1403، ایران و مقاومت در موقعیتی برتر (یادداشت)
1403، ایران و مقاومت در موقعیتی برتر، عنوان یادداشتی است در خصوص دیدار سالانۀ امام خامنه‌ای با «دانشجویان» که در حسینیۀ امام خمینی در تهران برگزار شد[۱]. رهبر معظم انقلاب اسلامی روز 22 اسفندماه در دیدار سالانۀ «دانشجویان» با اشاره به فقدان بعضی از شخصیت‌های مهم مقاومت در سال جاری ابراز داشت «نگاه ناقص و بی‌پشتوانه و سطحی از سوی دشمنان و مخالفان و رقیبان جمهوری اسلامی، یک برداشت غلطی را از این حادثه می‌کنند. من می‌خواهم در نقطه مقابل حرف آنها، با اطمینان کامل به شما بگویم، بله این برادران بسیار ارزشمند بودند و واقعاً نبودشان برای ما خسارت است، در این تردیدی نیست اما ما امسال که اینها را نداریم، نسبت به سال گذشته در مثل همین روز، در برخی از مسائل قوی‌تر از سال گذشته هستیم، در بعضی از مسائل ضعیف‌تر نیستیم اگر قوی‌تر نباشیم. امسال ما بحمدالله از لحاظ گوناگون، از جهات مختلف، قوت‌ها و توانایی‌هایی داریم که سال گذشته اینها را نداشتیم. بله نبودن این عزیزان خسارت است، حوادثی که در منطقۀ غرب آسیا پیش آمد، حوادث تلخ و دردناکی است، لکن جمهوری اسلامی بحمدالله رشد خودش و پیشرفت خودش و افزایش قدرت خودش را همچنان دارا است».
تبیین کلام امام خامنه‌ای
در خصوص این بیان که برخاسته از اطلاعات و واقعیات دقیق میدانی و تحلیل واقع‌بینانه و مستند می‌باشد، می‌توان به موارد نه‌گانه زیر اشاره کرد:
مورد اول: شهادت ابراهیم رئیسی
جمهوری اسلامی در سال جاری علی‌رغم ضربۀ سنگینی که از شهادت رئیس‌جمهور خورد، بدون آنکه ارتعاشی در فضای سیاسی و اجرایی کشور پیش آید، انتخابات ریاست‌جمهوری را در فضایی آزاد و بدون نیاز به طراحی ویژه و یا در پیش گرفتن «وضعیت فوق‌العاده» برگزار کرد و قوۀ مجریه را از دل آن انتخابات مردمی و در خلال رقابت بالای انتخاباتی پدید آورد و مجلس شورای اسلامی اگرچه اکثریت آن در طرفی قرار داشت که در انتخابات از رئیس‌جمهور منتخب حمایت نکرده بود، به همۀ افراد معرفی شده برای تشکیل کابینه جدید رأی داد. این استحکام نظام جمهوری اسلامی در حوادث سهمگین را نشان داد. کشور در سال 1403 علی‌رغم آنکه با دو کابینه متفاوت اداره شد اما با اخلال و کشمکش مواجه نگردید. این توانمندی بالا در دهه‌های گذشته بروز نکرده بود.
مورد دوم: امنیت کشور
به گواهی تلاش‌هایی که در سال جاری در شمال غرب و در جنوب شرق کشور، برای اخلال در امنیت ایران صورت گرفت و دشمن صهیونیستی هم با یک اقدام نظامی تلاش کرد تا این چرخه را تکمیل نماید، اما امسال که روزهای پایانی آن را شاهد هستیم، امنیت کشور از هر زمانی مستحکم‌تر بود. تیم‌های آشوب، تخریب و ترور شناسایی و منهدم گردیدند که نشان‌دهنده اقتدار بالای نیروهای امنیتی نظام بود. علاوه بر آن، ایران در دو اقدام بی‌سابقه ـ عملیات وعده صادق یک و وعده صادق دو ـ با شلیک 346 موشک بالستیک، کروز و هایپرسونیک و 185 پهپاد، ضربات مهلکی به قدرتمندترین شبکه امنیتی رژیم غاصب (پایگاه 8200) و مهمترین پایگاه‌های نظامی آن وارد کرد و اقتدار و بازدارندگی خود را در برابر دشمنان خارجی به رخ کشید.
مورد سوم: گسترش تعاملات
ایران در این یک سال تعاملات خود را در سطح بین‌المللی گسترش داد، روابط ایران با همه کشورهای پیرامون آن تقویت گردید، توافقات بزرگ اقتصادی با چین و روسیه وارد مرحله اجرایی شدند، ایران به عضویت بریکس درآمد و صادرات نفت ایران و نیز صادرات کالاهای غیرنفتی کشور روند صعودی خود را حفظ کرد. بنابراین تغییر دولت در ایران و تصریحات تیم ترامپ به بازگرداندن سیاست «فشار حداکثری» روند رو به بهبود وضعیت اقتصادی ایران را کند نکرد.
مورد چهارم: ایستادگی مردم ایران
مواضع محکم رهبر معظم انقلاب اسلامی در برابر وساوس دشمنان و ایستادگی مردم ایران بر این مواضع، سال 1403 را به یک سال معیار تبدیل کرد. فشار متراکم دشمنان برای تغییر ریل جمهوری اسلامی با این گمان باطل که زخم‌های وارد شده بر پیکر مقاومت، ایران را تضعیف کرده است، با مقاومت شدید مردم و رهبری و مسئولین کشور مواجه گردید. پس زدن مذاکره با دشمن مکاری که اندازۀ آن اثبات شده است و یکپارچه شدن موضع کشور، یعنی موضع مردم، رهبری، قوا و جناح‌های آن در سال 1403 خیلی برجسته شد و اجازه به کرسی نشستن سیاست‌های فریبکارانه دشمن را نداد. در این سال، کشور از حیث یکپارچگی موضع در مقابل دشمن، در وضعیت ممتاز قرار گرفت و حال آنکه دشمن به اعتبار تغییر دولت و تغییر موقعیت سیاسی جناحی که آن را قابل مدیریت می‌دانست، به تغییر ریل جمهوری اسلامی و شکستن گارد آن پس از 46 سال مقاومت دل بسته بود.
مورد پنجم: برپایی چهار تجمع بزرگ
از ابعاد معنوی، در سال 1403 شاهد برپایی چهار تجمع بزرگ، الهام‌بخش و معنادار بودیم، تشییع بسیار باشکوه آیت‌الله شهید رئیسی به‌عنوان یک مقام بلندپایه جمهوری اسلامی، دوم برگزاری بسیار باشکوه نمازجمعه نصر که پس از عملیات سنگین وعده صادق 2 و علی‌رغم تهدیدات دشمن و حاکی از حضور دست‌کم دو میلیون شهروند تهرانی بود که به همراه ولی‌امر، حضوری «جهادگونه» و «شهادت‌طلبانه» را رقم زدند، سوم برگزاری باشکوه مراسم مردمی چهل و ششمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی که به‌طور میانگین با 20 درصد افزایش حضور مردم همراه شد و چهارم برپایی تشییع بسیار باشکوه مجاهد عظیم‌الشأن سید حسن نصرالله در بیروت علی‌رغم آنکه پنج ماه از شهادت آن بزرگوار گذشته بود و در زیر سایۀ تهدیدات دشمن جنایتکار برگزار شد، از عظمت مقاومت لبنان و جایگاه مردمی آن حکایت کرد. در این مراسم حدود 1/4 میلیون شهروند لبنانی، تاریخی‌ترین تشییع را رقم زدند به‌گونه‌ای که مخالفان حزبالله اعلام کردند لبنان در صد سال گذشته، شاهد چنین تشییعی نبوده است. مجموعۀ این چهار رخداد معنوی، قدرت روحی و عزم پیروان انقلاب اسلامی را برای ادامۀ راه و غلبه بر دشمنان نشان داد.
مورد ششم: ضربات سنگین بر رژیم صهیونیستی
رژیم صهیونیستی که «دشمن منطقه‌ای» ایران شناخته می‌شود، در سال جاری ضربات سنگینی از مقاومت متحمل گردید. آمارهای رژیم صهیونیستی که قاعدتاً با رعایت ملاحظات منتشر گردیده، اعلام می‌کند در طول جنگی که از 16 مهر 1402 شروع گردیده 16 هزار نیروی نظامی آن کشته و یا قطع عضو شده است. بررسی‌های دیگر که از دقت بالایی برخوردار می‌باشد، از کشته و زخمی شدن حدود 30 هزار نیروی نظامی رژیم به دست مقاومت خبر می‌دهد. این در مقیاس با 40 سال گذشته آمار بزرگی می‌باشد. زلزله‌ای که واقعۀ 15 مهر برابر با 7 اکتبر (عملیات طوفان الاقصی) در ارکان رژیم پدید آورد اسرائیل را وادار به جنگ خونین و طولانی غزه کرد. رژیم غاصب به گمان اینکه می‌تواند از این طریق از یک‌سو افتضاح امنیتی، اطلاعاتی و نظامی 15 مهر را بپوشاند و از سوی دیگر بازدارندگی در مقابل فلسطینی‌ها را احیا نماید، جنگ سنگین غزه را راه انداخت، اما ناگزیر شد دو بار تن به آتش‌بس بدهد. آتش‌بس اول دو ماه پس از جنگ برقرار شد و آتش‌بس دوم پس از حدود 15 ماه جنگ رخ داد. در آتش‌بس دوم، رژیم ناگزیر شد به شروط حماس در نحوه، میزان و ما به‌ازای آزادی اسرا تن دهد. رژیم اسرائیل با همه جنایاتی که با پشت‌گرمی و حمایت تسلیحاتی و سیاسی آمریکا و بعضی دولت‌های اروپایی انجام داد، نتوانست از طریق ارتش به نتیجه برسد.
مورد هفتم: ناکامی اسرائیل در جنگ با حزبالله
رژیم غاصب در جنگ با حزبالله هم نتوانست اهداف خود را محقق کند. حزبالله در این جنگ به حمایت از مردم مظلوم و مقاومت غزه پرداخت و این دومین بار ـ پس از سوریه ـ بود که حزبالله در حالی که خود مخاطب نبود، وارد جنگ می‌شد. در این میان رژیم اسرائیل که کلید غلبه بر مقاومت مردم غزه و به نتیجه رساندن جنگ با آنان را متوقف کردن حمایت آتشباری نظامی حزبالله می‌دید، جنگ را به سمت مرزهای شمالی با لبنان کشاند. ارتش اسرائیل با اعزام پنج لشکر به استعداد حدود 70 هزار نیروی نظامی و با اجرای عملیات‌های پی‌در‌پی ترور علیه رهبران و فرماندهان مقاومت لبنان گمان می‌کرد می‌تواند در زمانی کوتاه پرونده حزبالله را ببندد و آنقدر در این موضوع مطمئن بود که نقشۀ نظامی عملیات علیه لبنان را در سایت رسمی ارتش منتشر نمود؛ اما عملیات زمینی اسرائیل علیه لبنان در شرایط فقدان سید حسن نصرالله و فرماندهان ارشد یگان رضوان نتوانست به اهداف خود برسد و عملیات سنگین یکشنبه حزبالله آن را در روز سه‌شنبه وادار به اعلام آتش‌بس کرد و متعهد شد از نقاط بسیار محدودی که تصرف کرده بود، عقب‌نشینی نماید. پذیرش آتش‌بس در جنگ با حزبالله سند شکست اسرائیل در این جنگ به حساب می‌آید. این را بگذارید کنار پیشروی‌های ارتش اسرائیل در سوریه که سه ماه و نیم از آن می‌گذرد و اسرائیل حرفی از آتش‌بس و عقب‌نشینی نمی‌زند و مشغول ایجاد پایگاه‌های نظامی دائمی در خاک این کشور است.
مورد هشتم: حمایت مقاومت یمن از مقاومت غزه
حمایت مقاومت یمن از مقاومت غزه هم حکایتی مشابه حکایت لبنان و غزه دارد. انصارالله حدود سه ماه پس از آغاز جنگ غزه و پس از تشدید آن، حمایت نظامی از غزه را با قدرت شروع کرد که شامل موشک‌باران مناطق جنوبی رژیم و تعطیل کردن بندر مهم تجاری «ایلات» و نیز بستن آبراه مهم دریای سرخ روی کشتی‌های رژیم و کشتی‌های خارجی حمل‌کننده کالا به رژیم و نیز کشتی‌ها و ناوهای کشورهای غربی حامی رژیم غاصب می‌باشد. آمریکایی‌ها برای متوقف کردن اقدامات یمنی‌ها به روش‌های مختلف از دادن رشوه تا حملات نظامی به مناطقی از این کشور روی آوردند اما نتوانستند آتشباری مقاومت یمن را متوقف گردانند. مقاومت یمن پس از اجرای آتش‌بس حملات خود را متوقف کرد، اما با پایان مرحله اول و عدم تمکین رژیم به مرحله دوم، حملات خود در دریای سرخ را از سر گرفت. مقاومت یمن نه تنها تضعیف نشد، بلکه این اواخر با شلیک موشک‌های بالستیک با برد نزدیک به 1500 کیلومتر قدرت فزاینده خود را به رخ کشید.
مورد نهم: حمایت عراق از فلسطین و لبنان
عراق به‌عنوان یک قدرت مقاومت منطقه‌ای، به‌طور یکپارچه به حمایت بی‌سابقه از فلسطین و لبنان در جنگ با رژیم غاصب روی آورد. بیانیه‌های آیت‌الله‌العظمی سیستانی حمایت پی‌در‌پی دولت عراق از مردم غزه و محکوم کردن جنایات رژیم غاصب و آتشباری پیوسته مقاومت چند لایه عراق علیه رژیم و علیه پایگاه‌های نظامی آمریکا در منطقه ثابت کرد این کشور علی‌رغم آنکه از نظر شریان‌های اقتصادی تحت کنترل وزارت خزانه‌داری آمریکا است و پیامد اقدام علیه رژیم صهیونیستی برای آن بسیار بالاست، تردیدی در مواضع خود نکرد و تا آخر به آن پایبند بود. با روی کار آمدن «ترامپ» در آمریکا، عراق تهدید به تحریم شد و تداوم قراردادهای آن با ایران در صنعت برق در هاله‌ای از ابهام قرار گرفت. با این وجود و علی‌رغم تهدیدها، دولت عراق خرید گاز از ایران را ادامه داد چرا که در عالم واقع، جایگزینی برای آن وجود ندارد. بنابراین می‌توان گفت ایران، عراق، یمن، لبنان و فلسطین در طول این جنگ نه در حمایت از غزه تردید کردند، نه علی‌رغم تهدیدات و پیامدهای آن پا پس کشیدند و نه اجازه دادند روند منطقه مطابق تمایلات آمریکا تغییر کند. در واقع با بررسی دقیق روند این جنگ می‌توان با قاطعیت نوشت، مقاومت در منطقه به رنگ سیاست‌های سازشکارانه درنیامد؛ اما در این جنگ کشورهایی که به سازشکاری شهره بودند، به رنگ مقاومت درآمده‌اند. این رنگ حتی اگر پایدار نباشد از غلبۀ گفتمان مقاومت در منطقه حکایت می‌کند.
جستارهای وابسته
پانویس
- ↑ به قلم: سعدالله زارعی.
منابع
- 1403، ایران و مقاومت در موقعیتی برتر (یادداشت روز)، تارنمای روزنامۀ کیهان، تاریخ درج مطلب: 25 اسفندماه 1403 ش، تاریخ مشاهدۀ مطلب: 26 اسفندماه 1403 ش.