قطعیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی')
جز (جایگزینی متن - '[[حسن بن علی (مجتبی) (عسکری)' به '[[حسن بن علی (عسکری)')
برچسب: واگردانی دستی
(۱۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''قطعیه''' نام دیگری از [[اثنی عشریه|شیعه اثنی عشریه]] است. این گروه بر شهادت [[امام موسى کاظم|امام موسى بن جعفر]] (ع) قطع و یقین کردند. بر خلاف «[[واقفیه|واقفه]]» که منکر [[شهادت]] آن حضرت شدند و در [[امامت]] وى توقف کردند. از این جهت آنان را «قطعیه» نامیدند.
'''قطعیه''' نام دیگری از [[اثنی عشریه|شیعه اثنی عشریه]] است. این گروه بر خلاف [[واقفیه|«واقفه]]» که منکر [[شهادت]] امام [[موسی بن جعفر (کاظم)|موسی بن جعفر]] (ع)  شدند و در امامت حضرت توقف کردند، بر شهادت امام(ع) قطع و یقین کردند و از این جهت آنان را «قطعیه» نامیدند.


==تاریخچه==
== تاریخچه ==
همان طور که بیان شد، قطعیه همان شیعه اثنی عشریه بودند. این ادعا را برخی از متکلمین در آثار خویش بیان کرده اند. <ref>بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، ص 83</ref> <ref>اسفرایینی شاهفور، التبصیر فی الدین، ص 39</ref> <ref>شهرستانی محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، ج1، ص 150</ref> <ref>مسعودی علی بن حسین، التنبیه و الاشراف، ص 150</ref> طایفه یاد شده به امامت [[امام رضا|على بن موسى الرضا]] (علیه السلام) و پس از وى به امامت [[ائمه]] دیگر قایل گشتند، یعنى امامت را از [[امام جعفر صادق (ع)]] به پسرش موسى الکاظم (ع) و بعد از او به پسرش امام رضا (ع) و پس از وى به امام‏ محمد تقى (ع) و بعد از آن به پسرش [[امام هادی)|امام على النقى]] (ع) و سپس به حضرت [[امام حسن عسکری)|امام حسن عسکرى]] (ع) و بعد از آن به حضرت [[صاحب الأمر|صاحب الامر]] عج الله تعالی فرجه الشریف رسانیدند و گفتند که هر یک از ایشان، منصوص امام پیشین است. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 361 با ویرایش اندک و اصلاح عبارات</ref> <ref>نوبختی حسن بن موسی، فرق الشیعة، با اهتمام سید صادق بحر العلوم، نجف، ص 80.</ref> <ref>اشعری قمی سعد بن عبدالله، المقالات و الفرق، تحقیق الدکتر محمد جواد مشکور، تهران، سال 1963 میلادی، ص 236.</ref>
همان‌طور که بیان شد، قطعیه همان شیعه اثنی عشریه بودند. این ادعا را برخی از متکلمین در آثار خویش بیان کرده‌اند. <ref>بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، ص 83</ref> <ref>اسفرایینی شاهفور، التبصیر فی الدین، ص 39</ref> <ref>شهرستانی محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، ج1، ص 150</ref> <ref>مسعودی علی بن حسین، التنبیه و الاشراف، ص 150</ref> طایفه یاد شده به امامت [[علی بن موسی (رضا)|علی بن موسی الرضا]] (علیه‌السلام) و پس از وی به امامت امامان دیگر قائل گشتند، یعنی امامت را از [[جعفر بن محمد (صادق‌)|جعفر بن محمد (صادق‌) (ع)]] به پسرش موسی الکاظم (ع) و بعد از او به پسرش امام رضا (ع) و پس از وی به امام‏ محمد تقی (ع) و بعد از آن به پسرش [[علی بن محمد (هادی)|امام علی النقی]] (ع) و سپس به حضرت [[حسن بن علی (عسکری)|امام حسن عسکری]] (ع) و سر انجام به حضرت [[حجت بن حسن (مهدی)|صاحب الامر]] عج الله تعالی فرجه الشریف رسانیدند و گفتند که هر یک از ایشان منصوص امام پیشین است. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 361 با ویرایش اندک و اصلاح عبارات</ref> <ref>نوبختی حسن بن موسی، فرق الشیعة، با اهتمام سید صادق بحر العلوم، نجف، ص 80.</ref> <ref>اشعری قمی سعد بن عبدالله، المقالات و الفرق، تحقیق الدکتر محمد جواد مشکور، تهران، سال 1963 میلادی، ص 236.</ref>


==پانویس==
== پانویس ==
{{پانویس}}


[[رده: کلام ]]
[[رده:فرق و مذاهب]]
[[رده: فرق و مذاهب کلامی ]]

نسخهٔ ‏۲ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۱۳

قطعیه نام دیگری از شیعه اثنی عشریه است. این گروه بر خلاف «واقفه» که منکر شهادت امام موسی بن جعفر (ع) شدند و در امامت حضرت توقف کردند، بر شهادت امام(ع) قطع و یقین کردند و از این جهت آنان را «قطعیه» نامیدند.

تاریخچه

همان‌طور که بیان شد، قطعیه همان شیعه اثنی عشریه بودند. این ادعا را برخی از متکلمین در آثار خویش بیان کرده‌اند. [۱] [۲] [۳] [۴] طایفه یاد شده به امامت علی بن موسی الرضا (علیه‌السلام) و پس از وی به امامت امامان دیگر قائل گشتند، یعنی امامت را از جعفر بن محمد (صادق‌) (ع) به پسرش موسی الکاظم (ع) و بعد از او به پسرش امام رضا (ع) و پس از وی به امام‏ محمد تقی (ع) و بعد از آن به پسرش امام علی النقی (ع) و سپس به حضرت امام حسن عسکری (ع) و سر انجام به حضرت صاحب الامر عج الله تعالی فرجه الشریف رسانیدند و گفتند که هر یک از ایشان منصوص امام پیشین است. [۵] [۶] [۷]

پانویس

  1. بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، ص 83
  2. اسفرایینی شاهفور، التبصیر فی الدین، ص 39
  3. شهرستانی محمد بن عبدالکریم، الملل و النحل، ج1، ص 150
  4. مسعودی علی بن حسین، التنبیه و الاشراف، ص 150
  5. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 361 با ویرایش اندک و اصلاح عبارات
  6. نوبختی حسن بن موسی، فرق الشیعة، با اهتمام سید صادق بحر العلوم، نجف، ص 80.
  7. اشعری قمی سعد بن عبدالله، المقالات و الفرق، تحقیق الدکتر محمد جواد مشکور، تهران، سال 1963 میلادی، ص 236.