عماریه

عمّاریه‏ از فرق «فطحیه» و از یاران عمّار بن موسى ساباطى بودند.

تاریخچه

عماریه رشته امامت را به امام جعفر صادق (ع) کشانیده‏ و پس از وى به امامت عبداللّه افطح قایل شدند که یکی از مهم‌ترین فرزندان امام بود. البته عبدالکریم شهرستانی نامی از این فرقه نبرده است ولی مقریزی آن را معمریه و منسوب به معمر دانسته است.

رهبر فرقه

پیشواى این فرقه شخصی به نام عمار بن موسى ساباطى از موالى و کنیه اش ابوالیقظان بود. وی از اصحاب امام جعفر صادق و امام موسى کاظم علیهما السلام به شمار مى‏ رفت. شیخ طوسى در برخی از تعابیر او را از اصحاب امام جعفر صادق و و در بعضی دیگر، از یاران امام موسى کاظم علیما السلام بر شمرده است. وى در اصل کوفى و ساکن مداین بود. نجاشى می‌نویسد که ابوالفضل عمار بن موسى ساباطى از موالى بود و دو برادر او قیس و صباح از حضرت امام جعفر صادق (ع) روایت مى‌‏کردند. کشى مى‌نویسد او از اصحاب حضرت رضا (ع) بود و فطحى به شمار مى ‏رفت. بعضى از محدثان او را ضعیف و فاسدالمذهب دانسته‏‌اند. مقریزى «عماریه» را از شیعیان بنى العباس ذکر کرده و ابن حزم مى‏‌نویسد که فرقه‏ اى از شیعیان بنى‌عباس قائل به نبوت عمّار نامى ملقّب به «خدّاش» شدند و اسد بن عبداللّه برادر خالد بن عبداللّه القسرى‏ خداش را دستگیر کرده به قتل رساند. البته به نظر می‌رسد که عمّاری که نامش در عبارت اخیر آمده غیر از عمّار نخستین است که از شیعیان «فطحى» بوده است.