رعینیه
رعینیه از یاران اسماعیل بن عبدالله رعینى بودند.
تاریخچه
وی منسوب به «ذی رُعَین» و از تیره‌های یمنی بوده است. مرگ وی ظاهراً در سال‌های آغازین قرن پنجم واقع شده است.[۱] [۲]
شرح حال
اسماعیل بن عبدالله رُعَینی از علمای قرن پنجم هجری در آندلس و معاصر ابن حزم ( متوفای سال 456 هجری قمری بود) است. وی در ابتدا از مسریه محسوب می‌شد، ولی در ادامه به عقایدی روی آورد که سبب تکفیر و طردش وی از طرف مسایر مسریه شد به گونه‌ای که حتی نوه ها و داماد وی نیز از او تبرّی جستند. این مسئله موجب شد تا اسماعیل بن عبدالله رعینی به زندگی مخفیانه روی آورد و از این جهت او را به عنوانی عابدی زاهد ستایش کردند. [۳] [۴]
عقاید
فرقه رعینیه معتقد به معاد جسمانی و اینکه انسان‌ها با اجسام‌شان از گورها برخیزند، اعتقادی نداشتند. بلکه هماننند اسماعیلیه می‌گفتند فقط ارواح انسان‌ها است که مبعوث می‌شوند. [۵] [۶]
پانویس
- ↑ ابن حزم، الفصل فی الملل و الاهواء و النحل، ج1، ص390 و ج3، ص136
- ↑ عسقلانی ابن حجر، لسان المیزان، ج1، ص 643
- ↑ ابن حزم، الفصل فی الملل و الاهواء و النحل، ج1، ص390 و ج3، ص136
- ↑ عسقلانی ابن حجر، لسان المیزان، ج1، ص643
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی،چاپ دوم، ص 204 با ویرایش اندک
- ↑ غزالی محمد، الفرق و التواریخ، نسخه خطی آستان قدس رضوی، ص 184.