نتایج جستجو

الانوار: ج ۵۲، ص ۲۲۳؛ البرهان فی فسیر القرآن: ج ۱، ص ۳۵۰. الغیبة نعمانی، ص ۲۶۴. بحار الأنوار، ج ۵۲؛ ص ۳۰۷. کمال الدین و اتمام النعمه، ج ۲، ص ۶۴۹. کمال الدین،

زندان هم نرفته و او مهدی قائم است،،،،. ر. ک. مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی؛ چاپ دوم، ص 431 با ویرایش و اصلاح

الشیعه، ج 1، ص 650 کشف الغمّه، ج 2، ص 318؛ المناقب، ج 4، ص 211، مدینةالمعاجز، ج 5، ص 5 الهدایةالکبری، ص 237 المناقب، ج 4،ص 211 دلائل الامامة، ص 94؛ المناقب،

۱۳۸۶. صدر، سید محمد باقر، بحث حول المهدی، قم، مرکز الغدیر، ۱۴۱۷ق طبری، محمد بن جریر بن رستم، دلائل الامامه، قم، بعثت، ۱۴۱۳ق فاسی، محمد بن احمد، العقد الثمین

اسطه نام محمد الخلوتى آمده است بن حجازى الشرقاوى، عبدالله، پيشين، ص 432 الشرقاوى، منصور محمد هيكل، پيشين، ص 431 ولپينارلى، عبدالباقى، پيشين، ص 273. وجدانى،

با حسین بن علی (علیه السلام) جنگید و او را بشهادت رسانید و سفیانی با قائم آل محمد (صلی الله علیه) خواهد جنگید. اسناد تاریخی در توضیح حدیث بالا دلالت می‌کند

به فرماندهی محمد علوی و محمد پسر رستم[یادداشت ۱] با نیروهای محمد بن اوس به جلوداری «محمد بن اخشید» درگیر شدند که محمد علوی توانست سر محمد بن اخشید را از

زمخشری، ج ۳ ص ۱۲۶) (کشف الاسرار ج 8 ص 129) (تفسیر کشاف ج 3 ص 577 و مجمع البیان ج 8 ص 606) (جامع البیان ج 3 ص 43 و البرهان ج 1 ص 529 و مجمع البیان ج 12 ص 640)

مالک بن انس، ص ۳۰۸؛ ابن سعد، ج ۳، ص ۲۷۶؛ بلاذری، فتوح البلدان، ص ۴۴۸ـ ۴۶۱؛ ماوردی، نصیحة الملوک، ص ۳۵۳ ابن شبّه نمیری، ج ۳، ص ۹۳۰؛ یعقوبی، ج ۲، ص ۱۶۲؛ طبری،

وَصَابِرُوا وَرَابِطُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ (آیه 200-سوره آل عمران) یکپارچگی، وحدت و همگرایی صفوف مسلمانان در برابر دشمنان اسلام همواره

الصدوق، ص 108. مجمع البیان، ج 7 - 8 ص 367. ر. ک: محمد بن مسعود عیاشی، تفسیر العیاشی، چاپخانه علمیه، ج 2، ص 282؛ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج 8، ص 206. علامه

فرهنگی در عهد آل‌بویه، ترجمه سعید حنایی کاشانی، (تهران، نشر دانشگاهی، 1375) ص 68. ابوعلی مسکویه، تجارب الامم، (تهران، دارسروش للطباعه، 1379) ج 6، ص 116ـ117؛

اول، ص 104 مامقانی، عبدالله، تلخیص مقباس الهدایة، ص ۲۶۸ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 104 تبریزی،

نشده و احدی در این کار بر من سبقت نگرفته و امید است این کتاب، تا قیام قائم آل محمد (صلی الله علیه و آله و سلم)، مرجع فضلا و طالبان علم و منبع تحقیق تمام

البحار، چاپ جديد، ج۶، ص۱۴۷. خلاصة الأقوال: ص 382. رجال ابن داوود: ص 258. حاوي الأقوال: ج 4 ص 160- 162. إتقان المقال: ص 319- 322. سفينة البحار، ج۶،ص۱۴۷. أحسن

انبیاء/سوره۲۱، آیه۷۹. ص/سوره۳۸، آیه۲۰. ص/سوره۳۸، آیه۲۶. ص/سوره۳۸، آیه۳۵. محمدحسین طباطبائی، المیزان فی تفسیرالقرآن، ذیل آیه۲۶ سوره ص، بیروت ۱۳۹۰ـ ۱۳۹۴/ ۱۹۷۱ـ۱۹۷۴

ابی طالب. صحیفه امام، ج 21، ص 114 حکیم عشق، ص 9 صحیفه امام، ج 18، ص 130 همان، ص 136 کتاب هفته، مقاله محمّدرضا زائری، ش 136، ص 21نشریه سیاست روز، 17/6/82ش

بحارالانوار، ج 97، ص 434؛ مختصر کتاب البلدان، ص 174 توضیح المسائل آیت‌الله بهجت، ص 185 میرزای نوری، مستدرک الوسائل، ج 3، ص 396 ابن قولویه قمی، جعفر بن محمد، ترجمه

الحدید، ج 20، ص 295. بحارالانوار، ج 35، ص 209. غرر الحكم، ص 56. غرر الحكم، ص 56. الصلاة فی الكتاب والسنة همراه با ترجمه فارسى، محمد محمدی رى شهرى، ص 125-126

ذکر سند از امام صادق (علیه السلام) نقل شده است که مکه، حرم خداست، مدینه حرم محمد (صلی الله علیه) است و کوفه، حرم حضرت علی (علیه السلام) است، و حضرت علی (علیه