هریریه

هریریّه‏ به ضمّ ‏هاء از فرق شیعه آل عباس و پیروان ابو هریره راوندى به شمار مى‏ رفتند. آنان از هواخواهان خاص عباسیان بودند.

تاریخچه

هریریه امامت را مخصوص عباس بن عبدالمطلب عموى پیغمبر (ص) مى ‏دانستند و در نهان ولایت پیشینیانِ نخستین خود را استوار داشته و کافر پنداشتن گذشتگان خویش را در جاهلیت زشت مى ‏شمردند.با وجود این، به دوستى ابومسلم خراسانی پا بر جا بودند و او را بزرگ مى ‏پنداشتند. در منابع تاریخی و فرقه شناسی آمده است که عباسیه (راوندیه) به سه فرقه تقسیم شده است. 1.اصحاب ابومسلم خراسانی معروف به ابامسلمیه (خرمدینیه) اند. 2. گروهی که در اصل تابع مذهب کیسانیه بودند، ولی به ولایت سرّی عباس و اولادش و نیز ابومسلم پای بند بودند. ایشان را رزامیه و اصحاب شخصی به نام رزام می دانند. 3.گروهی که نام شان عباسیه خالص است. ایشان هریریه نام دارند و اصحاب ابی هریریه راوندی هستند.

عقیده هریریه در باره امامت و خلافت

هریریه در باره نحوه امامت عباس و نسل او آن را به دو صورت امامت ظاهر و مخفی تقسیم می کنند و معتقدند که عباس بن عبدالمطلب و چند تن از فرزندانش، امامت سری داشتند. اما در زمان ابوالسفاح و ابو جعفر منصور دوانیقی؛ امامت ظاهر و آشکار شد.

اسامی امامان نزد هریریه

افراد ذیل به عنوان امامان نزد هریریه مطرح هستند. 1.عباس بن عبدالمطلب 2.عبدالله بن عباس 3. علی بن عبدالله 4. محمد بن علی 5. ابراهیم بن محمد 6.عبدالله بن محمد معروف به سفاح 7. ابی جعفر منصور دوانقی تمام فرق عباسی و راوندی از جمله هریریه، در امامت این افراد، متفق هستند.