شورای انقلاب اسلامی ایران
شورای انقلاب اسلامی ایران، در تاریخ ۲۲ دی ۱۳۵۷ ش، به فرمان امام خمینی به‌طور علنی تشکیل شد. این شورا مهمترین نهاد انقلابی جمهوری اسلامی ایران در آغاز انقلاب اسلامی بود که مسئولیت قوهٔ قانون‌گذار و اجرایی را بر عهده داشت. تشکیل این شورا اولین اقدام عملی در جهت ادارۀ کشور به‌شمار می‌رفت. به علاوه زمینۀ انتقال حکومت از سلطنت به جمهوری اسلامی را فراهم نمود. با شروع کار مجلس شورای اسلامی و شورای نگهبان و دیگر نهادها، مسئولیت و ضرورت وجودی شورای انقلاب در سال 1359 ش، به پایان رسید.
| شورای انقلاب اسلامی | |
|---|---|
 | |
| نام | شورای انقلاب اسلامی |
| مؤسس | سید روح‌الله موسوی خمینی |
| وابستگی به حاکمیت | با فرمان سید روح‌الله موسوی خمینی تأسیس شده |
هدف از تشکیل شورا
سه هدف ساماندهی انقلاب، وارد آوردن آخرین ضربات به پیکر نیمه‌جان رژیم سفاک پهلوی و کمک به اداره کشور پس از پیروزی را می توان از اصلی‌ترین و کلی‌ترین اهداف تأسیس شورای انقلاب دانست.
رئیسان و دبیران
مسئولیت تشکیل و ادارهٔ جلسه‌ها در آغاز بر عهدهٔ مرتضی مطهری و سید محمود طالقانی بود. پس از درگذشت این دو، سید محمد بهشتی که با اصرار اعضا برای پذیرش ریاست شورا مواجه شده بود، پیشنهاد کرد به جای عنوان رئیس از عنوان «دبیر شورا» استفاده شود.
اعضا
تعدادی از اعضای شورا همچون مرتضی مطهری، سید محمود طالقانی، محمدجواد باهنر، سید محمد بهشتی و ولی‌الله قرنی در ماه‌های آغازین پیروزی انقلاب کشته شدند یا درگذشتند. برخی اعضای شورا که اعضای نهضت آزادی بودند (مهدی بازرگان، احمد صدر حاج سید جوادی، یدالله سحابی، عزت‌الله سحابی، ابراهیم یزدی، علی‌اکبر معین‌فر، صادق قطب‌زاده) و همچنین حبیب‌الله پیمان و ابوالحسن بنی‌صدر در سال‌های بعد از انقلاب فاصله گرفتند و برخی با مشکلات افکار، عقیده و رفتار با انقلاب زاویه پیدا کردند.