افزودن پیوند

    فیض کاشانی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌وحدت
    جز (جایگزینی متن - '[[ماه صفر المظفر' به '[[صفر المظفر')
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    خط ۱۸: خط ۱۸:
    | وبگاه =  
    | وبگاه =  
    }}
    }}
    '''ملا محمدمحسن فیض کاشانی''' (۱۰۹۱-۱۰۰۷ ق)، [[فقیه]]، [[محدث]]، [[مُفَسِّر|مفسر]] نامی [[شیعه]] در قرن یازدهم هجری است. فیض از محضر عالمان بزرگ عصر خویش نظیر [[محمدتقی مجلسی]]، [[شیخ بهایی]] و [[ملاصدرا]] بهره‌مند بود و خود دانشمندان برجسته‌ای هم‌چون [[علامه مجلسی]] و [[سید نعمت الله جزایری]] را پرورش داد. [[تفسیر صافی]] و [[الوافی]] از آثار ماندگار او به شمار می‌آیند.  
    '''ملا محمدمحسن فیض کاشانی''' (۱۰۹۱-۱۰۰۷ ق)، [[فقیه]]، [[محدث]]، [[مُفَسِّر|مفسر]] نامی [[شیعه]] در قرن یازدهم هجری است. فیض از محضر عالمان بزرگ عصر خویش نظیر [[محمد تقی مجلسی|محمدتقی مجلسی]]، [[بهاءالدین محمد عاملی|شیخ بهایی]] و [[ملاصدرا]] بهره‌مند بود و خود دانشمندان برجسته‌ای هم‌چون [[محمد باقر مجلسی|علامه مجلسی]] و [[سید نعمت الله جزایری]] را پرورش داد. [[تفسیر صافی (کتاب)|تفسیر صافی]] و [[الوافی (کتاب)|الوافی]] از آثار ماندگار او به شمار می‌آیند.  


    == نسب فیض کاشانی ==
    == نسب فیض کاشانی ==
    خاندان فیض از خانواده‌های علمی و مشهور [[مذهب شیعه|شیعه]] بوده است<ref>افندی اصفهانی، ریاض العلماء، ۱۴۰۱ق، ج۵، ص۱۸۰؛ قمی، الکنی و الالقاب، ۱۳۶۸ش، ج۳، ص۳۹؛ فیض، الوافی، ج۱، ترجمه مولف، ص۱۷</ref>. پدرش رضی‌الدین شاه مرتضی (۹۵۰-۱۰۰۹ ق)<ref>افندی اصفهانی، ریاض العلماء، ۱۴۰۱ق، ج۵، ص۱۸۰؛ قمی، الکنی و الالقاب، ۱۳۶۸ش، ج۳، ص۳۹؛ فیض، الوافی، ج۱، ترجمه مولف، ص۱۷</ref> و مادرش زهرا خاتون (درگذشته ۱۰۷۱ق)، دختر [[ضیاءالعرفا رازی]] بود<ref>خوانساری، روضات الجنات، ۱۳۹۰ق، ج۶، ص۷۹</ref>. جدّ فیض، تاج‌الدین شاه محمود فرزند ملا علی کاشانی، در [[کاشان]] مدفون است.
    خاندان فیض از خانواده‌های علمی و مشهور [[مذهب شیعه|شیعه]] بوده است<ref>افندی اصفهانی، ریاض العلماء، ۱۴۰۱ق، ج۵، ص۱۸۰؛ قمی، الکنی و الالقاب، ۱۳۶۸ش، ج۳، ص۳۹؛ فیض، الوافی، ج۱، ترجمه مولف، ص۱۷</ref>. پدرش رضی‌الدین شاه مرتضی (۹۵۰-۱۰۰۹ ق)<ref>افندی اصفهانی، ریاض العلماء، ۱۴۰۱ق، ج۵، ص۱۸۰؛ قمی، الکنی و الالقاب، ۱۳۶۸ش، ج۳، ص۳۹؛ فیض، الوافی، ج۱، ترجمه مولف، ص۱۷</ref> و مادرش زهرا خاتون (درگذشته ۱۰۷۱ق)، دختر ضیاءالعرفا رازی بود<ref>خوانساری، روضات الجنات، ۱۳۹۰ق، ج۶، ص۷۹</ref>. جدّ فیض، تاج‌الدین شاه محمود فرزند ملا علی کاشانی، در [[کاشان]] مدفون است.


    == لقب فیض کاشانی ==
    == لقب فیض کاشانی ==
    خط ۲۷: خط ۲۷:


    == ولادت فیض کاشانی ==
    == ولادت فیض کاشانی ==
    محمد مشهور به ملا محسن در چهاردهم [[صفر المظفر|ماه صفر]] سال ۱۰۰۷ ق. در یکی از معروف‌ترین خاندان علم، [[عرفان]] و ادب، که سابقه درخشان آنان به حدود چهار قرن می‌رسد در کاشان به دنیا آمد.
    محمد مشهور به ملا محسن در چهاردهم [[صفر المظفر|ماه صفر]] سال ۱۰۰۷ ق. در یکی از معروف‌ترین خاندان علم، [[عرفان و تصوف اسلامی|عرفان]] و ادب، که سابقه درخشان آنان به حدود چهار قرن می‌رسد در کاشان به دنیا آمد.


    پدرش رضی‌الدین شاه مرتضی (۹۵۰ ـ ۱۰۰۹ ق) [[فقیه]]، [[متکلم]]، [[مفسر]] و ادیب در کاشان حوزه تدریس داشته و از شاگردان ملا فتح الله کاشانی (متوفی ۹۸۸ ق) و ضیاءالدین محمد رازی (متوفی ۱۰۹۱ ق) بوده است. مادر او زهرا خاتون (متوفی ۱۰۷۱ ق) بانویی عالم و شاعر، دختر ضیاءالعرفا رازی (از عالمان بزرگ [[شهر ری]]) بوده است. جد فیض تاج‌الدین شاه محمود فرزند ملا علی کاشانی، عالم و عارف، شاعر و از ناموران زمان خویش در کاشان بوده و در آن جا مدفون است<ref> معادن الحکمه، محمد علم الهدی، ج ۱، ص ۹، ۱۲، انتشارات جامعه مدرسین قم</ref>.
    پدرش رضی‌الدین شاه مرتضی (۹۵۰ ـ ۱۰۰۹ ق) [[فقیه]]، [[متکلم]]، [[مفسر]] و ادیب در کاشان حوزه تدریس داشته و از شاگردان ملا فتح الله کاشانی (متوفی ۹۸۸ ق) و ضیاءالدین محمد رازی (متوفی ۱۰۹۱ ق) بوده است. مادر او زهرا خاتون (متوفی ۱۰۷۱ ق) بانویی عالم و شاعر، دختر ضیاءالعرفا رازی (از عالمان بزرگ [[ری|شهر ری]]) بوده است. جد فیض تاج‌الدین شاه محمود فرزند ملا علی کاشانی، عالم و عارف، شاعر و از ناموران زمان خویش در کاشان بوده و در آن جا مدفون است<ref> معادن الحکمه، محمد علم الهدی، ج ۱، ص ۹، ۱۲، انتشارات جامعه مدرسین قم</ref>.


    == تحصیلات فیض کاشانی ==
    == تحصیلات فیض کاشانی ==
    فیض، تحصیلاتش را در کاشان آغاز کرد، او در ۲۰ سالگی برای ادامه تحصیلات به [[اصفهان]] رفت. پس از آن دو سال در [[شیراز]] نزد سید ماجد بحرانی شاگردی کرد. فیض بار دیگر به اصفهان بازگشت و در حلقه درس شیخ بهایی حاضر شد. وی در سفر [[حج]] از شیخ محمد نوادۀ [[شهید ثانی]] اجازه روایت دریافت کرد. و پس از آن در [[قم]] نزد ملاصدرا شاگردی کرد و در مراجعت ملاصدار به [[شیراز]] او را همراهی نمود و نزدیک به دو سال در آنجا ماند.  
    فیض، تحصیلاتش را در کاشان آغاز کرد، او در ۲۰ سالگی برای ادامه تحصیلات به [[اصفهان]] رفت. پس از آن دو سال در [[شیراز]] نزد سید ماجد بحرانی شاگردی کرد. فیض بار دیگر به اصفهان بازگشت و در حلقه درس شیخ بهایی حاضر شد. وی در سفر [[حج]] از شیخ محمد نوادۀ [[شیخ زین‌الدین علی عاملی|شهید ثانی]] اجازه روایت دریافت کرد. و پس از آن در [[قم]] نزد ملاصدرا شاگردی کرد و در مراجعت ملاصدار به [[شیراز]] او را همراهی نمود و نزدیک به دو سال در آنجا ماند.  


    صاحب روضات و دیگران بر این باورند که فیض در سفر نخست به شیراز نزد ملاصدرا شاگردی کرده است اما این گفته، با نوشته‌های خود فیض سازگار نیست<ref>فیض، دیوان، ص۵۸، به نقل از رساله شرح صدر فیض</ref>. فیض سرانجام به کاشان بازگشت و به امر تدریس، تعلیم و تالیف پرداخت<ref>خوانساری، روضات الجنات، ۱۳۹۰ق، ج۶، ص۹۳؛ فیض، دیوان، ص۵۸، به نقل از رساله شرح صدر فیض</ref>. درباره دلیل نام‌گذاری [[مدرسه فیضیه]] به سکونت فیض در آن اشاره شده است.
    صاحب روضات و دیگران بر این باورند که فیض در سفر نخست به شیراز نزد ملاصدرا شاگردی کرده است اما این گفته، با نوشته‌های خود فیض سازگار نیست<ref>فیض، دیوان، ص۵۸، به نقل از رساله شرح صدر فیض</ref>. فیض سرانجام به کاشان بازگشت و به امر تدریس، تعلیم و تالیف پرداخت<ref>خوانساری، روضات الجنات، ۱۳۹۰ق، ج۶، ص۹۳؛ فیض، دیوان، ص۵۸، به نقل از رساله شرح صدر فیض</ref>. درباره دلیل نام‌گذاری [[مدرسه فیضیه]] به سکونت فیض در آن اشاره شده است.


    اندیشمندان بسیاری هم‌چون [[میرزا عبدالله افندی|فندی]]، [[شیخ حر عاملی|حر عاملی]]، [[محدث نوری]]، [[شیخ عباس قمی]]، [[علامه امینی]] و... او را با کلماتی همچون [[فیلسوف]]، [[حکیم]]، متلکم، محدث، فقیه، شاعر، ادیب، عالم، فاضل ستوده‌اند<ref>حر عاملی، ج۲، ص۳۰۵؛ افندی اصفهانی، ریاض العلماء، ۱۴۰۱ق، ج۵، ص۱۸۰</ref>.
    اندیشمندان بسیاری هم‌چون [[میرزا عبدالله افندی|فندی]]، [[محمد بن حسن حر عاملی|حر عاملی]]، [[حسین نوری|محدث نوری]]، [[عباس قمی|شیخ عباس قمی]]، [[عبدالحسین امینی|علامه امینی]] و... او را با کلماتی همچون [[فیلسوف]]، [[حکیم]]، متلکم، محدث، فقیه، شاعر، ادیب، عالم، فاضل ستوده‌اند<ref>حر عاملی، ج۲، ص۳۰۵؛ افندی اصفهانی، ریاض العلماء، ۱۴۰۱ق، ج۵، ص۱۸۰</ref>.


    == برخی از تألیفات فیض کاشانی ==
    == برخی از تألیفات فیض کاشانی ==
    # [[تحفه الابرار]] در اخلاق که آن را به سال 1100 تألیف کرده است. [[صاحب الذریعه]] می‌نویسد: «من این کتاب را به خط خود علم الهدی در کتابخانۀ مرحوم ملا محمد علی خوانساری دیدم که به خط نسخ بسیار عالی نوشته شده است»<ref>تهرانی، ج 3 ص 407</ref>.
    # [[تحفة الابرار (کتاب)|تحفة الابرار]] در اخلاق که آن را به سال 1100 تألیف کرده است. صاحب [[الذریعه (کتاب)|الذریعه]] می‌نویسد: «من این کتاب را به خط خود علم الهدی در کتابخانۀ مرحوم [[محمد علی خوانساری|ملا محمد علی خوانساری]] دیدم که به خط نسخ بسیار عالی نوشته شده است»<ref>تهرانی، ج 3 ص 407</ref>.
    # کتاب [[اصول الدین|اصول‌الدین]]؛
    # کتاب اصول‌الدین؛
    # الجامع فی الاصول و الفروع و الاخلاق؛
    # الجامع فی الاصول و الفروع و الاخلاق؛
    # حاشیه بر مفاتیح الشرایع پدر؛ نسخه‌ای از این حاشیه در کتابخانۀ [[مدرسه عالی شهید مطهری]] به شمارۀ 2061 موجود است، [[علم الهدی]] در مقدمۀ آن نگاشته است: «هنگامی که در خدمت پدر بزرگوار به تحصیل [[فقه]] سرگرم بودم و کتاب [[مفاتیح‌الجنان]] را فرا می‌گرفتم مقرر فرمودند که من مدارک [[احکام]] و مطالب دیگری را از [[آیات]] و اخبار استخراج کنم و چون پاره‌ای از مطالب آن کتاب نیز نیازمند بسط و بحث، و توسعه و توضیح بود، برای تأمین این دو مقصود به نوشتن این حاشیه آغاز کردم و از خدای تعالی مسألت می‌کنم که توفیق اتمام آن را به منم عنایت فرماید»جای تأسف است که علم الهدی این توفیق را پیدا نکرده است.
    # حاشیه بر مفاتیح الشرایع پدر؛ نسخه‌ای از این حاشیه در کتابخانۀ [[مدرسه عالی شهید مطهری]] به شمارۀ 2061 موجود است، علم الهدی در مقدمۀ آن نگاشته است: «هنگامی که در خدمت پدر بزرگوار به تحصیل [[فقه]] سرگرم بودم و کتاب [[مفاتیح الجنان|مفاتیح‌الجنان]] را فرا می‌گرفتم مقرر فرمودند که من مدارک احکام و مطالب دیگری را از [[آیات]] و اخبار استخراج کنم و چون پاره‌ای از مطالب آن کتاب نیز نیازمند بسط و بحث، و توسعه و توضیح بود، برای تأمین این دو مقصود به نوشتن این حاشیه آغاز کردم و از خدای تعالی مسألت می‌کنم که توفیق اتمام آن را به منم عنایت فرماید». جای تأسف است که علم الهدی این توفیق را پیدا نکرده است.
    # مرآة الجنان الی روضات الجنان در ادعیه و أوراد؛ این کتاب را به سال 1087 در کاشان تألیف کرده، و یک نسخه از آن به شمارۀ 2135، در کتابخانۀ مدرسه عالی شهید مهطری وجود دارد که خود علم الهدی، آن را مقابله و تصحیح نموده، و واژه‌های افتاده را با قلم خود در حاشیۀ آن نوشته است.
    # مرآة الجنان الی روضات الجنان در ادعیه و أوراد؛ این کتاب را به سال 1087 در کاشان تألیف کرده، و یک نسخه از آن به شمارۀ 2135، در کتابخانۀ مدرسه عالی شهید مهطری وجود دارد که خود علم الهدی، آن را مقابله و تصحیح نموده، و واژه‌های افتاده را با قلم خود در حاشیۀ آن نوشته است.
    # نضد الایضاح؛ شرحی است که علم الهدی بر فهرست [[شیخ طوسی]] یعنی فهرست کتب [[شیعه]] نگاشته و به سال 1073 از تألیف آن فراغت یافته است.
    # نضد الایضاح؛ شرحی است که علم الهدی بر فهرست [[محمد بن حسن طوسی|شیخ طوسی]] یعنی فهرست کتب [[شیعه]] نگاشته و به سال 1073 از تألیف آن فراغت یافته است.


    این کتاب با اصل فهرست شیخ در سال 1271 چاپ شده و در کتابخانۀ [[مجلس شورای ملی]] موجود است. وفات علم الهدی آن گونه که صاحب الذریعه استظهار کرده است بین سال‌های 1112 و 1113 هجری قمری بوده است<ref>الذریعه الی تصانیف الشیعه، آقا بزرگ تهرانی در مواضع چندی از این کتاب؛ نیز رجوع شود به روضات الجنات، ص 543 و ریحانه الادب، ج 3، ص 122</ref> ولی تاریخ وفات او که در طرف راست آرامگاه پدر محقق فیض در قبرستان فیض کاشان مدفون شده بر روی سنگ قبر او 1115 حکّ شده است.
    این کتاب با اصل فهرست شیخ در سال 1271 چاپ شده و در کتابخانۀ [[مجلس شورای ملی]] موجود است. وفات علم الهدی آن گونه که صاحب الذریعه استظهار کرده است بین سال‌های 1112 و 1113 هجری قمری بوده است<ref>الذریعه الی تصانیف الشیعه، آقا بزرگ تهرانی در مواضع چندی از این کتاب؛ نیز رجوع شود به روضات الجنات، ص 543 و ریحانه الادب، ج 3، ص 122</ref> ولی تاریخ وفات او که در طرف راست آرامگاه پدر محقق فیض در قبرستان فیض کاشان مدفون شده بر روی سنگ قبر او 1115 حکّ شده است.


    صاحب کتاب تاریخ [[ری]] و [[اصفهان]] تاریخ درگذشت او را به سال 1123 ثبت کرده که درست نیست. اغلب [[تذکره نویسان]] علم الهدی و معین‌الدین را از فرزندان ذکور [[ملا محسن فیض]] ذکر کرده و از غیاث الانام نامی به میان نیامده است.
    صاحب کتاب تاریخ [[ری]] و [[اصفهان]] تاریخ درگذشت او را به سال 1123 ثبت کرده که درست نیست. اغلب [[تذکره نویسان]] علم الهدی و معین‌الدین را از فرزندان ذکور ملا محسن فیض ذکر کرده و از غیاث الانام نامی به میان نیامده است.


    ملا محسن بعضی از کتاب‌های خود را به درخواست آنان نوشته است چنان چه [[کتاب ترجمه الصلوه]] را به نام معین‌الدین تألیف نموده است.
    ملا محسن بعضی از کتاب‌های خود را به درخواست آنان نوشته است چنان چه [[کتاب ترجمه الصلوه]] را به نام معین‌الدین تألیف نموده است.


    در این که فیض پسر دیگری به نام احمد غیاث الانام داشته، بین مورخان و [[ترجمه نویسان]] [[انساب]] اختلاف است. دانشمندان فقید [[آقا بزرگ تهرانی]] در الذریعه به دنبال بررسی کتاب اضغاث و احلام فیض مطالبی را آورده که چکیدۀ فارسی آن به شرح زیر است: «محقق فیض در این کتاب 44 وهم و پندار را نام برده، و به ذکر سه وهم برای خود آغاز کرده است، و این کتاب را به نام فرزندش غیاث الانام نوشته است».
    در این که فیض پسر دیگری به نام احمد غیاث الانام داشته، بین مورخان و [[ترجمه نویسان]] [[انساب]] اختلاف است. دانشمندان فقید [[محمدمحسن بن‌ علی ‌منزوی تهرانی|آقا بزرگ تهرانی]] در الذریعه به دنبال بررسی کتاب اضغاث و احلام فیض مطالبی را آورده که چکیدۀ فارسی آن به شرح زیر است: «محقق فیض در این کتاب 44 وهم و پندار را نام برده، و به ذکر سه وهم برای خود آغاز کرده است، و این کتاب را به نام فرزندش غیاث الانام نوشته است».


    سپس تهرانی می‌افزاید: «من این کتاب را در کتابخانۀ بعضی از [[مشایخ]] در [[نجف اشرف]] دیدم، و نیز نسخۀ دیگری از آن کتاب را نزد [[سید محمد رضا تبریزی طباطبائی]] در ضمن مجموعه‌ای از تألیفانت [[محدث کاشانی]] متوفای 1091 از قبیل کتاب اصول الاصیله و سفینه النجاه و فهرست العلوم مشاهده کردم و از مطاوی این کتاب نیز می‌توان به دست آورد که مؤلف این تحقیق فیض است و بر آن نسخه این عبارت نوشته شده است: تملک، 1107». و سپس مؤلف الذریعه ادامه داده است که: «آن چه ما را به شک می‌اندازد این است که فیض نام خود را در آن ذکر نکرده، با آن که شیوۀ او در کتاب‌هایش این بوده که در آغاز هر کتاب نام خود را آورده است، دیگر این که نام این کتاب را در فهرست تألیفاتش که به قلم خود او در اواخر عمرش نگارش یافته، نیاورده است».
    سپس تهرانی می‌افزاید: «من این کتاب را در کتابخانۀ بعضی از [[مشایخ]] در [[نجف اشرف]] دیدم، و نیز نسخۀ دیگری از آن کتاب را نزد [[سید محمد رضا تبریزی طباطبائی]] در ضمن مجموعه‌ای از تألیفانت [[محدث کاشانی]] متوفای 1091 از قبیل کتاب اصول الاصیله و سفینه النجاه و فهرست العلوم مشاهده کردم و از مطاوی این کتاب نیز می‌توان به دست آورد که مؤلف این تحقیق فیض است و بر آن نسخه این عبارت نوشته شده است: تملک، 1107». و سپس مؤلف الذریعه ادامه داده است که: «آن چه ما را به شک می‌اندازد این است که فیض نام خود را در آن ذکر نکرده، با آن که شیوۀ او در کتاب‌هایش این بوده که در آغاز هر کتاب نام خود را آورده است، دیگر این که نام این کتاب را در فهرست تألیفاتش که به قلم خود او در اواخر عمرش نگارش یافته، نیاورده است».
    خط ۶۰: خط ۶۰:


    == شاگردان فیض کاشانی ==
    == شاگردان فیض کاشانی ==
    ابوالحسن شریف فتونی عاملی اصفهانی، نویسنده [[تفسیر مرآت الانوار]] و [[علامه مجلسی]] صاحب [[بحارالانوار]] و [[سید نعمت الله جزایری|سید نعمت‌الله جزایری]] نویسنده [[انوارال نعمانیه]] را از شاگردان فیض کاشانی می‌توان نام برد که از او اجازه روایت داشته‌اند. <ref>علامه ملا محسن فیض کاشانی(ره) بایگانی‌شده در ۹ اوت ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine، مرکز آموزش عالی امام خمینی (ره) کاشان</ref> فهرست شاگردان وی در ذیل آمده است<ref>«گذر و نظری بر زندگی و شخصیت فیض کاشانی»، خادم حسین فاضلی، مجله معرفت، سال نوزدهم، آذر ۱۳۸۹، شماره ۱۵۶، صفحهٔ ۸۵</ref>:
    ابوالحسن شریف فتونی عاملی اصفهانی، نویسنده [[تفسیر مرآت الانوار]] و [[محمد باقر مجلسی|علامه مجلسی]] صاحب [[بحارالانوار]] و [[سید نعمت الله جزایری|سید نعمت‌الله جزایری]] نویسنده [[انوارال نعمانیه]] را از شاگردان فیض کاشانی می‌توان نام برد که از او اجازه روایت داشته‌اند. <ref>علامه ملا محسن فیض کاشانی(ره) بایگانی‌شده در ۹ اوت ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine، مرکز آموزش عالی امام خمینی (ره) کاشان</ref> فهرست شاگردان وی در ذیل آمده است<ref>«گذر و نظری بر زندگی و شخصیت فیض کاشانی»، خادم حسین فاضلی، مجله معرفت، سال نوزدهم، آذر ۱۳۸۹، شماره ۱۵۶، صفحهٔ ۸۵</ref>:


    # [[محمدباقر مجلسی]]؛  
    # [[محمد باقر مجلسی|محمدباقر مجلسی]]؛  
    # سید نعمت‌الله جزایری؛
    # سید نعمت‌الله جزایری؛
    # ابوالحسن شریف فتونی عاملی اصفهانی؛
    # ابوالحسن شریف فتونی عاملی اصفهانی؛

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۱۱

    فیض کاشانی
    فیض کاشانی.jpg
    نام کاملمحمد محسن فیض کاشانی
    اطلاعات شخصی
    محل تولدایران، کاشان
    محل درگذشتایران، کاشان
    دیناسلام، شیعه
    استادان
    شاگردان
    آثار
    • تفسیر صافی
    • الوافی
    • مفاتیح الشرایع
    • المحجة البیضاء
    • النوادر

    ملا محمدمحسن فیض کاشانی (۱۰۹۱-۱۰۰۷ ق)، فقیه، محدث، مفسر نامی شیعه در قرن یازدهم هجری است. فیض از محضر عالمان بزرگ عصر خویش نظیر محمدتقی مجلسی، شیخ بهایی و ملاصدرا بهره‌مند بود و خود دانشمندان برجسته‌ای هم‌چون علامه مجلسی و سید نعمت الله جزایری را پرورش داد. تفسیر صافی و الوافی از آثار ماندگار او به شمار می‌آیند.

    نسب فیض کاشانی

    خاندان فیض از خانواده‌های علمی و مشهور شیعه بوده است[۱]. پدرش رضی‌الدین شاه مرتضی (۹۵۰-۱۰۰۹ ق)[۲] و مادرش زهرا خاتون (درگذشته ۱۰۷۱ق)، دختر ضیاءالعرفا رازی بود[۳]. جدّ فیض، تاج‌الدین شاه محمود فرزند ملا علی کاشانی، در کاشان مدفون است.

    لقب فیض کاشانی

    نام فیض، محمد بود[۴]. اما به محسن یا محمدمحسن شهرت داشت[۵]. او داماد ملاصدرا بود و پدرزنش او را فیض و داماد دیگرش لاهیجی را فیاض لقب داد[۶].

    ولادت فیض کاشانی

    محمد مشهور به ملا محسن در چهاردهم ماه صفر سال ۱۰۰۷ ق. در یکی از معروف‌ترین خاندان علم، عرفان و ادب، که سابقه درخشان آنان به حدود چهار قرن می‌رسد در کاشان به دنیا آمد.

    پدرش رضی‌الدین شاه مرتضی (۹۵۰ ـ ۱۰۰۹ ق) فقیه، متکلم، مفسر و ادیب در کاشان حوزه تدریس داشته و از شاگردان ملا فتح الله کاشانی (متوفی ۹۸۸ ق) و ضیاءالدین محمد رازی (متوفی ۱۰۹۱ ق) بوده است. مادر او زهرا خاتون (متوفی ۱۰۷۱ ق) بانویی عالم و شاعر، دختر ضیاءالعرفا رازی (از عالمان بزرگ شهر ری) بوده است. جد فیض تاج‌الدین شاه محمود فرزند ملا علی کاشانی، عالم و عارف، شاعر و از ناموران زمان خویش در کاشان بوده و در آن جا مدفون است[۷].

    تحصیلات فیض کاشانی

    فیض، تحصیلاتش را در کاشان آغاز کرد، او در ۲۰ سالگی برای ادامه تحصیلات به اصفهان رفت. پس از آن دو سال در شیراز نزد سید ماجد بحرانی شاگردی کرد. فیض بار دیگر به اصفهان بازگشت و در حلقه درس شیخ بهایی حاضر شد. وی در سفر حج از شیخ محمد نوادۀ شهید ثانی اجازه روایت دریافت کرد. و پس از آن در قم نزد ملاصدرا شاگردی کرد و در مراجعت ملاصدار به شیراز او را همراهی نمود و نزدیک به دو سال در آنجا ماند.

    صاحب روضات و دیگران بر این باورند که فیض در سفر نخست به شیراز نزد ملاصدرا شاگردی کرده است اما این گفته، با نوشته‌های خود فیض سازگار نیست[۸]. فیض سرانجام به کاشان بازگشت و به امر تدریس، تعلیم و تالیف پرداخت[۹]. درباره دلیل نام‌گذاری مدرسه فیضیه به سکونت فیض در آن اشاره شده است.

    اندیشمندان بسیاری هم‌چون فندی، حر عاملی، محدث نوری، شیخ عباس قمی، علامه امینی و... او را با کلماتی همچون فیلسوف، حکیم، متلکم، محدث، فقیه، شاعر، ادیب، عالم، فاضل ستوده‌اند[۱۰].

    برخی از تألیفات فیض کاشانی

    1. تحفة الابرار در اخلاق که آن را به سال 1100 تألیف کرده است. صاحب الذریعه می‌نویسد: «من این کتاب را به خط خود علم الهدی در کتابخانۀ مرحوم ملا محمد علی خوانساری دیدم که به خط نسخ بسیار عالی نوشته شده است»[۱۱].
    2. کتاب اصول‌الدین؛
    3. الجامع فی الاصول و الفروع و الاخلاق؛
    4. حاشیه بر مفاتیح الشرایع پدر؛ نسخه‌ای از این حاشیه در کتابخانۀ مدرسه عالی شهید مطهری به شمارۀ 2061 موجود است، علم الهدی در مقدمۀ آن نگاشته است: «هنگامی که در خدمت پدر بزرگوار به تحصیل فقه سرگرم بودم و کتاب مفاتیح‌الجنان را فرا می‌گرفتم مقرر فرمودند که من مدارک احکام و مطالب دیگری را از آیات و اخبار استخراج کنم و چون پاره‌ای از مطالب آن کتاب نیز نیازمند بسط و بحث، و توسعه و توضیح بود، برای تأمین این دو مقصود به نوشتن این حاشیه آغاز کردم و از خدای تعالی مسألت می‌کنم که توفیق اتمام آن را به منم عنایت فرماید». جای تأسف است که علم الهدی این توفیق را پیدا نکرده است.
    5. مرآة الجنان الی روضات الجنان در ادعیه و أوراد؛ این کتاب را به سال 1087 در کاشان تألیف کرده، و یک نسخه از آن به شمارۀ 2135، در کتابخانۀ مدرسه عالی شهید مهطری وجود دارد که خود علم الهدی، آن را مقابله و تصحیح نموده، و واژه‌های افتاده را با قلم خود در حاشیۀ آن نوشته است.
    6. نضد الایضاح؛ شرحی است که علم الهدی بر فهرست شیخ طوسی یعنی فهرست کتب شیعه نگاشته و به سال 1073 از تألیف آن فراغت یافته است.

    این کتاب با اصل فهرست شیخ در سال 1271 چاپ شده و در کتابخانۀ مجلس شورای ملی موجود است. وفات علم الهدی آن گونه که صاحب الذریعه استظهار کرده است بین سال‌های 1112 و 1113 هجری قمری بوده است[۱۲] ولی تاریخ وفات او که در طرف راست آرامگاه پدر محقق فیض در قبرستان فیض کاشان مدفون شده بر روی سنگ قبر او 1115 حکّ شده است.

    صاحب کتاب تاریخ ری و اصفهان تاریخ درگذشت او را به سال 1123 ثبت کرده که درست نیست. اغلب تذکره نویسان علم الهدی و معین‌الدین را از فرزندان ذکور ملا محسن فیض ذکر کرده و از غیاث الانام نامی به میان نیامده است.

    ملا محسن بعضی از کتاب‌های خود را به درخواست آنان نوشته است چنان چه کتاب ترجمه الصلوه را به نام معین‌الدین تألیف نموده است.

    در این که فیض پسر دیگری به نام احمد غیاث الانام داشته، بین مورخان و ترجمه نویسان انساب اختلاف است. دانشمندان فقید آقا بزرگ تهرانی در الذریعه به دنبال بررسی کتاب اضغاث و احلام فیض مطالبی را آورده که چکیدۀ فارسی آن به شرح زیر است: «محقق فیض در این کتاب 44 وهم و پندار را نام برده، و به ذکر سه وهم برای خود آغاز کرده است، و این کتاب را به نام فرزندش غیاث الانام نوشته است».

    سپس تهرانی می‌افزاید: «من این کتاب را در کتابخانۀ بعضی از مشایخ در نجف اشرف دیدم، و نیز نسخۀ دیگری از آن کتاب را نزد سید محمد رضا تبریزی طباطبائی در ضمن مجموعه‌ای از تألیفانت محدث کاشانی متوفای 1091 از قبیل کتاب اصول الاصیله و سفینه النجاه و فهرست العلوم مشاهده کردم و از مطاوی این کتاب نیز می‌توان به دست آورد که مؤلف این تحقیق فیض است و بر آن نسخه این عبارت نوشته شده است: تملک، 1107». و سپس مؤلف الذریعه ادامه داده است که: «آن چه ما را به شک می‌اندازد این است که فیض نام خود را در آن ذکر نکرده، با آن که شیوۀ او در کتاب‌هایش این بوده که در آغاز هر کتاب نام خود را آورده است، دیگر این که نام این کتاب را در فهرست تألیفاتش که به قلم خود او در اواخر عمرش نگارش یافته، نیاورده است».

    آن‌گاه صاحب الذریعه می‌افزاید: «ملا محمد حسین کوهرودی در کتاب عجالیه الراکب مطالبی را از کتابی به نام فوائد حکایت کرده و آن کتاب را به ملا احمد فرزند محقق فیض نسبت داده است. شاید فرزند سوم محقق فیض که به غیاث الانام ملقب بوده است همین ملا احمد باشد [۱۳]».

    شاگردان فیض کاشانی

    ابوالحسن شریف فتونی عاملی اصفهانی، نویسنده تفسیر مرآت الانوار و علامه مجلسی صاحب بحارالانوار و سید نعمت‌الله جزایری نویسنده انوارال نعمانیه را از شاگردان فیض کاشانی می‌توان نام برد که از او اجازه روایت داشته‌اند. [۱۴] فهرست شاگردان وی در ذیل آمده است[۱۵]:

    1. محمدباقر مجلسی؛
    2. سید نعمت‌الله جزایری؛
    3. ابوالحسن شریف فتونی عاملی اصفهانی؛
    4. محمدمحسن عرفان شیرازی؛
    5. قاضی سعید قمی؛
    6. ملا محمدصادق خضری؛
    7. شمس‌الدین قمی؛
    8. محمد علم‌الهدی (زاده ۱۰۲۹ درگذشته ۱۱۱۵ ق)، فرزند فیض که نویسنده کتاب «معادن الحکمه فی مکاتیب الائمه» است.
    9. احمد معین‌الدین (زاده ۱۰۵۶ درگذشته ۱۱۰۷ ق)، فرزند دیگر فیض که او نیز در فقه و حدیث دارای تالیفاتی است.
    10. محمد مؤمن، پسر برادر فیض از فقیهان و مدرسان دوران خود بوده است.
    11. شاه مرتضی دوم، پسر برادر فیض؛
    12. محمدهادی، فرزند شاه مرتضی دوم؛
    13. نورالدین محمد، فرزند دیگر شاه مرتضی دوم؛
    14. ضیاالدین محمد، فرزند حکیم نورالدین، دایی فیض (درگذشته ۱۰۴۷ ق)؛
    15. ملا شاه فضل‌الله، خواهرزاده فیض و فرزند ملامحمد شریف که حدود چهل تألیف در موضوعهای فقه، تفسیر و کلام داشته است.
    16. ملا علامی، خواهرزاده فیض و فرزند دیگر ملامحمد شریف [۱۶].

    درگذشت فیض کاشانی

    فیض کاشانی در ۲۲ ربیع‌الثانی در ۱۰۹۱ق (مصادف با ۱۰۵۸ش) در کاشان درگذشت و در قبرستانی که در زمان حیاتش، زمین آن را وقف نموده بود، به خاک سپرده شد[۱۷]. در آبان ۱۳۸۷ش کنگره‌ای در بزرگداشت او برگزار گردید[۱۸].

    پانویس

    1. ↑ افندی اصفهانی، ریاض العلماء، ۱۴۰۱ق، ج۵، ص۱۸۰؛ قمی، الکنی و الالقاب، ۱۳۶۸ش، ج۳، ص۳۹؛ فیض، الوافی، ج۱، ترجمه مولف، ص۱۷
    2. ↑ افندی اصفهانی، ریاض العلماء، ۱۴۰۱ق، ج۵، ص۱۸۰؛ قمی، الکنی و الالقاب، ۱۳۶۸ش، ج۳، ص۳۹؛ فیض، الوافی، ج۱، ترجمه مولف، ص۱۷
    3. ↑ خوانساری، روضات الجنات، ۱۳۹۰ق، ج۶، ص۷۹
    4. ↑ فیض کاشانی، دیوان، ج۱، مقدمه مصحح، ص۶
    5. ↑ خوانساری، روضات الجنات، ۱۳۹۰ق، ج۵، ص۷۹؛ افندی اصفهانی، ریاض العلماء، ۱۴۰۱ق، ج۵، ص۱۸۰؛ قمی، الکنی و الالقاب، ۱۳۶۸ش، ج۳، ص۳۹؛ فیض، الوافی، ج۱، ترجمه مؤلف، ص۱۷، مقدمه مصنف، ص۴
    6. ↑ فیض، الوافی، ج۱، ترجمه مولف، ص۱۷، مقدمه مصنف، ص۴
    7. ↑ معادن الحکمه، محمد علم الهدی، ج ۱، ص ۹، ۱۲، انتشارات جامعه مدرسین قم
    8. ↑ فیض، دیوان، ص۵۸، به نقل از رساله شرح صدر فیض
    9. ↑ خوانساری، روضات الجنات، ۱۳۹۰ق، ج۶، ص۹۳؛ فیض، دیوان، ص۵۸، به نقل از رساله شرح صدر فیض
    10. ↑ حر عاملی، ج۲، ص۳۰۵؛ افندی اصفهانی، ریاض العلماء، ۱۴۰۱ق، ج۵، ص۱۸۰
    11. ↑ تهرانی، ج 3 ص 407
    12. ↑ الذریعه الی تصانیف الشیعه، آقا بزرگ تهرانی در مواضع چندی از این کتاب؛ نیز رجوع شود به روضات الجنات، ص 543 و ریحانه الادب، ج 3، ص 122
    13. ↑ شرح احوال و آثار فیض کاشانی https://hawzah.net › Article › View</re>
    14. ↑ علامه ملا محسن فیض کاشانی(ره) بایگانی‌شده در ۹ اوت ۲۰۱۶ توسط Wayback Machine، مرکز آموزش عالی امام خمینی (ره) کاشان
    15. ↑ «گذر و نظری بر زندگی و شخصیت فیض کاشانی»، خادم حسین فاضلی، مجله معرفت، سال نوزدهم، آذر ۱۳۸۹، شماره ۱۵۶، صفحهٔ ۸۵
    16. ↑ معادن الحکمه فی مکاتیب الائمه، نوشته محمد علم‌الهدی فیض کاشانی، جلد ۱، صفحه‌های ۹ و ۱۶
    17. ↑ افندی اصفهانی، ریاض العلماء، ۱۴۰۱ق، ج۵، ص۱۸۲؛ الکنی و الالقاب، ج۳، ص۴۰
    18. ↑ کنگره بین‌المللی ملا محسن فیض کاشانی، دانشگاه عالی شهید مطهری
    برگرفته از «https://fa.wikivahdat.com/w/index.php?title=فیض_کاشانی&oldid=195832»