم بوده و بخش قابل اعتنايي از دوران تحصيلي‏اش را در اين شهر گذرانده است. همچنين ممكن است وي در اواخر عمر، مدتي در بغداد به سر مي‏برده است زيرا شاگرد او اهل بغداد است. ظاهراً «علي بن احمد بن طاهر» كه از شاگردان معروف «ابن وليد قمي»(م343ق) است، پسر اوست و شايد روايت‏نكردن او از پدرش بخاطر اعتقاد غلوآميز پدر بوده باشد، زيرا از احاديث پدر استفاده مي‏شود كه از معتقدان سرسخت مهدويت و غيبت امام دوازدهم شيعيان بوده به‏طوري كه در اين امر، متهم به افراط و ساختن داستان‏هاي غير واقعي بوده است، چنانكه استاد او «محمد بن بحر بن سهل شيباني»(زنده در 286ق) نيز در امر امامان شيعه متهم به غلو بوده و كسي است كه حكايت «بشر نخاس»(در باره خريداري جاريه‏اي به نام نرگس كه بعدها مهدي موعود را به دنيا آورد)، توسط او گزارش شده است. در منابع حديثي چندين روايت از او به چشم مي‏خورد كه تعدادي از آنها در باره تولد و غيبت امام مهدي(ع) است. در تمام اين موارد، شاگرد او «احمد بن عيسي وشاء بغدادي» از او نقل حديث كرده است. از او هيچ اثر تأليفي معرفي نشده است. گفتني است نام او با «احمد بن طاهر» معروف به «ابن طيفور» و «ابن ابي طاهر»(م280ق) صاحب بلاغات النساء مشترك است.