عبدالرحمن بن عوف
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۰۹:۰۱، ۱۰ ژانویه ۲۰۲۲؛
| نام | عَبْدُالرَّحْمن بن عَوْف |
|---|---|
| نام کامل | عبدالرحمن بن عوف بن عبد عوف |
| کنیه | ابومحمد |
| لقب | من هاجر هجرتین |
| تولد | سال دهم عام الفیل |
| محل تولد | مکه |
| مهاجر/انصار | مهاجر |
| دین و مذهب | مسلمان اهل سنت |
| نحوه اسلام آوردن | توسط ابوبکر |
| حضور در جنگ‌ها | حضور در تمام غزوات |
| هجرت به | هجرت به حبشه و مدینه |
| نقش‌های برجسته | فرماندهی سریه دومه الجندل، حضور در شورای شش نفره برای انتخاب خلیفه سوم |
| جزو | عشره مبشره |
| درگذشت | سال ۳۲ هجری قمری |
| محل دفن | قبرستان بقیع - مدینه |
عبدالرحمن بن عوف از قبیله قریش و از طایفه بنی‌زهره بوده است. در زمان جاهلیت کنیه او ابو محمد و نام او عبد عمرو بود و به او عبد الکعبه نیز می‌گفتند و پیامبر اکرم(ص) او را عبدالرحمن نامید. او مردی بلند قد و خوش چهره بود و پوستی بشاش و چهره‌ای سفید داشت و رنگش به سرخی آمیخته، شانه‌هایش اندکی خمیده بود و موهای سفید سر و صورت خود را خضاب نمی‌کرد.
مادرش، شفاء بنت عوف بن عبد بن حارث بن زهره است. عبدالرحمن ده سال بعد از عام الفیل به دنیا آمده؛ یعنی ده سال بعد از زاده شدن پیامبر اکرم(ص) به دنیا آمده است. عبدالرحمن از اولین کسانی بود که به دین مقدس اسلام گروید و او را جزو هشت نفر اول می‌شمارند که اسلام را پذیرفت.
معرفی اجمالی عبدالرحمن بن عوف
«عبدالرّحمن بن عوف بن عبد عوف بن عبد بن الحارث بن زهرة بن کلاب»، [۱] در سال دهم عام الفیل به دنیا آمد. [۲] نام مادرش «شفاء»، دختر «عوف بن عبد بن حارث بن زهره» بود. [۳] در زمان جاهلیت، اسم او عبد عمرو بود و پس از مسلمان شدن، پیامبر(ص) او را عبدالرحمن نامید. [۴]
وی از اولین مسلمانانی بود که از طریق ابوبکر اسلام آورد. [۵] عبد الرحمن از جمله ده نفری است که نامش در روایت عشره مبشره آمده است. [۶] وی همچنین جزو گروهی بود که دو هجرت داشت؛ یعنی در سفر حبشه همراه مسلمانان بود و بعد از برگشت به مکه پس از مدتی به مدینه هجرت کرد. [۷]
پیامبر(ص) پس از هجرت به مدینه، میان مسلمانان پیمان برادری برقرار کرد؛ منابع اهل‌سنت معتقدند میان عبدالرحمن و سعد بن ربیع، عقد اخوت برقرار گردید. [۸] اما برخی منابع شیعه آورده‌اند که این پیمان برادری میان عبدالرحمن و عثمان بود. [۹]
نقل است که عبدالرحمن در تمام جنگ‌های پیامبر(ص) حضور داشت [۱۰] و در یکی از آنها فرماندهی را بر عهده داشت.
- ↑ ابن اثیر جزری، علی بن محمد، اسد الغابة فی معرفة الصحابة، ج 3، ص 376، بیروت، دارالفکر، 1409ق
- ↑ ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، الاصابة فی تمییز الصحابة، تحقیق، عبدالموجود، عادل احمد، معوض، علی محمد، ج 4، ص 290، بیروت، دارالکتب العلمیة، چاپ اول، 1415ق
- ↑ ابن عبدالبر، یوسف بن عبدالله، الاستیعاب فی معرفة الأصحاب، تحقیق، بجاوی، علی محمد، ج 2، ص 844، بیروت، دارالجیل، چاپ اول، 1412ق
- ↑ ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، محقق، عطا، محمد عبدالقادر، عطا، مصطفی عبدالقادر، ج 5، ص 33، بیروت، دارالکتب العلمیة، چاپ اول، 1412ق
- ↑ ابن کثیر دمشقی، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایة، ج 7، ص 163، بیروت، دارالفکر، 1407ق
- ↑ ر.ک: 38389؛ بررسی روایت «بشارت بهشت به ده نفر از صحابه پیامبر اسلام(ص)»
- ↑ . الطبقات الکبرى، ج 3، ص 92
- ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، تحقیق، تدمری، عمر عبدالسلام، ج 3، ص 392، بیروت، دارالکتاب العربی، چاپ دوم، 1409ق؛ بخاری، محمد بن اسماعیل، الجامع المسند الصحیح المختصر من أمور رسول الله(ص) و سننه و أیامه(صحیح بخاری)، محقق، الناصر، محمد زهیر بن ناصر، ج 3، ص 53، بیروت، دارطوق النجاة، چاپ اول، 1422ق
- ↑ قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، محقق، موسوی جزائری، سید طیب، ج 2، ص 109، قم، دارالکتاب، چاپ سوم، 1404ق؛ طبرسی، فضل بن حسن، اعلام الوری بأعلام الهدی، ص 184، تهران، دارالکتب الاسلامیة، چاپ سوم، 1390ق
- ↑ صالحی دمشقی، محمد بن یوسف، سبل الهدی و الرشاد فی سیرة خیر العباد، ج 11، ص 318، بیروت، دارالکتب العلمیة، چاپ اول، 1414ق