حفصیه: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌وحدت
جز (جایگزینی متن - 'می داشت' به 'می‌داشت')
جز (جایگزینی متن - 'می دانست' به 'مى‌دانست')
خط ۵: خط ۵:


==اعتقادات==
==اعتقادات==
حفص معتقد بود که گفت مرتبه میان ایمان و شرک، شناختن خداوند است و هر کسی که خداوند را شناخت ولى پیامبر، قرآن، بهشت و دوزخ را باور نداشت و گناهان کبیره ای چون آدم کشى، زنا و از این قبیل گناهان از او سر زد، کافر است با این حال مشرک نیست. زیرا مشرک کسی است که نسبت به خداوند جاهل باشد و او را انکار کند. این فرقه علی (ع) را (با دستاویز قراردادن آیۀ ۲۰۴ سورۀ بقره) دشمن می‌داشتند و کار ابن ملجم مرادی را (با دستاویز قراردادن آیه۲۰۷ همان سوره) عین صواب می دانستند. هم چنین اعتقاد داشتند که ایمان به کتاب هاى آسمانى و پیامبران به توحید پیوسته است و هرکسی که به آن ها کافر شود، مشرک است. البته اباضیه از او و سخنانش بیزارى جستند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 161 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> <ref>بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، به اهتمام محمد زاهد بن حسن الکوثری، چاپ قاهره، سال 1948 میلادی،  ص 62.</ref> <ref>بغدادی ابو منصور بن طاهر، الملل و النحل، تحقیق الدکتور نادر البیرنصرى، چاپ بیروت، سال 1970 میلادی، ص 77</ref> <ref>اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، چاپ مصر، سال 1950 میلادی، ص 170</ref><ref>اسفرایینی شهفور بن طاهر بن محمد، التبصیر فى الدین و تمییز الفرقة الناجیة عن الفرق الهالکین، تحقیق شیخ محمد زاهد بن الحسن الکوثرى، چاپ طبع قاهره، سال 1940 میلادی، ص 34</ref>
حفص معتقد بود که گفت مرتبه میان ایمان و شرک، شناختن خداوند است و هر کسی که خداوند را شناخت ولى پیامبر، قرآن، بهشت و دوزخ را باور نداشت و گناهان کبیره ای چون آدم کشى، زنا و از این قبیل گناهان از او سر زد، کافر است با این حال مشرک نیست. زیرا مشرک کسی است که نسبت به خداوند جاهل باشد و او را انکار کند. این فرقه علی (ع) را (با دستاویز قراردادن آیۀ ۲۰۴ سورۀ بقره) دشمن می‌داشتند و کار ابن ملجم مرادی را (با دستاویز قراردادن آیه۲۰۷ همان سوره) عین صواب مى‌دانستند. هم چنین اعتقاد داشتند که ایمان به کتاب هاى آسمانى و پیامبران به توحید پیوسته است و هرکسی که به آن ها کافر شود، مشرک است. البته اباضیه از او و سخنانش بیزارى جستند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 161 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref> <ref>بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، به اهتمام محمد زاهد بن حسن الکوثری، چاپ قاهره، سال 1948 میلادی،  ص 62.</ref> <ref>بغدادی ابو منصور بن طاهر، الملل و النحل، تحقیق الدکتور نادر البیرنصرى، چاپ بیروت، سال 1970 میلادی، ص 77</ref> <ref>اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، چاپ مصر، سال 1950 میلادی، ص 170</ref><ref>اسفرایینی شهفور بن طاهر بن محمد، التبصیر فى الدین و تمییز الفرقة الناجیة عن الفرق الهالکین، تحقیق شیخ محمد زاهد بن الحسن الکوثرى، چاپ طبع قاهره، سال 1940 میلادی، ص 34</ref>


==پانویس==
==پانویس==

نسخهٔ ‏۱۷ مارس ۲۰۲۲، ساعت ۰۴:۴۵

حفصیه پیروان حفص بن ابی مقدام فرقه ای از خوارج اند.

تاریخچه

حَفصیّه در ابتدا جزیی از اباضیه بودند که بر سر مرتبه ایمان و شرک با عبدالله بن اباض اختلاف پیدا کرده از اباضیه جدا شدند و بدین ترتیب نخستین انشعاب در اباضیه با نام حفصیّه شکل گرفت.

اعتقادات

حفص معتقد بود که گفت مرتبه میان ایمان و شرک، شناختن خداوند است و هر کسی که خداوند را شناخت ولى پیامبر، قرآن، بهشت و دوزخ را باور نداشت و گناهان کبیره ای چون آدم کشى، زنا و از این قبیل گناهان از او سر زد، کافر است با این حال مشرک نیست. زیرا مشرک کسی است که نسبت به خداوند جاهل باشد و او را انکار کند. این فرقه علی (ع) را (با دستاویز قراردادن آیۀ ۲۰۴ سورۀ بقره) دشمن می‌داشتند و کار ابن ملجم مرادی را (با دستاویز قراردادن آیه۲۰۷ همان سوره) عین صواب مى‌دانستند. هم چنین اعتقاد داشتند که ایمان به کتاب هاى آسمانى و پیامبران به توحید پیوسته است و هرکسی که به آن ها کافر شود، مشرک است. البته اباضیه از او و سخنانش بیزارى جستند. [۱] [۲] [۳] [۴][۵]

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 161 با ویرایش و اصلاح عبارات.
  2. بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، به اهتمام محمد زاهد بن حسن الکوثری، چاپ قاهره، سال 1948 میلادی، ص 62.
  3. بغدادی ابو منصور بن طاهر، الملل و النحل، تحقیق الدکتور نادر البیرنصرى، چاپ بیروت، سال 1970 میلادی، ص 77
  4. اشعری ابوالحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، چاپ مصر، سال 1950 میلادی، ص 170
  5. اسفرایینی شهفور بن طاهر بن محمد، التبصیر فى الدین و تمییز الفرقة الناجیة عن الفرق الهالکین، تحقیق شیخ محمد زاهد بن الحسن الکوثرى، چاپ طبع قاهره، سال 1940 میلادی، ص 34