جنبش فتح: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '=منبع=' به '== منابع ==') |
Mohsenmadani (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات حزب | |||
| عنوان = جنبش فتح | |||
| تصویر = جنبش فتح.png | |||
| نام = جنبش فتح | |||
| تاریخ تأسیس = ۱۹۵۸م. | |||
|تاریخ | | مؤسس = [[یاسر عرفات]] | ||
| رهبران = {{فهرست جعبه عمودی |یاسر عرفات |محمود عباس }} | |||
| اهداف = مبارزه مسلحانه علیه [[رژیم صهیونیستی]] | |||
}} | |||
|[[یاسر عرفات]] | '''جنبش فتح''' را [[یاسر عرفات]] در ۱۹۵۸ به همراه چند تن از مبارزان فلسطینی تاسیس کرد. در سال ۱۹۵۹ گروه فتح با چاپ مجله به‌طور علنی [[رژیم صهیونیستی]] را به جنگ طلبید. | ||
| | [[یاسر عرفات|عرفات]] در ۱۳ نوامبر ۱۹۴۷ مبارزه مسلحانه علیه رژیم صهیونیستی را شدت بخشید. [[جنبش فتح|الفتح]]، گروه سیاسی اصلی یاسر عرفات، رهبر فلسطینیان و بزرگترین گروه در چهارچوب [[سازمان آزادیبخش فلسطین]] بود. | ||
|یاسر عرفات | |||
|اهداف | |||
'''جنبش فتح''' را [[یاسر عرفات]] در ۱۹۵۸ به همراه چند تن از مبارزان فلسطینی تاسیس کرد. در سال ۱۹۵۹ گروه فتح با چاپ مجله | |||
عرفات در ۱۳ نوامبر ۱۹۴۷ مبارزه مسلحانه علیه رژیم صهیونیستی را شدت بخشید. | |||
عرفات در سال ۱۹۶۴ [[کویت]] را به مقصد [[اردن]] برای مبارزه با رژیم صهیونیستی ترک کرد و به سازماندهی جنبش فتح پرداخت. | عرفات در سال ۱۹۶۴ [[کویت]] را به مقصد [[اردن]] برای مبارزه با رژیم صهیونیستی ترک کرد و به سازماندهی جنبش فتح پرداخت. | ||
=جنبش فتح= | == جنبش فتح == | ||
جنبش فتح با نام کامل [[جنبش فتح|جنبش آزادیبخش میهنی فلسطین]] که ترجمه «حرکة التحریر الوطنی الفلسطینی» یکی از مهمترین سازمان‌های سیاسی و نظامی فلسطینی است که درسال 1959 توسط «یاسر عرفات» و [[خلیل الوزیر]] (ابوجهاد) با هدف آزادی [[فلسطین]] از سیطره رژیم اشغالگر [[اسرائیل]] از طریق مبارزات چریکی بنیان‌گذاری شد<ref>احزاب و گروه‌های فلسطینی از گذشته تا امروز، روزنامه کیهان،9/06/1388، شماره19459.</ref>. | |||
جنبش فتح با نام کامل جنبش | |||
== فتح و مبارزه مسلحانه == | |||
فتح اولین مبارزه مسلحانه خود را به طور رسمی در سال 1965 شروع کرد و تعداد کل عملیات نظامی فتح تا قبل از سال 1967 کمی بیش‌تر از 60 عملیات بود<ref>مقاومت فلسطین پس از اشغال، مجید صفا تاج، ص 27.</ref>. | فتح اولین مبارزه مسلحانه خود را به طور رسمی در سال 1965 شروع کرد و تعداد کل عملیات نظامی فتح تا قبل از سال 1967 کمی بیش‌تر از 60 عملیات بود<ref>مقاومت فلسطین پس از اشغال، مجید صفا تاج، ص 27.</ref>. | ||
مرحله پس از جنگ 1967 مرحله شکوفایی و رشد سریع جنبش فتح محسوب میشود؛ زیرا پس از شکست حکومت‌های عربی و نابودی نیروهایی که در فلسطین باقی مانده بودند اعتماد توده ملت فلسطین و عرب نسبت به این حکومت‌ها سلب گردید و راه را برای عملیات فدائی فتح در فلسطین باز کرد و بدین ترتیب فتح در بین ملت فلسطین و عموم عرب‌ها از محبوبیت مردمی برخوردار گشت. از همان زمان فتح مهره اصلی قیام فلسطین را تشکیل داد | مرحله پس از جنگ 1967 مرحله شکوفایی و رشد سریع جنبش فتح محسوب میشود؛ زیرا پس از شکست حکومت‌های عربی و نابودی نیروهایی که در [[فلسطین]] باقی مانده بودند اعتماد توده ملت فلسطین و عرب نسبت به این حکومت‌ها سلب گردید و راه را برای عملیات فدائی فتح در فلسطین باز کرد و بدین ترتیب فتح در بین ملت فلسطین و عموم عرب‌ها از محبوبیت مردمی برخوردار گشت. از همان زمان فتح مهره اصلی قیام فلسطین را تشکیل داد. | ||
[[نبرد الکرامه]] در 21 مارس 1968 حادثه بیادماندنی در تاریخ فتح است؛ زیرا پس از آنکه مبارزان مقاومت پایداری خود را نشان دادند و خسارت سنگینی را به نیروهای متجاوز دشمن وارد ساختند، زمینه هجوم ملت برای پیوستن به این جنبش فراهم گردید. | |||
سالهای 1968ـ 1970 در [[اردن]] دوره طلایی آن محسوب میشد. این جنبش در سال 1969 نزدیک به 2000 عملیات را انجام داد. همچنین سالهای 1970 ـ 1982 به ویژه سالهای 1970 ـ 1975 و پیش از شروع جنگ داخلی [[لبنان]] دوره قابل ذکری نبود و تعداد عملیات‌ها در سال 1978 به 360 عملیات رسید<ref>الموسوعة الفلسطینیة، دمشق، هیئه الموسوعة الفلسطینه، 1984، ج2، ص 207.</ref>. | |||
فتح چندین عملیات بزرگ فدائی را در دهه هفتاد انجام داد. به طور مثال عملیات سافوی در 6 مارس 1975 در [[تل آویو]] به کشته شدن 50 سرباز و 50 غیر نظامی [[صهیونیسم|صهیونیست]] انجامید<ref> همان، ص 527 ـ 528.</ref>. عملیات کمال عدوان نیز در 11 مارس 1987 میلادی 38 کشته و 82 زخمی در بین صهیونیست‌ها بر جای گذاشت. | |||
پس از مرگ عرفات در سال 2004، [[ | == وضعیت فعلی جنبش فتح == | ||
پس از مرگ [[یاسر عرفات|عرفات]] در سال 2004، [[محمود عباس]] جانشین او در سمت رهبری این سازمان شد. عباس ریاست تشکیلات خودگردان فلسطین را نیز به عهده گرفت. | |||
سیر نزولی فتح پس از مرگ عرفات سرعت یافت و با پیروزی حماس در انتخابات سال 2006، این روند همچنان ادامه پیدا کرد. حماس فتح را در سال 2007 از غزه بیرون راند و قدرت فتح از آن زمان فقط به کرانه باختری رود اردن محدود شده است. | سیر نزولی فتح پس از مرگ عرفات سرعت یافت و با پیروزی حماس در انتخابات سال 2006، این روند همچنان ادامه پیدا کرد. [[حماس]] فتح را در سال 2007 از غزه بیرون راند و قدرت فتح از آن زمان فقط به [[کرانه باختری]] [[رود اردن]] محدود شده است. | ||
بسیاری از فلسطینیان فتح را مسئول فساد و بی‌نظمی حاکم بر سرزمین‌های فلسطینی میدانستند؛ به همین دلیل در انتخابات به این جنبش رأی ندادند. | بسیاری از فلسطینیان فتح را مسئول فساد و بی‌نظمی حاکم بر سرزمین‌های فلسطینی میدانستند؛ به همین دلیل در انتخابات به این جنبش رأی ندادند. | ||
| خط ۵۳: | خط ۳۷: | ||
تشکیلات خودگردان فلسطین به رهبری عباس تا آنجا پیش رفته که رژیم صهیونیستی وظیفه خود را در سرکوب اعضای حماس به این ساختار فلسطین سپرده است. | تشکیلات خودگردان فلسطین به رهبری عباس تا آنجا پیش رفته که رژیم صهیونیستی وظیفه خود را در سرکوب اعضای حماس به این ساختار فلسطین سپرده است. | ||
[[ | [[ایالات متحده آمریکا|آمریکا]] نیز در همدستی با [[رژیم صهیونیستی]] اعلام کرده که تا زمانی که تشکیلات خودگردان و محمود عباس کنترل کرانه باختری را برعهده دارند، خیال ما از این منطقه راحت است و باید تمام توجه‌ها به [[غزه]] و حماس باشد. | ||
در هر صورت جنبش حماس اعلام کرده که تا زمانی که تشکیلات خودگردان دست از بازداشت، شکنجه و زندانی کردن اعضای حماس برندارد هیچ گونه همکاری و هماهنگی با این جنبش وجود ندارد<ref>احزاب و گروه‌های فلسطینی از گذشته تا امروز، روزنامه کیهان، ،9/06/1388، شماره19459.</ref>. | در هر صورت جنبش حماس اعلام کرده که تا زمانی که تشکیلات خودگردان دست از بازداشت، شکنجه و زندانی کردن اعضای حماس برندارد هیچ گونه همکاری و هماهنگی با این جنبش وجود ندارد<ref>احزاب و گروه‌های فلسطینی از گذشته تا امروز، روزنامه کیهان، ،9/06/1388، شماره19459.</ref>. | ||
== | == جستارهای وابسته == | ||
* [[یاسر عرفات]] | |||
[ | * [[فلسطین]] | ||
* [[حماس]] | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[ | == منابع == | ||
[[رده: | [https://www.islamtimes.org/fa/article/406870/%D8%A2%D8%B4%D9%86%D8%A7%DB%8C%DB%8C-%D8%AC%D9%86%D8%A8%D8%B4-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%81%D9%84%D8%B3%D8%B7%DB%8C%D9%86%DB%8C برگرفته از سایت آشنایی با جنبش‌های فلسطینی - اسلام تایمزhttps://www.islamtimes.org] | ||
[[رده: | |||
{{فلسطین}} | |||
[[رده:جریان‌ها و جنبش‌ها]] | |||
[[رده:فلسطین]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۰۰
| جنبش فتح | |
|---|---|
 | |
| نام حزب | جنبش فتح |
| مؤسس | یاسر عرفات |
| رهبران |
|
| اهداف | مبارزه مسلحانه علیه رژیم صهیونیستی |
جنبش فتح را یاسر عرفات در ۱۹۵۸ به همراه چند تن از مبارزان فلسطینی تاسیس کرد. در سال ۱۹۵۹ گروه فتح با چاپ مجله به‌طور علنی رژیم صهیونیستی را به جنگ طلبید. عرفات در ۱۳ نوامبر ۱۹۴۷ مبارزه مسلحانه علیه رژیم صهیونیستی را شدت بخشید. الفتح، گروه سیاسی اصلی یاسر عرفات، رهبر فلسطینیان و بزرگترین گروه در چهارچوب سازمان آزادیبخش فلسطین بود. عرفات در سال ۱۹۶۴ کویت را به مقصد اردن برای مبارزه با رژیم صهیونیستی ترک کرد و به سازماندهی جنبش فتح پرداخت.
جنبش فتح
جنبش فتح با نام کامل جنبش آزادیبخش میهنی فلسطین که ترجمه «حرکة التحریر الوطنی الفلسطینی» یکی از مهمترین سازمان‌های سیاسی و نظامی فلسطینی است که درسال 1959 توسط «یاسر عرفات» و خلیل الوزیر (ابوجهاد) با هدف آزادی فلسطین از سیطره رژیم اشغالگر اسرائیل از طریق مبارزات چریکی بنیان‌گذاری شد[۱].
فتح و مبارزه مسلحانه
فتح اولین مبارزه مسلحانه خود را به طور رسمی در سال 1965 شروع کرد و تعداد کل عملیات نظامی فتح تا قبل از سال 1967 کمی بیش‌تر از 60 عملیات بود[۲].
مرحله پس از جنگ 1967 مرحله شکوفایی و رشد سریع جنبش فتح محسوب میشود؛ زیرا پس از شکست حکومت‌های عربی و نابودی نیروهایی که در فلسطین باقی مانده بودند اعتماد توده ملت فلسطین و عرب نسبت به این حکومت‌ها سلب گردید و راه را برای عملیات فدائی فتح در فلسطین باز کرد و بدین ترتیب فتح در بین ملت فلسطین و عموم عرب‌ها از محبوبیت مردمی برخوردار گشت. از همان زمان فتح مهره اصلی قیام فلسطین را تشکیل داد.
نبرد الکرامه در 21 مارس 1968 حادثه بیادماندنی در تاریخ فتح است؛ زیرا پس از آنکه مبارزان مقاومت پایداری خود را نشان دادند و خسارت سنگینی را به نیروهای متجاوز دشمن وارد ساختند، زمینه هجوم ملت برای پیوستن به این جنبش فراهم گردید.
سالهای 1968ـ 1970 در اردن دوره طلایی آن محسوب میشد. این جنبش در سال 1969 نزدیک به 2000 عملیات را انجام داد. همچنین سالهای 1970 ـ 1982 به ویژه سالهای 1970 ـ 1975 و پیش از شروع جنگ داخلی لبنان دوره قابل ذکری نبود و تعداد عملیات‌ها در سال 1978 به 360 عملیات رسید[۳].
فتح چندین عملیات بزرگ فدائی را در دهه هفتاد انجام داد. به طور مثال عملیات سافوی در 6 مارس 1975 در تل آویو به کشته شدن 50 سرباز و 50 غیر نظامی صهیونیست انجامید[۴]. عملیات کمال عدوان نیز در 11 مارس 1987 میلادی 38 کشته و 82 زخمی در بین صهیونیست‌ها بر جای گذاشت.
وضعیت فعلی جنبش فتح
پس از مرگ عرفات در سال 2004، محمود عباس جانشین او در سمت رهبری این سازمان شد. عباس ریاست تشکیلات خودگردان فلسطین را نیز به عهده گرفت.
سیر نزولی فتح پس از مرگ عرفات سرعت یافت و با پیروزی حماس در انتخابات سال 2006، این روند همچنان ادامه پیدا کرد. حماس فتح را در سال 2007 از غزه بیرون راند و قدرت فتح از آن زمان فقط به کرانه باختری رود اردن محدود شده است.
بسیاری از فلسطینیان فتح را مسئول فساد و بی‌نظمی حاکم بر سرزمین‌های فلسطینی میدانستند؛ به همین دلیل در انتخابات به این جنبش رأی ندادند.
حماس محمود عباس و کابینه او را غیرقانونی می‌داند و معتقد است کسانی که همدست رژیم صهیونیستی در اعمال جنایت علیه ملت فلسطین هستند، نمیتوانند نماینده واقعی مردم فلسطین باشند؛ به همین دلیل عباس و نیروهای امنیتی تشکیلات خودگردان دائما در حال دستگیری و زندانی کردن طرفداران جنبش حماس هستند.
تشکیلات خودگردان فلسطین به رهبری عباس تا آنجا پیش رفته که رژیم صهیونیستی وظیفه خود را در سرکوب اعضای حماس به این ساختار فلسطین سپرده است.
آمریکا نیز در همدستی با رژیم صهیونیستی اعلام کرده که تا زمانی که تشکیلات خودگردان و محمود عباس کنترل کرانه باختری را برعهده دارند، خیال ما از این منطقه راحت است و باید تمام توجه‌ها به غزه و حماس باشد.
در هر صورت جنبش حماس اعلام کرده که تا زمانی که تشکیلات خودگردان دست از بازداشت، شکنجه و زندانی کردن اعضای حماس برندارد هیچ گونه همکاری و هماهنگی با این جنبش وجود ندارد[۵].
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ احزاب و گروه‌های فلسطینی از گذشته تا امروز، روزنامه کیهان،9/06/1388، شماره19459.
- ↑ مقاومت فلسطین پس از اشغال، مجید صفا تاج، ص 27.
- ↑ الموسوعة الفلسطینیة، دمشق، هیئه الموسوعة الفلسطینه، 1984، ج2، ص 207.
- ↑ همان، ص 527 ـ 528.
- ↑ احزاب و گروه‌های فلسطینی از گذشته تا امروز، روزنامه کیهان، ،9/06/1388، شماره19459.
منابع
برگرفته از سایت آشنایی با جنبش‌های فلسطینی - اسلام تایمزhttps://www.islamtimes.org
