جنبش سنوسیه لیبی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' های ' به '‌های '
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' های ' به '‌های ')
خط ۵۱: خط ۵۱:
سنوسی برای نشر اسلام در آفریقا تلاش کرد و با '''مسیحیت تبشیری''' مبارزه کرد و مبلغانی را از آفریقاییان تربیت کرد. وی کاروانی از بنده‌ها را خریداری و آزاد کرد و تبلیغ را به آنها آموخت سپس آنها را به سوی قبیله‌هایشان فرستاد تا اسلام را نشر دهند. ('''شکری''')
سنوسی برای نشر اسلام در آفریقا تلاش کرد و با '''مسیحیت تبشیری''' مبارزه کرد و مبلغانی را از آفریقاییان تربیت کرد. وی کاروانی از بنده‌ها را خریداری و آزاد کرد و تبلیغ را به آنها آموخت سپس آنها را به سوی قبیله‌هایشان فرستاد تا اسلام را نشر دهند. ('''شکری''')


جنبش نقش مهمی در نشر اسلام در آفریقا داشت. راه‌های تجاری آن به [[چاد]]، [[نیجر]] و غرب [[سودان]] می‌رسید. هم‌چنان‌که نقش مهمی در مقاومت در مقابل استعمار و توسعه‌طلبی های فرانسه در صحرای آفریقا و پس از آن، [[ایتالیا]] در [[لیبی]] ایفا کرد. ('''احمد شربینی''')
جنبش نقش مهمی در نشر اسلام در آفریقا داشت. راه‌های تجاری آن به [[چاد]]، [[نیجر]] و غرب [[سودان]] می‌رسید. هم‌چنان‌که نقش مهمی در مقاومت در مقابل استعمار و توسعه‌طلبی‌های فرانسه در صحرای آفریقا و پس از آن، [[ایتالیا]] در [[لیبی]] ایفا کرد. ('''احمد شربینی''')


محمد سنوسی در سال1860 درگذشت و فرزندش «محمد المهدی سنوسی» جانشین او شد. کسی که اغلب تابعین طریقت، او را مهدی منتظر می‌پنداشتند.
محمد سنوسی در سال1860 درگذشت و فرزندش «محمد المهدی سنوسی» جانشین او شد. کسی که اغلب تابعین طریقت، او را مهدی منتظر می‌پنداشتند.
خط ۹۰: خط ۹۰:
== نقد و ارزیابی جنبش سنوسیه ==
== نقد و ارزیابی جنبش سنوسیه ==


سرنوشت جنبش سنوسیه از این رو که بعد از شکست جنبش، دولت در اختیار غربیان قرار گرفت، مانند وهابیت است. با این تفاوت که جنبش وهابیت به خاطر واپسگرایی و قشری بودن بیش از حد، نتوانست در صحنه های سیاسی و اجتماعی دوام بیاورد؛ اما جنبش سنوسیه مدّت‌ها حضور خود را در صحنه های اجتماعی و سیاسی لیبی حفظ کرد و بعد از مبارزه های طولانی به دلایل زیر از مسیر اصلی خود منحرف و متوقف گردید؛ به طوری که بعد از اعلام استقلال لیبی، از دولت «ملک ادریس اول» جز نام خاندان سنوسی دیگر چیزی باقی نمانده بود. اما عواملی که این شکست را در پی داشت:
سرنوشت جنبش سنوسیه از این رو که بعد از شکست جنبش، دولت در اختیار غربیان قرار گرفت، مانند وهابیت است. با این تفاوت که جنبش وهابیت به خاطر واپسگرایی و قشری بودن بیش از حد، نتوانست در صحنه‌های سیاسی و اجتماعی دوام بیاورد؛ اما جنبش سنوسیه مدّت‌ها حضور خود را در صحنه‌های اجتماعی و سیاسی لیبی حفظ کرد و بعد از مبارزه‌های طولانی به دلایل زیر از مسیر اصلی خود منحرف و متوقف گردید؛ به طوری که بعد از اعلام استقلال لیبی، از دولت «ملک ادریس اول» جز نام خاندان سنوسی دیگر چیزی باقی نمانده بود. اما عواملی که این شکست را در پی داشت:


1 ـ نبود تفکر ایجاد حکومت توسط جنبش سنوسی؛ بنیان‌گذار این جنبش به علت گرایش صوفیانه اش، یک اصلاح‌طلب بود و نه انقلابی، در نتیجه او درصدد تشکیل حکومت و اداره کشور نبود، اما جنبش سنوسیه در دوران سومین نسل جوان، یعنی هنگامی که امپریالیسم غرب، جهان را بر آن تحمیل کرد، به یک جنبش پیکار جو و خواهان تشکیل حکومت تبدیل شد.
1 ـ نبود تفکر ایجاد حکومت توسط جنبش سنوسی؛ بنیان‌گذار این جنبش به علت گرایش صوفیانه اش، یک اصلاح‌طلب بود و نه انقلابی، در نتیجه او درصدد تشکیل حکومت و اداره کشور نبود، اما جنبش سنوسیه در دوران سومین نسل جوان، یعنی هنگامی که امپریالیسم غرب، جهان را بر آن تحمیل کرد، به یک جنبش پیکار جو و خواهان تشکیل حکومت تبدیل شد.
خط ۹۸: خط ۹۸:
3 ـ پاسخگو نبودن بر مسایل و نیازهای روز جامعه؛
3 ـ پاسخگو نبودن بر مسایل و نیازهای روز جامعه؛


4 ـ مخالفت برخی رؤسای طوایف و فئودال های ترابلس با رهبران جنبش سنوسی؛
4 ـ مخالفت برخی رؤسای طوایف و فئودال‌های ترابلس با رهبران جنبش سنوسی؛


5 ـ جنگ نابرابر و برتری نظامی و تجهیزاتی ایتالیایی ها بر جنبش سنوسی؛
5 ـ جنگ نابرابر و برتری نظامی و تجهیزاتی ایتالیایی ها بر جنبش سنوسی؛
خط ۱۱۳: خط ۱۱۳:
== مواضع لیبی در برابر انقلاب اسلامی ایران ==
== مواضع لیبی در برابر انقلاب اسلامی ایران ==


«سرهنگ قذافی» در سال 1969 با کنار زدن «ادریس اول» هفتاد و یک ساله که برای مداوا در ترکیه به سر می‌برد، قدرت را به دست گرفت. دولت جدید لیبی در نخستین اقدام، در سال 1970 پایگاه های نظامی آمریکا و انگلیس را از این کشور جمع‌آوری نمود. در پی این اقدام، دشمنی آمریکا با لیبی آغاز شد. آمریکا لیبی را به دست داشتن در انفجار هواپیمای «پان امریکن» متهم کرد؛ این حادثه در تاریخ 21/12/1988 بر فراز لاکربی اسکاتلند اتفاق افتاد و 272 نفر در آن کشته شدند.
«سرهنگ قذافی» در سال 1969 با کنار زدن «ادریس اول» هفتاد و یک ساله که برای مداوا در ترکیه به سر می‌برد، قدرت را به دست گرفت. دولت جدید لیبی در نخستین اقدام، در سال 1970 پایگاه‌های نظامی آمریکا و انگلیس را از این کشور جمع‌آوری نمود. در پی این اقدام، دشمنی آمریکا با لیبی آغاز شد. آمریکا لیبی را به دست داشتن در انفجار هواپیمای «پان امریکن» متهم کرد؛ این حادثه در تاریخ 21/12/1988 بر فراز لاکربی اسکاتلند اتفاق افتاد و 272 نفر در آن کشته شدند.


مواضع لیبی نسبت به انقلاب اسلامی ایران تا کنون خوب و دوستانه بوده است. «معمر قذافی» از شخصیت‌های سیاسی بود که با اوج‌گیری مبارزات رهایی بخش مردم ایران، از سال 1356 به این سو از مبارزات حق‌طلبانه مردم ایران پشتیبانی کرد. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نیز، بی درنگ هیئت هایی را برای تبریک و پشتیبانی از آرمان‌های انقلاب اسلامی و گفت وگو درباره برقرار نمودن روابط دو جانبه سیاسی به تهران فرستاد.
مواضع لیبی نسبت به انقلاب اسلامی ایران تا کنون خوب و دوستانه بوده است. «معمر قذافی» از شخصیت‌های سیاسی بود که با اوج‌گیری مبارزات رهایی بخش مردم ایران، از سال 1356 به این سو از مبارزات حق‌طلبانه مردم ایران پشتیبانی کرد. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نیز، بی درنگ هیئت هایی را برای تبریک و پشتیبانی از آرمان‌های انقلاب اسلامی و گفت وگو درباره برقرار نمودن روابط دو جانبه سیاسی به تهران فرستاد.


روابط سیاسی، اقتصادی و فرهنگی دو کشور از سال 1360 به این سو به علت موضع‌گیری های یکسان سیاسی و بین‌المللی که داشته‌اند گسترش پیدا کرده است. تا کنون مقامات تهران و لیبی برای پایداری روابط دو کشور، از کشورهای یکدیگر دیدار کرده‌اند. از آن جمله می‌توان به سفر آیت اللّه هاشمی رفسنجانی (رییس مجلس وقت) به ترابلس و امضای قراردادهای سیاسی و اقتصادی اشاره کرد.
روابط سیاسی، اقتصادی و فرهنگی دو کشور از سال 1360 به این سو به علت موضع‌گیری‌های یکسان سیاسی و بین‌المللی که داشته‌اند گسترش پیدا کرده است. تا کنون مقامات تهران و لیبی برای پایداری روابط دو کشور، از کشورهای یکدیگر دیدار کرده‌اند. از آن جمله می‌توان به سفر آیت اللّه هاشمی رفسنجانی (رییس مجلس وقت) به ترابلس و امضای قراردادهای سیاسی و اقتصادی اشاره کرد.


«معمر قذافی» در رابطه با مسأله فلسطین نیز همواره از موضع جمهوری اسلامی ایران، طرفداری نموده است. یک مقام سیاسی لیبی در سال 1372 با تایید نقش ایران در مسأله فلسطین گفت: «ما به زودی ارتش اسلامی را جهت آزادسازی سرزمین‌های اشغالی در فلسطین تشکیل خواهیم داد و ان شاء اللّه ایران پیشگام برای تشکیل این سپاه خواهد بود».
«معمر قذافی» در رابطه با مسأله فلسطین نیز همواره از موضع جمهوری اسلامی ایران، طرفداری نموده است. یک مقام سیاسی لیبی در سال 1372 با تایید نقش ایران در مسأله فلسطین گفت: «ما به زودی ارتش اسلامی را جهت آزادسازی سرزمین‌های اشغالی در فلسطین تشکیل خواهیم داد و ان شاء اللّه ایران پیشگام برای تشکیل این سپاه خواهد بود».