۸۵٬۸۳۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ي' به 'ی'
Mohsenmadani (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی') |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
''' | '''داوودیه''' اصحاب ابو سلیمان داوود بن على بن خلف اصفهانى (201- 270 هجری قمری) ملقب به ظاهرى یكى از ائمه فقهى [[اجتهاد]] در [[اسلام]] می باشند. | ||
==شرح حال== | ==شرح حال== | ||
وى در اصل اهل کاشان ولی متولد كوفه بود و در بغداد ساکن شده | وى در اصل اهل کاشان ولی متولد كوفه بود و در بغداد ساکن شده ریاست فقهى سنت و جماعت به وى خاتمه یافت. وى دارای تصانیف بسیاری بود كه [[محمد بن اسحاق الندیم]] در كتاب «الفهرست» خود طی دو صفحه به تفصیل از آن ها یاد كرده است. | ||
==روش فقهی== | ==روش فقهی== | ||
او در روش فقهى خود از «[[تأویل| | او در روش فقهى خود از «[[تأویل|تأویل]]» و «رأى» و «[[قیاس|قیاس]]» اعراض كرده، به ظاهر [[قرآن]] اكتفا نمود و در باره «اجماع»، قایل به اجماع صحابه پیغمبر و یا «اجماع» همه علماى امت بود و «استحسان و تقلید» را قبول نداشت. | ||
از كسانى كه مذهب او را رواج دادند، ابن حزم اندلسى بود. وی كتابى در اصول مذهب به نام «الفقه الظاهرى» در هشت جلد نگارش کرد. <ref>مشکور محمد جواد ، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 192 با ویرایش اندک و جا بجایی و اصلاح عبارات.</ref> | از كسانى كه مذهب او را رواج دادند، ابن حزم اندلسى بود. وی كتابى در اصول مذهب به نام «الفقه الظاهرى» در هشت جلد نگارش کرد. <ref>مشکور محمد جواد ، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 192 با ویرایش اندک و جا بجایی و اصلاح عبارات.</ref> | ||
===از نظر ابن خلکان=== | ===از نظر ابن خلکان=== | ||
ابن خلكان مى | ابن خلكان مى نویسد: در هر روز چهار صد نفر در محضر او حاضر مى شدند. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
ابو سلیمان در سال 270 هجری قمری، در بغداد از دنیا رفت و در مقبره شونیزیه بغداد مدفون شد.<ref>مشکور محمد جواد ، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 192 با ویرایش اندک و جا بجایی و اصلاح عبارات.</ref> <ref>ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ج۱، ص۲۶۷.</ref> <ref>شوشتری، قاضی نورالله، احقاق الحق، ج۱، ص۱۶۷-۱۷۲.</ref> <ref>زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۳، ص۸.</ref><ref>ابن اثیر، علی بن محمد، اللّباب، ج۲، ص۲۹۷.</ref> <ref>زبیدی، مرتضی، تاج العروس، ج۷، ص۱۷۶.</ref> <ref>ذهبی محمد بن احمد، سیر اعلام النّبلاء، ج۱۳، ص۹۷-۱۰۸.</ref> <ref>سبحانی، جعفر، طبقات الفقهاء، ج۳، ص۲۴۱.</ref> <ref>دائرة المعارف | ابو سلیمان در سال 270 هجری قمری، در بغداد از دنیا رفت و در مقبره شونیزیه بغداد مدفون شد.<ref>مشکور محمد جواد ، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 192 با ویرایش اندک و جا بجایی و اصلاح عبارات.</ref> <ref>ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ج۱، ص۲۶۷.</ref> <ref>شوشتری، قاضی نورالله، احقاق الحق، ج۱، ص۱۶۷-۱۷۲.</ref> <ref>زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۳، ص۸.</ref><ref>ابن اثیر، علی بن محمد، اللّباب، ج۲، ص۲۹۷.</ref> <ref>زبیدی، مرتضی، تاج العروس، ج۷، ص۱۷۶.</ref> <ref>ذهبی محمد بن احمد، سیر اعلام النّبلاء، ج۱۳، ص۹۷-۱۰۸.</ref> <ref>سبحانی، جعفر، طبقات الفقهاء، ج۳، ص۲۴۱.</ref> <ref>دائرة المعارف الاسلامیه، ج 9، ص 129- 130.</ref> | ||
<ref>صبحى المحمصانى، فلسفه | <ref>صبحى المحمصانى، فلسفه التشریع فى الاسلام، ص 50- 51.</ref><ref>ابن خلکان، وفیات الاعیان فى انباء ابناء الزمان، دو جلدی، سال 1310 قمری، ج 1، ص 175</ref><ref>الخطیب البغدادی ابوبکر احمد بن علی، تاریخ بغداد، چاپ مصر، سال 1349 هجری قمری، ج 8، ص 369</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||