حكم بن ایمن خیاط كوفی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '[[امام جعفر صادق' به '[[جعفر بن محمد (صادق)') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
}} | }} | ||
'''احمد بن علی بن حکم بن ایمن خیاط کوفی'''، [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] | '''احمد بن علی بن حکم بن ایمن خیاط کوفی'''، [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]]. | ||
== معرفی اجمالی == | == معرفی اجمالی == | ||
احمد بن علی بن حکم بن ایمن خیاط کوفی، [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] | احمد بن علی بن حکم بن ایمن خیاط کوفی، [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] معروف به «فُقّاع خُمُری» است. در این که وی چرا به «فُقّاع خُمُری» لقب یافته است تحلیل درستی نمیتوان ارائه داد. به گفته [[مامقانی]] «فقاع» (به ضم فاء و تشدید قاف) به کسی گفته میشود که چهرهاش بیش از حد سرخ باشد و «خُمُر» (بر وزن شتر) به پارچههای بلند و کشیده اطلاق میگردد که در این‌صورت ممکن است وی در فروش این نوع پارچهها دست داشته است. | ||
از تاریخ ولادت و وفات او آگاهی نداریم اما این اندازه روشن است که [[حمید بن زیاد نینوایی]](م310ق) از او نقل [[حدیث]] کرده است. بنابراین شاید وی اوایل قرن چهارم را درک کرده باشد. وی اصالتاً اهل [[كوفه|کوفه]] است و ظاهراً در همان‌جا پرورش یافته است. قرائن نشان میدهند که وی از یک خانواده فرهنگی و علمی برخاسته است. جد او [[ابوعلی حكم بن أیمن|ابوعلی حکم بن أیمن]] از [[صحابه|اصحاب]] [[جعفر بن محمد (صادق)|امام صادق (علیه‌السلام)]] و [[موسی بن جعفر (کاظم)|امام کاظم (علیه‌السلام)]] و از اساتید [[محمد بن ابی عمیر]](م217ق) بوده است. برخی از نوادگان جدش نیز به ویژه [[ابوالحسن علی بن عبدالواحد خمری]](م. ب400ق) جزء راویان حدیث بودهاند. [[نجاشی]] به دلیل اینکه وی دارای اثر تألیفی نبوده است شرح حال مستقلی از او ارائه نداده، اما آنجا که از شرح حال پدربزرگ او گزارش میدهد از نام و شهرت او استفاده میکند و این حاکی از آن است که وی از دانشمندان شناخته شده عصر خویش به شمار میآمده است. | از تاریخ ولادت و وفات او آگاهی نداریم اما این اندازه روشن است که [[حمید بن زیاد نینوایی]](م310ق) از او نقل [[حدیث]] کرده است. بنابراین شاید وی اوایل قرن چهارم را درک کرده باشد. وی اصالتاً اهل [[كوفه|کوفه]] است و ظاهراً در همان‌جا پرورش یافته است. قرائن نشان میدهند که وی از یک خانواده فرهنگی و علمی برخاسته است. جد او [[ابوعلی حكم بن أیمن|ابوعلی حکم بن أیمن]] از [[صحابه|اصحاب]] [[جعفر بن محمد (صادق)|امام صادق (علیه‌السلام)]] و [[موسی بن جعفر (کاظم)|امام کاظم (علیه‌السلام)]] و از اساتید [[محمد بن ابی عمیر|محمد بن ابی عمی]] (م217ق) بوده است. برخی از نوادگان جدش نیز به ویژه [[ابوالحسن علی بن عبدالواحد خمری|ابوالحسن علی بن عبدالواحد خُمُری]] (م. ب400ق) جزء راویان حدیث بودهاند. [[نجاشی]] به دلیل اینکه وی دارای اثر تألیفی نبوده است شرح حال مستقلی از او ارائه نداده، اما آنجا که از شرح حال پدربزرگ او گزارش میدهد از نام و شهرت او استفاده میکند و این حاکی از آن است که وی از دانشمندان شناخته شده عصر خویش به شمار میآمده است. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۲ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۰۴
| احمد بن علی بن حكم بن ایمن خیاط كوفی | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | احمد بن علی بن حکم بن ایمن خیاط کوفی |
| نام‌های دیگر | فقاع خمری |
| اطلاعات شخصی | |
| روز درگذشت | 305ق. |
| محل درگذشت | کوفه |
| دین | اسلام، شیعه |
| شاگردان | حمید بن زیاد نینوایی |
| فعالیت‌ها | محدث شیعی |
احمد بن علی بن حکم بن ایمن خیاط کوفی، محدث شیعی.
معرفی اجمالی
احمد بن علی بن حکم بن ایمن خیاط کوفی، محدث شیعی معروف به «فُقّاع خُمُری» است. در این که وی چرا به «فُقّاع خُمُری» لقب یافته است تحلیل درستی نمیتوان ارائه داد. به گفته مامقانی «فقاع» (به ضم فاء و تشدید قاف) به کسی گفته میشود که چهرهاش بیش از حد سرخ باشد و «خُمُر» (بر وزن شتر) به پارچههای بلند و کشیده اطلاق میگردد که در این‌صورت ممکن است وی در فروش این نوع پارچهها دست داشته است.
از تاریخ ولادت و وفات او آگاهی نداریم اما این اندازه روشن است که حمید بن زیاد نینوایی(م310ق) از او نقل حدیث کرده است. بنابراین شاید وی اوایل قرن چهارم را درک کرده باشد. وی اصالتاً اهل کوفه است و ظاهراً در همان‌جا پرورش یافته است. قرائن نشان میدهند که وی از یک خانواده فرهنگی و علمی برخاسته است. جد او ابوعلی حکم بن أیمن از اصحاب امام صادق (علیه‌السلام) و امام کاظم (علیه‌السلام) و از اساتید محمد بن ابی عمی (م217ق) بوده است. برخی از نوادگان جدش نیز به ویژه ابوالحسن علی بن عبدالواحد خُمُری (م. ب400ق) جزء راویان حدیث بودهاند. نجاشی به دلیل اینکه وی دارای اثر تألیفی نبوده است شرح حال مستقلی از او ارائه نداده، اما آنجا که از شرح حال پدربزرگ او گزارش میدهد از نام و شهرت او استفاده میکند و این حاکی از آن است که وی از دانشمندان شناخته شده عصر خویش به شمار میآمده است.
منابع
- ایضاح الاشتباه، ص115 شماره 99؛
- تنقیح المقال(حجری)، ج1ص71 شماره 420؛
- رجال نجاشی، ص137 شماره 354؛
- طبقات اعلام الشیعه، ج1ص34؛
- معجم رجال الحدیث، ج2ص178 شماره 691.