حفصیه

حفصیه از پیروان شخصی به‌نام حفص‌بن‌ابی‌مقدام و شاخه‌ای از فرقه‎ خوارج‌اند.

تاریخچه

حَفصیّه در ابتدا جزیی از اباضیه بودند که بر سر مرتبه ایمان و شرک با عبدالله بن اباض اختلاف پیدا کرده از اباضیه جدا شدند و بدین ترتیب نخستین انشعاب در اباضیه با نام حفصیّه شکل گرفت.

اعتقادات

حفص معتقد بود که گفت مرتبه میان ایمان و شرک، شناختن خداوند است و هر کسی که خداوند را شناخت ولی پیامبر، قرآن، بهشت و دوزخ را باور نداشت و گناهان کبیره‌ای چون آدم‌کُشی، زنا و از این قبیل گناهان از او سر زد، کافر است با این حال مشرک نیست. زیرا مشرک کسی است که نسبت به خداوند جاهل باشد و او را انکار کند. این فرقه علی (ع) را (با دستاویز قراردادن آیۀ ۲۰۴ سورۀ بقره) دشمن می‌داشتند و کار ابن ملجم مرادی را (با دستاویز قراردادن آیه۲۰۷ همان سوره) عین صواب می‌دانستند. هم چنین اعتقاد داشتند که ایمان به کتاب‌های آسمانی و پیامبران به توحید پیوسته است و هرکسی که به آنها کافر شود، مشرک است. البته اباضیه از او و سخنانش بیزاری جستند.