احمد بن یحیی هادی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌وحدت
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات شخصیت | عنوان = احمد بن یحیی هادی | تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg | نام = احمد بن یحیی هادی | نام‌های دیگر = ابن طباطبا، احمد ناصر | سال تولد = 275 قمری | تاریخ تولد = | محل تولد = یمن | سال درگذشت = 324 قمری | تاریخ درگذشت = | محل درگ...» ایجاد کرد)
     
    جزبدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۴: خط ۴:
    | نام = احمد بن یحیی هادی
    | نام = احمد بن یحیی هادی
    | نام‌های دیگر = ابن طباطبا، احمد ناصر
    | نام‌های دیگر = ابن طباطبا، احمد ناصر
    | سال تولد = 275 قمری
    | سال تولد = 275 ق
    | تاریخ تولد =  
    | تاریخ تولد =  
    | محل تولد = [[یمن]]
    | محل تولد = [[یمن]]
    | سال درگذشت = 324 قمری
    | سال درگذشت = 324 ق
    | تاریخ درگذشت =  
    | تاریخ درگذشت =  
    | محل درگذشت = یمن، صعده
    | محل درگذشت = یمن، صعده

    نسخهٔ ‏۲۶ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۱۴

    احمد بن یحیی هادی
    احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg
    نام کاملاحمد بن یحیی هادی
    نام‌های دیگرابن طباطبا، احمد ناصر
    اطلاعات شخصی
    سال تولد275 ق، ۲۶۷ ش‌، ۸۸۸ م
    محل تولدیمن
    سال درگذشت324 ق، ۳۱۵ ش‌، ۹۳۶ م
    محل درگذشتیمن، صعده
    دیناسلام، شیعه زیدی
    آثار
    • النجاة در اصول 13 جلد
    • الدامغ
    • التوحید
    • الفقه
    • التنبیه
    • الرد علی القدریه
    فعالیت‌ها

    احمد بن یحیی هادی، (275 – 324 ق) ترجمان الدین، معروف به «ابن طباطبا» و مشهور به «احمد ناصر» است. وی فقیه، اصولی، متکلم، شاعر و سومین امام شیعی زیدی در یمن.

    معرفی اجمالی

    ابن طباطبا پس از کناره‏‌گیری برادرش مرتضی لدین الله(م323ق) در سال 301ه هجری به امامت رسید. ولادت او در سال 275 هجری بود و وفات او به سال 324 هجری به دست فرزندش «ابو الغطمش ابراهیم بن ناصر» در «صعده» مرکز خلافتش، اتفاق افتاد. وی به درد «نقرس»(ورم مفاصل) مبتلا بود و در جنگ‌‏ها حضور عملی نداشت.

    در روزگار او قرمطیان و باطنیان، بار دیگر سر به شورش برداشتند و در سال 307 هجری با وی در نزدیکی صنعاء جنگیدند. در این جنگ او با 30 هزار سپاهی با قرمطیان جنگید و بر آنان پیروز شد. وی در منابع معتبر، از ادیبان و شاعران برجسته معرفی شده است، اما اشاره‏ای به حیات علمی و اساتید و شاگردان او نشده است.

    آثار

    از تألیفات او «النجاة در اصول 13 جلد»، «الدامغ»، «التوحید»، «الفقه»، «التنبیه» و «الرد علی القدریه» هستند.

    منابع

    1. عمده الطالب، ص178؛
    2. تاریخ ابن خلدون، ج4ص111؛
    3. دائره المعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم بجنوردی، ج2ص60.