سید صفدر حسین نجفی
این مقاله هماکنون برای مدتی کوتاه تحت ویرایش عمده است. این برچسب برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شدهاست، لطفا تا زمانیکه این پیام نمایش داده میشود ویرایشی در این صفحه انجام ندهید. این صفحه آخرینبار در ۱۰:۲۴، ۲۳ اکتبر ۲۰۲۳ (ساعت هماهنگ جهانی) (۱۲ ماه پیش) تغییر یافتهاست؛(الگو:پاکسازی) لطفا اگر در چند ساعت اخیر ویرایش نشده است، این الگو را حذف کنید. اگر شما ویرایشگری هستید که این الگو را اضافه کرده است، لطفا مطمئن شوید آن را حذف یا با {{در دست ساخت}} جایگزین میکنید. |
سید صفدر حسین نجفی | |
---|---|
نام کامل | صفدر حسین |
نامهای دیگر | محسن ملت |
اطلاعات شخصی | |
محل تولد | پاکستان |
روز درگذشت | ۱۲آذر |
محل درگذشت | لاهور |
دین | اسلام، شیعه |
استادان | |
شاگردان | |
آثار |
|
فعالیتها | موسسه هیات جامعه المنتظر و |
وبگاه | jafariapress |
سید صفدرحسین نجفی یکی از منادیان وحدت میان مسلمانان، مروج انقلاب اسلامی ایران و افکار امام خمینی و مؤسس مدارس و سازمانهای شیعی در پاکستان بود.او مترجم قرآن و کتابهای مهم شیعه به زبان اردو بوده است.
زندگی نامه
سید صفدر حسین نقوی النجفی که در سال 1933م در علی پور، بلوک مظفر گره به دنیا آمد، سلسلۀ نسبش به سید جلال الدین نقوی البخاری اوچ شریف می رسد، پدرش غلام سرور، که مایل بود فرزندش را تعلیم دینی بدهد در سال 1940م او را به خدمت سید محمد یار شاه نجفی به چک شمارۀ 38 خانیوال، بلوک مولتان، فرستاد و مدت شش ماه نزد استاد تحصیل کرد. او در سن ۵۷ سالگی درگذشت [۱].
تحصیلات
پدرش غلام سرور، که مایل بود فرزندش را تعلیم دینی بدهد در سال 1940م او را به خدمت سید محمد یار شاه نجفی به چک شمارۀ 38 خانیوال، بلوک مولتان، فرستاد و مدت شش ماه نزد استاد تحصیل کرد. سپس همراه استاد، مدت دو ماه هم در مدرسه باب العلوم به تحصیل پرداخت، بعد از آن به مدت شش ماه در مدرسه تهته سیال، در نزدیکی مظفر گره، کسب علم کرد. در سال 1941م به جلالپور ننگیانه رفت و تا سال 1945م در آن جا ماند و از آن جا به سیت پور، بلوک مظفر گره رفت. در تمام این مدت استاد سرپرست و مسئوول تعلیمات وی بود، در سال 1946م به مدرسه باب العلوم مولتان رفت و از محضر شیخ محمد یار فاضل لکهنو و مرحوم مولانا سید زین العابدین فاضل لکهنو، کسب فیض کرد. در سال 1948م در خان گره بلوک مظفر گره از محضر مولانا احمد حسین مستفیض شد و شرح جامی، قطبی، شرح باب حادی عشر را تمام کرد. در سال 1949م به جارا بلوک دیره اسماعیل خان رفت و دروس نظامیه را نزد مفسر قرآن، حسین بخش نجفی، کامل کرد. در سال 1951م بود که عازم نجف اشرف شد و تا 1956م در نجف به سر برد.سعیدی، تحلیل و نقد جریان اصلاح طلبان شیعی، 1400ش،ص124. در سال ۱۹۵۱م وی عازم نجف اشرف شد و تا ۱۹۵۶م در نجف به سرد برد [۲].
اساتید
صفدر نجفی در پاکستان نزد اساتیدی همچون سید یار شاه نقوی و سید حسین بخش جارا نجفی شاگردی کرد.وی در نجف اشرف از اساتید زیر بهره برد:
- شیخ محمد علی افغانی
- مولانا اختر عباس
- سید ابو القاسم رشتی
- شیخ محمد تقی آل راضی
- سید ابو القاسم خوئی
- سید محسن الحکیم
- آقا بزرگ تهرانی.
او از آقا بزرگ تهرانی اجازه ارشاد و اجتهاد گرفت و در سال 1956م به پاکستان بازگشت و مدرس و استاد جامعۀ المنتظر لاهور شد. در آن زمان استاد او، شیخ اختر عباس، مدرس اعلای آن مدرسه بود. مولانا اختر عباس در سال 1967م به عراق رفت و مولانا سید صفدر حسین نقوی، به سمت مدرس اعلا منصوب شد[۳]. همچنین او از امام خمینی اجازه صرف وجوهات شرعیه را دریافت نمود [۴].
شاگردان
سید صفدر نجفی شاگردانی فراوانی را تربیت نموده است و آنهایی که زیاد شهرت پیدا کرده اند به شرح زیرند:
- حافظ سید ریاض حسین نقوی
- مولانا غلام حسین نجفی
- محمد شفیع نجفی
- موسی بیگ نجفی
- مولانا ملک اعجاز حسین نجفی
- عاشق حسین نجفی
- محسن علی نجفی
- آیۀ الله حافظ بشیر حسین نجفی
- مولانا تاج الدین حیدری
- مولانا کرامت علی حیدری
- مولانا ملک محمد اسلم قمی.
- شهید ضیاء الدین رضوی [۵].
تأسیس سازمانها و نهادها
سید صفدر نجفی یکی از مؤسسان سازمان دانشجویان امامیه پاکستان، نهضت فقه جعفریه بوده است. وی همچنین در انتخاب رهبران شیعه نقش داشته است. وی سرپرستی انجمن دانش آموزان را بر عهده داشت و در ژوئیه سال 1980م در گردهمایی اهل تشیع، که در اسلام آباد برگزار شد او نیز از شرکت کنندگان پر تحرک بود. او یکی از علمایی بود که مفتی جعفر حسین، رئیس جمهور پاکستان را ملاقات کرد [۶].
پانویس
- ↑ «سید صفدر حسین،نجفی»https://web.archive.org، پایگاه ترجمان وحی.
- ↑ نقوی، تذکره علمای امامیه پاکستان، ۱۳۷۰ش، ص۱۳۷.
- ↑ نقوی، تذکره علمای امامیه پاکستان، ۱۳۷۰ش، ص۱۳۷.
- ↑ نقوی، تذکره علمای امامیه پاکستان،۱۳۷۰ش، ص۱۳۷.
- ↑ سعیدی، تحلیل و نقد جریان اصلاح طلبان مذهبی، 1400ش، ص124.
- ↑ سعیدی، تحلیل و نقد جریان اصلاح طلبان مذهبی، 1400ش، ص126.