اخوان المسلمین عربستان: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «با وجود اينكه بين اخوان المســلمين و جنبش وهابيها در بعضي از زمينه هاي ســلف...» ایجاد کرد) |
|||
| (۴۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
با وجود | {{جعبه اطلاعات حزب | ||
| عنوان = اخوان المسلمین عربستان | |||
| تصویر = اخوان عربستان.jpg | |||
| نام = اخوان المسلمین عربستان | |||
| تاریخ تأسیس = 1964 م | |||
| مؤسس = [[حسن البنا]] | |||
| رهبران = عوض القرنی | |||
| اهداف = | |||
}} | |||
'''اخوان‌المسلمین عربستان سعودی''' فعالیت اخوان‌المسلمین در [[عربستان سعودی]] به وضوح از زمان [[فیصل بن عبدالعزیز]] پادشاه عربستان سعودی بین سال‌های 1964 - 1975 آغاز شد. در آن زمان، روابط بین [[عربستان سعودی]] و [[جمهوری عربی مصر|مصر]] که در آن زمان [[جمال عبدالناصر]] در مصر قدرت را در دست داشت و سیستم سیاسی در این دو کشور با هم کاملا متفاوت بود. | |||
در زمان [[انور سادات]] و [[ملک فیصل بن عبدالعزیز]]، فیصل سعی در ایجاد یک رابطه نزدیک بین [[اخوان المسلمین|اخوان]] و [[انور سادات|سادات]] داشت. | |||
اعضای اخوان‌المسلمین بر جنبه‌های آموزشی در دانشگاه‌ها، به ویژه در دهه هفتاد و هشتاد و همچنین سیستم‌های رسانه‌ای، به ویژه در زمان پادشاهی ملک فیصل در عربستان سعودی اقدام کردند. | |||
روابط رژیم سعودی و اخوان در طول جنگ دوم [[خلیج فارس]] تیره و تار بود و موقعیت آنها با اکثر مواضع گروه‌های اسلامی در عربستان سعودی که در مورد مشارکت نیروهای غیرمسلمان در نبرد با [[عراق]] ملاحظاتی داشتند همخوانی داشت. | |||
تعداد دقیق اخوان‌المسلمین در عربستان مشخص نیست در 7 مارس 2014، وزارت کشور عربستان سعودی در بیانیه‌ای اعلام کرد که اخوان‌المسلمین در عربستان سعودی یک گروه [[تروریسم|تروریستی]] است. | |||
== وضعیت حقوقی و سازمانی اخوان در داخل عربستان == | |||
با وجود اینکه بین اخوان المســلمین و جنبش [[وهابیت|وهابی]]ها در بعضی از زمینه‌های [[سلفیت|ســلفی]] روابط خوبی وجود داشــت، و [[حسن البنا]] و پــدرش ارتباط‌های خــوب و مؤثری را با بــزرگان [[حجاز]] برقرارکردند و از [[ملک عبدالعزیز الســعود]]، پادشــاه [[عربستان سعودی|عربستان]] به عنوان یکی از امیدهای [[جهان اسلام|جهان اســلام]] جهــت احیای مجدد عظمت آن وایجاد وحدت دوباره در جهان اسلام یاد می‌کردند، ولی به احتمال قوی آنها در عربستان سعودی شعبه‌ای دایر نکردند. دلیل این موضوع آن اســت کـه حکومت پادشــاهی عربستـان، اجازه تأســیس هیچ انجمنی را نمی‌داد. و در پاسخ به [[حسن البنا|البنا]] گفت: "ما همه [[اخوان المسلمین|اخوان‌المسلمین]] هستیم" و این بدان معنی بود که از ایجاد تشکلی مجزا تحت این نام جلوگیری خواهد کرد شــروع انتقادها از پادشــاهی عربســتان و خوشــگذرانی‌های آن در روزنامه هــای اخوان نیز برتیرگی این روابط افزود. | |||
البته «در اکتبر سال 1946م هیئتی به سرپرســتی شــخص البنا برای انجام [[مناسک حج|مراســم حــج]] و همچنین گســترش جنبــش در آنجا، بــه حجاز رفت. در شــهر [[مکه]] دفتر مرکزی تأسیس شد و اعضای اخوان‌المسلمین از شعب [[فلسطین]]، [[سوریه|ســوریه]]، [[مراکش]] و [[سودان|ســودان]] در آنجا تجمع کردند. ســخنرانیهای متعــددی نیز به زبان‌های عربی و انگلیســی درباره [[اسلام|اســلام]] و [[امت اسلامی|ملل مســلمان]] در آنجا ایراد گردید». اما بــه هر حال این تلاش با وجود نتایج خوب تبلیغاتی در ســطح جهان اســلام، در کشور [[عربستان سعودی|عربستان]] بی نتیجه ماند. اخوان‌المسلمین در عربستان یک جریان [[ایدئولوژی|ایدئولوژیک]] در جامعه سعودی است و مانند سایر شعبات اخوان در کشورهای دیگر یک گروه سازمان یافته نیست اما گزارش‌های مختلف وجود یک سازمان مخفی تحت عنوان اخوان را در عربستان نشان می‌دهد [[ولید ابوالخیر]]، فعال سعودی اعلام کرد او در آغاز نوجوانی و جوانی در شهر جده به این سازمان پیوسته اما بعدها به دلیل اختلاف فکری بااین گروه از آن جدا شده است. یا در مورد دیگری [[شیخ عوض القرنی]] به 5 سال زندان به اتهام عضویت در [[اخوان‌المسلمین|اخوان‌المسلمین]] محکوم شد. در نهایت در مارس 2014 دولت عربستان سعودی از طریق وزارت کشور اعلام کرد اخوان یک گروه تروریستی در عربستان سعودی و خارج از کشور است. | |||
== رابطه دولت با اخوانیان خارج از کشور == | |||
روابط دولت سعودی با [[اخوان المسلمین|اخوان مصر]] و سایر شاخه‌های اخوان‌المسلمین در خارج از کشور خوب و نزدیک بود خصوصاً در زمان پادشاهی [[ملک فیصل]] این مهم اتفاق افتاد. عربستان سعودی هزاران نفر از آنها را پذیرفت، بیشتر آنها از مصر و تعدادی نیز از [[سوریه]]، [[عراق]] و سایر کشورها بود. و آنها توانستند در زمینه آموزشی در عربستان نفوذ چشم‌گیری پیدا کنند. نقاط اختلاف و تنش بین دولت و اخوان از سال 1979 آغاز شد، زمانی که آنها از [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] در [[جمهوری اسلامی ایران|ایران]] حمایت کردند و موضعی بی طرفانه در مورد [[جنگ ایران و عراق]] اتخاذ نمودند که دقیقاً مخالف موضع عربستان بود. اما این روابط از [[جنگ دوم خلیج فارس]] در سال 1990 به دلیل مخالفت آنها با ائتلاف بین‌المللی علیه [[عراق]] و حضور نیروهای غربی درعربستان رو به تیرگی نهاد و پس از حوادث [[11 سپتامبر]]، شاهزاده نایف بن عبدالعزیز وزیر کشور عربستان سعودی به اخوان حمله کرد و از نمادهای آن مانند [[حسن الترابی]]، [[عبدالمجید الزیندانی]]، [[نجم الدین اربکان]] و [[رشید غنوشی]] در مصاحبه مطبوعاتی با [[کویت]] انتقاد کرد. | |||
روزنامه السیاسه در 23 نوامبر 2002 اخوان را منبع آفت و سرچشمه مصیبت دانست. در نوامبر 2009 اخوان مصر بیانیه‌ای صادر کرد و خواستار توقف مداخله ارتش سعودی در [[جنگ]] با [[حوثی‌ها]] در [[یمن]] شد. | |||
دولت سعودی بیانیه را نادیده گرفت، و رسانه‌های سعودی به مواضع اخوان حمله کردند و آن را مغرضانه و طرفدار حوثی‌ها و [[جمهوری اسلامی ایران|ایران]] دانستند. از اواخر سال 2010 و آغاز سال 2011 با آغاز [[بیداری اسلامی]] اخوان را به عنوان یک نیروی سیاسی از منظر دولت عربستان سعودی به عنوان تهدیدی برای امنیت ملی عربستان دانسته و دولت سعودی از برکناری اخوان‌المسلمین توسط ارتش [[جمهوری عربی مصر|مصر]] در سال 2013 حمایت نمود و با کشورهایی که اخوان‌المسلمین را حمایت می‌کنند مانند [[قطر]] و [[ترکیه]] در سال‌های 2014 و 2017 بشدت انتقاد کرده و فاصله گرفت. | |||
== تاثیر اخوان‌المسلمین بر جنبش‌های اسلامی در عربستان == | |||
اندیشه‌های این گروه با دو دسته واکنش درجامعه سعودی مواجه شد. عده‌ای از گروه‌ها که به [[ایدئولوژی]] اخوان نزدیک بودند مانند السروریة والصحوة تولد یافتند. از سوی دیگر جریانات [[اسلام‌گرایی|اسلامگرا]] که مخالف ایدئولوژی اخوان بودند مانند الجامیة منتسب به [[محمد بن امان]] الجامی و المدخلیة منسوب به [[ربیع المدخلی]] ظاهر شدند. | |||
== موضع نهاد رسمی مذهبی عربستان در مورد اخوان == | |||
شورای علمای عربستان معتقد است که اخوان‌المسلمین پایبندی به سنت ندارد و رویکرد آنها مبتنی بر شورش علیه دولت است. [[عبدالعزیز بن عبدالله آل الشیخ]]، [[مفتی]] بزرگ عربستان سعودی، در اظهاراتی این گروه و سایر گروه‌های این چنینی را مورد انتقاد قرار داد و آنها گروه‌های گمراهی دانسته و روش‌های آنها را بی اعتبار دانسته و هیچ ارتباطی با [[اسلام]] ندارند و آنها را به افراط‌گرایی متهم کرد وزارت الشؤون الإسلامیة والدعوة والإرشاد سخنرانی‌هایی را ترتیب داد که مخاطبان را از اخوان‌المسلمین و رویکرد آنان بر حذر می‌داشت. | |||
== منابع == | |||
* [https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D9%84%D8%A5%D8%AE%D9%88%D8%A7%D9%86_%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%B3%D9%84%D9%85%D9%88%D9%86_%D9%81%D9%8A_%D8%A7%D9%84%D8%B3%D8%B9%D9%88%D8%AF%D9%8A%D8%A9#cite_note-1 برگرفته از سایت ar.wikipedia.org] | |||
* [https://ensani.ir/file/download/article/20140518151146-9943-26.pdf برگرفته از سایت ensani.ir] | |||
* | |||
[[رده:جریان‌ها و جنبش‌ها]] | |||
[[رده:اخوان المسلمین]] | |||
[[رده:عربستان سعودی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۲۵
| اخوان المسلمین عربستان | |
|---|---|
 | |
| نام حزب | اخوان المسلمین عربستان |
| تاریخ تأسیس | 1964 م، ۱۳۴۲ ش، ۱۳۸۳ ق |
| مؤسس | حسن البنا |
| رهبران | عوض القرنی |
اخوان‌المسلمین عربستان سعودی فعالیت اخوان‌المسلمین در عربستان سعودی به وضوح از زمان فیصل بن عبدالعزیز پادشاه عربستان سعودی بین سال‌های 1964 - 1975 آغاز شد. در آن زمان، روابط بین عربستان سعودی و مصر که در آن زمان جمال عبدالناصر در مصر قدرت را در دست داشت و سیستم سیاسی در این دو کشور با هم کاملا متفاوت بود. در زمان انور سادات و ملک فیصل بن عبدالعزیز، فیصل سعی در ایجاد یک رابطه نزدیک بین اخوان و سادات داشت. اعضای اخوان‌المسلمین بر جنبه‌های آموزشی در دانشگاه‌ها، به ویژه در دهه هفتاد و هشتاد و همچنین سیستم‌های رسانه‌ای، به ویژه در زمان پادشاهی ملک فیصل در عربستان سعودی اقدام کردند. روابط رژیم سعودی و اخوان در طول جنگ دوم خلیج فارس تیره و تار بود و موقعیت آنها با اکثر مواضع گروه‌های اسلامی در عربستان سعودی که در مورد مشارکت نیروهای غیرمسلمان در نبرد با عراق ملاحظاتی داشتند همخوانی داشت. تعداد دقیق اخوان‌المسلمین در عربستان مشخص نیست در 7 مارس 2014، وزارت کشور عربستان سعودی در بیانیه‌ای اعلام کرد که اخوان‌المسلمین در عربستان سعودی یک گروه تروریستی است.
وضعیت حقوقی و سازمانی اخوان در داخل عربستان
با وجود اینکه بین اخوان المســلمین و جنبش وهابی‌ها در بعضی از زمینه‌های ســلفی روابط خوبی وجود داشــت، و حسن البنا و پــدرش ارتباط‌های خــوب و مؤثری را با بــزرگان حجاز برقرارکردند و از ملک عبدالعزیز الســعود، پادشــاه عربستان به عنوان یکی از امیدهای جهان اســلام جهــت احیای مجدد عظمت آن وایجاد وحدت دوباره در جهان اسلام یاد می‌کردند، ولی به احتمال قوی آنها در عربستان سعودی شعبه‌ای دایر نکردند. دلیل این موضوع آن اســت کـه حکومت پادشــاهی عربستـان، اجازه تأســیس هیچ انجمنی را نمی‌داد. و در پاسخ به البنا گفت: "ما همه اخوان‌المسلمین هستیم" و این بدان معنی بود که از ایجاد تشکلی مجزا تحت این نام جلوگیری خواهد کرد شــروع انتقادها از پادشــاهی عربســتان و خوشــگذرانی‌های آن در روزنامه هــای اخوان نیز برتیرگی این روابط افزود.
البته «در اکتبر سال 1946م هیئتی به سرپرســتی شــخص البنا برای انجام مراســم حــج و همچنین گســترش جنبــش در آنجا، بــه حجاز رفت. در شــهر مکه دفتر مرکزی تأسیس شد و اعضای اخوان‌المسلمین از شعب فلسطین، ســوریه، مراکش و ســودان در آنجا تجمع کردند. ســخنرانیهای متعــددی نیز به زبان‌های عربی و انگلیســی درباره اســلام و ملل مســلمان در آنجا ایراد گردید». اما بــه هر حال این تلاش با وجود نتایج خوب تبلیغاتی در ســطح جهان اســلام، در کشور عربستان بی نتیجه ماند. اخوان‌المسلمین در عربستان یک جریان ایدئولوژیک در جامعه سعودی است و مانند سایر شعبات اخوان در کشورهای دیگر یک گروه سازمان یافته نیست اما گزارش‌های مختلف وجود یک سازمان مخفی تحت عنوان اخوان را در عربستان نشان می‌دهد ولید ابوالخیر، فعال سعودی اعلام کرد او در آغاز نوجوانی و جوانی در شهر جده به این سازمان پیوسته اما بعدها به دلیل اختلاف فکری بااین گروه از آن جدا شده است. یا در مورد دیگری شیخ عوض القرنی به 5 سال زندان به اتهام عضویت در اخوان‌المسلمین محکوم شد. در نهایت در مارس 2014 دولت عربستان سعودی از طریق وزارت کشور اعلام کرد اخوان یک گروه تروریستی در عربستان سعودی و خارج از کشور است.
رابطه دولت با اخوانیان خارج از کشور
روابط دولت سعودی با اخوان مصر و سایر شاخه‌های اخوان‌المسلمین در خارج از کشور خوب و نزدیک بود خصوصاً در زمان پادشاهی ملک فیصل این مهم اتفاق افتاد. عربستان سعودی هزاران نفر از آنها را پذیرفت، بیشتر آنها از مصر و تعدادی نیز از سوریه، عراق و سایر کشورها بود. و آنها توانستند در زمینه آموزشی در عربستان نفوذ چشم‌گیری پیدا کنند. نقاط اختلاف و تنش بین دولت و اخوان از سال 1979 آغاز شد، زمانی که آنها از انقلاب اسلامی در ایران حمایت کردند و موضعی بی طرفانه در مورد جنگ ایران و عراق اتخاذ نمودند که دقیقاً مخالف موضع عربستان بود. اما این روابط از جنگ دوم خلیج فارس در سال 1990 به دلیل مخالفت آنها با ائتلاف بین‌المللی علیه عراق و حضور نیروهای غربی درعربستان رو به تیرگی نهاد و پس از حوادث 11 سپتامبر، شاهزاده نایف بن عبدالعزیز وزیر کشور عربستان سعودی به اخوان حمله کرد و از نمادهای آن مانند حسن الترابی، عبدالمجید الزیندانی، نجم الدین اربکان و رشید غنوشی در مصاحبه مطبوعاتی با کویت انتقاد کرد. روزنامه السیاسه در 23 نوامبر 2002 اخوان را منبع آفت و سرچشمه مصیبت دانست. در نوامبر 2009 اخوان مصر بیانیه‌ای صادر کرد و خواستار توقف مداخله ارتش سعودی در جنگ با حوثی‌ها در یمن شد. دولت سعودی بیانیه را نادیده گرفت، و رسانه‌های سعودی به مواضع اخوان حمله کردند و آن را مغرضانه و طرفدار حوثی‌ها و ایران دانستند. از اواخر سال 2010 و آغاز سال 2011 با آغاز بیداری اسلامی اخوان را به عنوان یک نیروی سیاسی از منظر دولت عربستان سعودی به عنوان تهدیدی برای امنیت ملی عربستان دانسته و دولت سعودی از برکناری اخوان‌المسلمین توسط ارتش مصر در سال 2013 حمایت نمود و با کشورهایی که اخوان‌المسلمین را حمایت می‌کنند مانند قطر و ترکیه در سال‌های 2014 و 2017 بشدت انتقاد کرده و فاصله گرفت.
تاثیر اخوان‌المسلمین بر جنبش‌های اسلامی در عربستان
اندیشه‌های این گروه با دو دسته واکنش درجامعه سعودی مواجه شد. عده‌ای از گروه‌ها که به ایدئولوژی اخوان نزدیک بودند مانند السروریة والصحوة تولد یافتند. از سوی دیگر جریانات اسلامگرا که مخالف ایدئولوژی اخوان بودند مانند الجامیة منتسب به محمد بن امان الجامی و المدخلیة منسوب به ربیع المدخلی ظاهر شدند.
موضع نهاد رسمی مذهبی عربستان در مورد اخوان
شورای علمای عربستان معتقد است که اخوان‌المسلمین پایبندی به سنت ندارد و رویکرد آنها مبتنی بر شورش علیه دولت است. عبدالعزیز بن عبدالله آل الشیخ، مفتی بزرگ عربستان سعودی، در اظهاراتی این گروه و سایر گروه‌های این چنینی را مورد انتقاد قرار داد و آنها گروه‌های گمراهی دانسته و روش‌های آنها را بی اعتبار دانسته و هیچ ارتباطی با اسلام ندارند و آنها را به افراط‌گرایی متهم کرد وزارت الشؤون الإسلامیة والدعوة والإرشاد سخنرانی‌هایی را ترتیب داد که مخاطبان را از اخوان‌المسلمین و رویکرد آنان بر حذر می‌داشت.