احمد بن یحیی هادی
| احمد بن یحیی هادی | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | احمد بن یحیی هادی |
| نام‌های دیگر |
|
| اطلاعات شخصی | |
| سال تولد | 275 ق، ۲۶۷ ش، ۸۸۸ م |
| محل تولد | یمن |
| سال درگذشت | 324 ق، ۳۱۵ ش، ۹۳۶ م |
| محل درگذشت | یمن، صعده |
| دین | اسلام، شیعه زیدی |
| آثار |
|
| فعالیت‌ها | |
احمد بن یحیی هادی، (275 – 324 ق) ترجمان الدین، معروف به «ابن طباطبا» و مشهور به «احمد ناصر» است. وی فقیه، اصولی، متکلم، شاعر و سومین امام شیعی زیدی در یمن است.
معرفی اجمالی
ابن طباطبا پس از کنارهگیری برادرش مرتضی لدین الله (م323ق) در سال 301 هجری به امامت رسید. ولادت او در سال 275 هجری بود و وفات او به سال 324 هجری به دست فرزندش «ابو الغطمش ابراهیم بن ناصر» در «صعده» مرکز خلافتش، اتفاق افتاد. وی به درد «نقرس» (ورم مفاصل) مبتلا بود و در جنگها حضور عملی نداشت.
در روزگار او قرمطیان و باطنیان، بار دیگر سر به شورش برداشتند و در سال 307 هجری با وی در نزدیکی صنعاء جنگیدند. در این جنگ او با 30 هزار سپاهی با قرمطیان جنگید و بر آنان پیروز شد. وی در منابع معتبر، از ادیبان و شاعران برجسته معرفی شده است، اما اشارهای به حیات علمی و اساتید و شاگردان او نشده است.
آثار
از تألیفات او «النجاة در اصول 13 جلد»، «الدامغ»، «التوحید»، «الفقه»، «التنبیه» و «الرد علی القدریه» هستند.
منابع
- عمده الطالب، ص178؛
- تاریخ ابن خلدون، ج4ص111؛
- دائره المعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم بجنوردی، ج2ص60.