رعینیه
رعینیه از یاران اسماعیل‌بن‌عبدالله رعینی بودند.
| رعینیه | |
|---|---|
 | |
| نام | رعینیه |
| تاریخ شکل گیری | 5 ق، ۵ ش، ۶۲۶ م |
| موسس | اسماعیل‌بن‌عبدالله رعینی |
| عقیده | عدم اعتقاد به معاد جسمانی |
تاریخچه
وی منسوب به «ذی رُعَین» و از تیره‌های یمنی بوده است. مرگ وی ظاهراً در سال‌های آغازین قرن پنجم واقع شده است.[۱] [۲]
شرح حال
اسماعیل‌بن‌عبدالله رُعَینی از علمای قرن پنجم هجری در آندلس و معاصر ابن‌حزم (متوفای سال 456 هجری قمری بود) است. وی در ابتدا از مسریه محسوب می‌شد، ولی در ادامه به عقایدی روی‌آورد که سبب تکفیر و طرد وی از طرف سایر مسریه شد به‌گونه‌ای که حتی نوه‌ها و داماد وی نیز از او تبرّی جستند. این مسأله موجب شد تا اسماعیل‌بن‌عبدالله رعینی به زندگی مخفیانه روی آورد و از این‌جهت او را به‌عنوان عابدی زاهد ستایش کردند. [۳] [۴]
عقاید
فرقه رعینیه به معاد جسمانی (یعنی اینکه انسان‌ها با اجسام‌شان از گورها برخیزند)، اعتقادی نداشتند، بلکه همانند اسماعیلیه می‌گفتند فقط ارواح انسان‌ها است که مبعوث می‌شوند. [۵] [۶]
پانویس
- ↑ ابن حزم، الفصل فی الملل و الاهواء و النحل، ج1، ص390 و ج3، ص136
- ↑ عسقلانی ابن حجر، لسان المیزان، ج1، ص 643
- ↑ ابن حزم، الفصل فی الملل و الاهواء و النحل، ج1، ص390 و ج3، ص136
- ↑ عسقلانی ابن حجر، لسان المیزان، ج1، ص643
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 204 با ویرایش اندک
- ↑ غزالی محمد، الفرق و التواریخ، نسخه خطی آستان قدس رضوی، ص 184.