محمد حسین احمدی شاهرودی
آیتالله محمد حسین احمدی شاهرودی نماینده مردم استان خوزستان در دوره چهارم مجلس خبرگان رهبری جمهوری اسلامی ایران می باشند. ایشان در حال حاضر معاون دیوان عالی کشور ، دبیر هیئت مرکزی گزینش قوه قضائیه و عضویت هیئت اجرایی مشاوران حقوقی، وکلا و کارشناسان قوه قضائیه است. وی یکی از سخنرانان در سی و پنجمین کنفرانس بین‌المللی وحدت اسلامی بود که ضمن عرض تبریک به مناسبت ولادت پیامبر اعظم (صلی‌الله علیه وآله وسلم)، بعثت را نعمت بزرگ الهی خواند.
| محمد حسین احمدی شاهرودی | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | محمد حسین احمدی شاهرودی |
| اطلاعات شخصی | |
| روز تولد | ۱۳۳۷ |
| محل تولد | عراق، نجف |
| دین | اسلام، شیعه |
| استادان |
|
| فعالیت‌ها |
|
تولد
آیتالله احمدی شاهرودی فرزند حضرت آیتالله شهید شیخ علی اصغر احمدی شاهرودی در سال ۱۳۳۷ در شهر مقدس نجف اشرف چشم به جهان گشود.
پدر ایشان از بزرگان و آیات عظام حوزه های علمیه نجف اشرف و قم بود که در سال ۱۳۶۸ و در سن ۶۹ سالگی در جریان انتفاضه خونین شیعیان عراق توسط مزدوران بعثی صدام در جوار بارگاه ملکوتی حضرت امیرالمومنین (علیه‌السلام) در نجف اشرف دستگیر و سپس به فیض رفیع شهادت نایل گردید.
تحصیلات
آیتالله احمدی شاهرودی در سن ۱۲ سالگی و اوان دوران نوجوانی تحت تعلیم و تربیت پدر بزرگوارش به تحصیل علوم دینی و تهذیب نفس می پردازد. با توجه به استعداد فراوان و حافظه قوی ایشان در یادگیری علوم دینی موفق می شود که در سن ۱۸ سالگی درس‌های خارج فقه و اصول را از محضر حضرت آیتالله العظمی سید ابوالقاسم خویی بزرگ مرجع تقلید شیعیان و آیتالله شهید سید محمد باقر صدر کسب فیض نماید . پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و دستگیری آیتالله شهید صدر و حمله رژیم بعثی به حوزه علمیه نجف اشرف ، آیتالله احمدی شاهرودی به همراه تنی چند از علما و بزرگان نجف بدست عوامل صدام دستگیر و به زندان‌های مخوف رژیم بعثی عراق در بغداد انتقال داده می‌شود .
ایشان ضمن تحمل رنج‌ها و شکنجه‌های زندان‌های بعثی عراق و خفقان حاکم در این کشور ، پس از اخراج از کشور عراق جهت تکمیل تحصیلات عالیه در سال ۱۳۵۸ به شهر مقدس قم نقل مکان میکند تا بتواند ضمن کسب فیض از محضر آیات عظام حوزه علمیه قم دین خود را به اسلام و انقلاب اسلامی ادا نماید.
آیتالله احمدی شاهرودی در مدت حضور در حوزه علمیه قم از محضر آیات عظام میرزا جواد تبریزی ، وحید خراسانی و سید کاظم حائری استفاده نموده و به درجه عالیه اجتهاد نایل می‌گردند .
حضور در جبهه
همزمان با آغاز جنگ تحمیلی و هجوم همه جانبه عراق به ایران ایشان به ندای حضرت امام خمینی (ره) معمار کبیر انقلاب اسلامی لبیک گفته و جهت حضور در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل عازم استان خوزستان می شود تا در کنار بسیجیان و پاسداران انقلاب اسلامی از کیان نظام و کشور اسلامی دفاع نماید .
در این زمان دلیل تعهد درایت و توانایی و همچنین با توجه استعداد فوق العاده آیتالله احمدی شاهرودی به عنوان حاکم شرع و رییس دادگاه‌های انقلاب اسلامی استان خوزستان منصوب می شود و همزمان به تدرسی طلاب علوم دینی در حوزه علمیه جدیدالتاسیس امام خمینی(ره) اهواز می پردازد .
آیتالله احمدی شاهرودی در کنار تدریس و مسئولیت‌های سنگین خود ، در سال ۱۳۶۱ و در جریان فتح خرمشهر به شدت مجروح می‌شود ولی علاقه و مسئولیت پذیری وافرشان مانع از ادامه فعالیت در مسئولیت‌های ایشان نمی شود .
قاطعیت ، شجاعت ، شهامت و تاثیر ناپذیری در احقاق حق و عدالت از ویژگی های بارز و شاخص ایشان در مدت تصدی ریاست دادگاه های انقلاب اسلامی در استان خوزستان بود است .
تدریس
پس از پایان جنگ تحمیلی و قبول قطعنامه آتش بس از سوی امام خمینی (ره) ، ایشان به شهر مقدس قم عزیمت می‌کنند ولی عشق و علاقه زیاد وی به استان خوزستان و مشاهده محرومیت ها و فقر این استان و همچنین درخواست علما و طلاب استان خوزستان بویژه حضرت آیت الله موسوی جزایری ، نماینده ولی فقیه در استان خوزستان موجب شد تا ایشان بار دیگر و در سال ۱۳۷۰ به اهواز عزیمت نمایند و به مدت ۶ سال به تدریس سطوح عالی فقه ، اصول و حکمت در حوزه های علمیه امام خمینی (ره) و دارالعلم آیتالله العظمی بهبهانی بپردازند .
فضل علمی ، بیان شیوا و متین آیتالله محمد حسین احمدی شاهرودی باعث شد ایشان از جایگاه ویژه ای در حوزه‌های علمیه اهواز برخوردار گردد و طلاب عالم و فاضل از محضر ایشان کسب فیض نمایند.
فعالیت‌های اجرایی
اندکی پس از حضور ایشان در اهواز ، به عنوان رئیس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در منطقه ۶ دانشگاه آزاد اسلامی استان خوزستان منصوب میگردد . جدیت ، قاطعیت ، مدیریت اصول گرایانه و تحول خواهانه ، پایبندی به ارزشهای انقلاب اسلامی و سوق دادن دانشگاه ها به سوی دانشگاه اسلامی و از طرفی ارتباط مستمر با اساتید ، دانشجویان و اقشار محروم استان خوزستان از ویژگی های بارز ایشان در مدت تصدی ریاست نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری بود .
در سال ۱۳۷۹ توانایی ها و استعدادهای وافر ایشان منجر به آن شد که از سوی رئیس محترم قوه قضاییه حضرت آیت الله هاشمی شاهرودی به سمت مدیرکل گزینش و استخدام قضات سراسر کشور منصوب شود.
ایشان با تصدی در این سمت ، طرح جذب قضات را از میان روحانیون و طلاب حوزه های علمیه سراسر کشور پایه گذاری می نماید و برای آغاز کار خود در این خصوص اقدام به جذب طلاب نخبه از حوزه های علمیه استان خوزستان میکند.
تحقیق و پژوهش علمی
از دیگر مسئولیت ها و سمت های آیتالله احمدی شاهرودی می توان از:
- تحقیق چهار جلد فرائد اصول شیخ انصاری،
- تحقیق دو جله بیع و دو جلد خیارات مکاسب شیخ اعظم،
- تحقیق دو جلد مطارح الانظار ، تحقیق چهار جلد الروضه البهیه،
- تحقیق دو کتاب ارزشمند اساس النحو و الاشتقاق مرحوم آیت الله العظمی میرسید علی بهبهانی،
- تحریر بیش از یکصد مقاله در زمینه مباحث و قواعد فقهی و اصولی و قضایی و مسایل مستحدثه،
- تقریرات درس‌های خارج فقه و اصول آیت الله العظمی خویی و شهید صدر و سایر آیات عظام نام برد.
دیدگاهشان در مورد آیه الله تسخیری منادی بزرگ وحدت اسلامی
در سی و پنجمین کنفرانس وحدت اسلامی ضمن عرض تبریک به مناسبت ولادت پیامبر اعظم (صلی‌الله علیه وآله وسلم)، بعثت را نعمت بزرگ الهی خواند.
راه اندازی مجامع بین‌المللی توسط آیتالله تسخیری
ایشان از ارکان معاونت بین الملل دفتر مقام معظم رهبری مدظله العالی و از بنیان‌گذاران سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و همچنین از عناصر موثر جامعة المصطفی العالمیه و دانشگاه ادیان و مذاهب بود. خلاصه ی سخن اینکه هرجا عنوان یک بنیان فرهنگی علمی مذاهبی و ادیانی بین المللی را ببینیم، آیت الله تسخیری همچون ستاره ای در آن می‌درخشید؛ تاثیر گذاری این شخصیت در داخل مانند دو دوره عضویت در مجلس خبرگان رهبری از استان های گیلان و تهران و تلاش های علمی ایشان در بسیاری از دانشگاه ها و حوزه های علمیه غیر قابل انکار است.
از ایشان تألیفات و آثار زیادی در تفسیر، فقه، عقائد، اقتصاد و روابط بین‌الملل و غیره در بیش از ۸۰ مجلد که اکثرا به چاپ رسیده به جای مانده است.
تشکیل کارگروه شناخت آثار آیتالله تسخیری
سزاوار است گروهی متشکل از فضلای حوزه و اساتید دانشگاه که با فرهنگ بین الملل آشنایی دارند؛ از آثار آیتالله تسخیری الگوهایی برای تلاش های فرهنگی و تقریبی بین المذاهبی و بین الادیانی و بین المللی ارائه دهند. حدود نیم قرن از دور و نزدیک با ایشان آشنایی داشتم و ویژگی های منحصر به فردی در ایشان یافتم.ایشان متولد سال 1323 هجری شمسی در نجف اشرف بود؛ پس از طی تحصیلات دبستانی و دبیرستانی، وارد دانشگاه کلیة الفقه نجف می شود و همزمان به تحصیلات دروس حوزوی در حوزه علمیه نجف اشرف می پردازد؛ علاوه بر آن، جهت تامین مخارج زندگی چندین سال به کار بزازی در بازار نجف اشرف اشتغال داشته است. ایشان در دانشگاه کلیة الفقه نزد ادیبان و شعرای معروف عرب و اساتید بزرگ حوزه امثال سید مصطفی جمال الدین، شهید محمدرضا مظفر، محمد امین زین الدین، علوم و فنون مختلف را کسب کرد و پس از اتمام دروس مقدماتی حوزه و کسب مدرک لیسانس از کلیة الفقه، متمهز در تحصیلات علوم حوزوی شد.
سطوح حوزه را نزد بزرگانی امثال سید محمد تقی حکیم، شیخ صدرای بادکوبی و شیخ مجتبی لنکرانی آموخت و سپس در دروس خارج فقه و اصول اعاظم آن زمان نجف امثال آیت الله عظمی خویی و آیت الله شهید سید محمد باقر صدر (رضوان الله تعالی علیهما)، حاضر شد؛ در حوزه علمیه قم در درس خارج فقه و اصول استاد آیت الله سید کاظم حائری (مدظله) که بنده حضور داشتم، ایشان از مستشکلین قوی درس بود و درقالب اشکال مباحث دقیق و قابل استفاده ای در درس مطرح می کرد.
آیت الله تسخیری، علوم مکتب اهل‌بیت (علیه‌السلام) در فقه و اصول و حدیث و تفسیر و کلام و فلسفه را در حوزه های علمیه نجف و قم به خوبی کسب کرد و این سرمایه عظیم علمی ایشان موجب شد که بتواند در مجامع علمی و فقهی و فرهنگی با توانایی بالایی حضور یابد به گونه ای که همه دانشمندان جهان اسلام که ایشان را از نزدیک می شناختند، به توانایی علمی و فقهی او معترف هستند.
آیتالله تسخیری در مجمع فقه اسلامی جده
هنگامی که در مجمع فقه اسلامی جده آغاز به سخن و استدلال های فقهی می کرد، تمام فقهای حاضر در جلسه از مذاهب مختلف به سخنرانی ایشان گوش فرا می دادند؛ زیرا که ایشان ناقل علوم اهل‌بیت اطهار (علیه‌السلام) با زبان شیوا و دلنشین و با فصاحت و بلاغت عالی عربی بود و متاسفانه جای ایشان که بیش از سه دهه نماینده جمهوری اسلامی و تشیع در مجمع فقهی بود، هنوز خالی است؛ در بسیاری از مجامع جهانی همچون بانک توسعه اسلامی و اتحادیه علمای مسلمان و کنفرانس های گوناگون شرق و غرب جهان اسلام و مجامع بین الادیانی و بین المللی برای ایشان هنوز جای‌گزینی در این محافل نمی بینیم.
تلاش آیتالله تسخیری برای ایجاد وحدت یک تلاش مصلحتی یا سیاسی و یا مقطعی نبود بلکه ناشی از پایبندی به اسلام و مکتب اهل‌بیت (علیهم السلام) بود. وی با هرگونه جهل و تعصب و افراطی گری و تندروی مقابله می کرد و به همین خاطر احیانا هم مورد حمله و تهاجم ناجوانمردانه حتی از طرف های خودی قرار می‌گرفت.
فعالیت‌های آیتالله تسخیری
ایشان با تمام وجود در محافل بین المللی از مقاومت ملت های مظلوم در برابر دشمنان متجاوز امثال صهیونیست‌ها و استکبار جهانی حمایت می‌کرد. وی عالمی مجاهد و خستگی‌ناپذیر بود که در عراق بر علیه رژیم ستمگر بعثی شورید و روانه زندان شد و شکنجه‌ها و اذیت و آزارها را به جان و دل خرید تا اینکه محکوم به اعدام شد و برای اجرای حکم به قصرالنهایه که در آن زمان اعدامی ها را به آنجا روانه می کردند؛ اعزام گردید. با وساطت و دخالت امام راحل (قدس سره) از زندان رها و سپس حدود سال ۵۰ از عراق اخراج شد.
با اینکه سکته موجب فلج کامل راستشان شد اما این امر هرگز نتوانست وی را از ادامه فعالیت و تحقق اهدافش در ایجاد توحید و وحدت اسلامی بین مسلمانان بازدارد. وی ده ها کنفرانس و صدها نشست و جلسات گفت و گو و کارگاه های مختلف علمی را اداره می کرد. از پایه گذاران حرکت تبلیغی بین المللی پس از پیروزی انقلاب اسلامی بود و بهترین شاهد این مدعا تصدی معاونت بین الملل سازمان تبلیغات اسلامی توسط ایشان در روزهای نخستین پیروزی انقلاب و برگزاری کنفرانس های اسلامی و سپس کنفرانس‌های تقریبی و اهل‌بیتی است که منتج به تاسیس مجامع جهانی اهل‌بیت و تقریب المذاهب شد.