ربیع الاول

ربیع‌ الاوّل سومین ماه از ماه‌های قمری است. ربیع به معنی بهار از ماده رَبع است. علت اینکه به این ماه ربیع گفته می‌شود این است که در فصل بهار گیاهان تازه‌ اند و نام‌گذاری این ماه در فصل بهار رخ داده‌است. از جمله وقایع مهم این ماه ولادت حضرت محمد بن عبدالله (صلی‌الله علیه وآله وسلم) و حضرت جعفر بن محمد صادق (علیه‌السلام) و نیز شهادت حضرت حسن بن علی عسکری می‌باشد.

تعطیلی رسمی

هشتم ربیع‌الاول سالروز شهادت امام حسن عسکری و آغاز امامت حضرت مهدی به روایت شیعیان در کشور ایران تعطیل رسمی اعلام شد^[۱].

وقایع مهم

ولادت محمد بن عبدالله خاتم الانبیا (۱۷ ربیع‌الاول ۱عام‌الفیل)^[۲].
ازدواج پیامبر با حضرت خدیجه مادر حضرت زهرا نخستین زنی که مسلمان شد (۱۰ ربیع‌الاول ۲۵ عام‌الفیل)^[۳].
لیلة المبیت و هجرت پیامبر (۱ ربیع‌الاول ۱ ق)^[۴].
ولادت امام جعفر صادق ششمین امام شیعیان اثنی‌عشری و پنجمین امام اسماعیلیه (۱۷ ربیع‌الاول ۸۳ ق)^[۵].
درگذشت سکینه دختر امام حسین در مدینه (۵ ربیع‌الاول ۱۱۷ ق)^[۶].
ورود فاطمه معصومه به قم (۲۳ ربیع‌الاول ۲۰۱ ق)^[۷].
شهادت حسن بن علی (عسکری) یازدهمین امام شیعیان اثناعشری(۸ ربیع‌الاول ۲۶۰ ق)^[۸].
آغاز امامت امام مهدی (۹ ربیع‌الاول ۲۶۰ ق)^[۹].
هجرت حضرت محمد (صلی‌الله علیه وآله وسلم)؛
نزول آیه‌ای در شأن علی‌بن ابی‌طالب (علیه السلام)؛
نامه معاویه به امام علی؛
ماموریت موفق عباسی برای نبرد با صاحب الزنج؛
وفات محمد بن احمد بن موسی مبرقع در قم؛
وفات حضرت سکینه بنت الحسین؛
هلاکت هشام بن عبدالملک؛
رحلت عبدالمطلب؛
قیام مختار ثقفی؛
درگذشت احمد بن حنبل؛
خلافت هارون الرشید؛
هلاکت هادی عباسی؛
سریه حمزة بن عبدالمطلب؛
هلاکت یزید بن معاویه؛
خلافت معاویه دوم اموی؛
وفات أعمش کوفی؛
وفات راضی (خلیفه عباسی)؛
حکومت ولید بن یزید اموی؛
خلافت متقی عباسی؛
وقوع غزوه بنی نضیر؛
غزوه دومه الجندل؛
صلح امام حسن مجتبی (علیه‌السلام)؛
درگذشت ابن سماک (ابوعمر).

جستارهای وابسته

پانویس

↑ ایسنا.
↑ آیتی، تاریخ پیامبر اسلام، ص۴۳.
↑ قمی، عباس، وقایع الایام، ۱۳۸۹ش، ص۳۱۶
↑ مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۹، ص۶۰؛ یوسفی غروی، محمد هادی، موسوعة التاریخ الإسلامی، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۷۵۰.
↑ مفید، الارشاد، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۱۸۰.
↑ ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۶۹، ص۲۱۸؛ ابن خلکان، وفیات الاعیان، ۱۳۶۳ش، ج۲، ص۳۹۶؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۹۷۴م ج۲، ص۱۹۷؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۹۶۷م، ج۷، ص۱۰۷.
↑ نیشابوری، تقویم شیعه، ۱۳۸۲ش، ۹۴.
↑ مفید، الإرشاد، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۳۳۱؛ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۵۰۳؛ عطاردی، مسند الإمام العسکری(ع)، دارالصفوه، بیروت، ج۱، ص۳۴.
↑ مفید، الإرشاد، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۳۳۱؛عطاردی، مسند الإمام العسکری(ع)، دارالصفوه، بیروت، ج۱، ص۳۴.

[1] ایسنا.

[2] آیتی، تاریخ پیامبر اسلام، ص۴۳.

[3] قمی، عباس، وقایع الایام، ۱۳۸۹ش، ص۳۱۶

[4] مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۹، ص۶۰؛ یوسفی غروی، محمد هادی، موسوعة التاریخ الإسلامی، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۷۵۰.

[5] مفید، الارشاد، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۱۸۰.

[6] ابن عساکر، تاریخ مدینه دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۶۹، ص۲۱۸؛ ابن خلکان، وفیات الاعیان، ۱۳۶۳ش، ج۲، ص۳۹۶؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۹۷۴م ج۲، ص۱۹۷؛ طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۹۶۷م، ج۷، ص۱۰۷.

[7] نیشابوری، تقویم شیعه، ۱۳۸۲ش، ۹۴.

[8] مفید، الإرشاد، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۳۳۱؛ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۵۰۳؛ عطاردی، مسند الإمام العسکری(ع)، دارالصفوه، بیروت، ج۱، ص۳۴.

[9] مفید، الإرشاد، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۳۳۱؛عطاردی، مسند الإمام العسکری(ع)، دارالصفوه، بیروت، ج۱، ص۳۴.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]