نتایج جستجو

دیگر از عالمان آن دیار آغاز کرد. در جبع نیز نزد عمو و زین الدین محمد(نوه صاحب معالم) و تعدادی از مشایخ آن دیار تحصیلات خود را ادامه داد. وی تا 40 سالگی در

الاعتدال، ج۴، ص۱۴۴. طوسی، اختیار معرفه الرجال، ج۲، ص۵۰۷. حسن بن زین الدین (صاحب معالم)، التحریر الطاووسی، ص۵۶۱. مامقانی، تنقیح المقال، ج۳، ص۲۲۸. خویی، معجم‌الرجال،

شیخ صدوق و شیخ طوسی (در کتاب من لا یحضره الفقیه و کتاب تهذیب) معمول است. صاحب معالم می‌فرماید: باید دانست که حال مشایخ ثلاثه (صاحبان کتب اربعه حدیث شیعه)

بزرگوار و دانشمند پارسا و ژرف نگر، ابو منصور جمال‌الدین حسن (صاحب کتاب معالم) و دیگری صاحب کتاب مدارک به ثمر رسید که آثار گران‌بهایی در اصول فقه و سایر

شهرآشوب، کتاب معالم العلماء، چاپ عباس اقبال آشتیانی، تهران ۱۳۵۳ ابن شهید ثانی، معالم الدین و ملاذالمجتهدین، قسمت اصول فقه معروف به معالم الاصول، چاپ مهدی

) ابوعلی حائری صاحب کتاب منتهی المقال (1159 - 1216 ق.) سید عبدالله شُبّر (متوفی 1244 ق.) شیخ محمد تقی اصفهانی ایوانکی، صاحب حاشیه معالم (متوفی 1248 ق.)

شیخ زین‌الدین عاملی، نوه شهید ثانی (در اعیان الشیعه آمده است که وی نوه «صاحب معالم» است.) شرف‌الدین محمد رویدشتی (در اعیان الشیعه «شریف‌الدین» آمده است.)

در اوایل دوازده سالگی کتاب معالم الاصول را نزد برادر خود مرحوم سید اسماعیل صدر آموخت. از تیزهوشی او همین بس که بر صاحب معالم ایراداتی را وارد کرد که مرحوم

اصطلاحات الفنون والعلوم، تهانوی، محمد علی بن علی، ج۱، ص۸۷۵. معالم الدین و ملاذ المجتهدین، صاحب معالم، حسن بن زین الدین، ص۲۰۳. تلخیص مقباس الهدایة، غفاری، علی

زین‌الدین، صاحب " کتاب معالم الدین 6.میرزای قمی، صاحب " ;کتاب قوانین الاصول 7.شیخ مرتضی انصاری، صاحب " کتاب فرائد الاصول 8.آخوند محمد کاظم خراسانی صاحب کتاب

بهتر است که بگویم خاندان ما، خاندانی روحانی بودند. مرحوم سلطان‌العلما، صاحب معالم، جد ماست. وقتی پادشاهان صفوی راهی سفر می‌شدند، اجداد ما جای آنان می‌نشستند،

و همه علمای امامیه انرا پذیرفته‌اند که از جمله آنها فاضلان و شهیدان و صاحب معالم می‌باشد هر چند شیخ طوسی نیز دربرخی صور روایت غیر امامی را نیز مقبول می‌دانند:

الروح» «معالم الدعاة» (ثلاثة أجزاء) «زاد الناسک فی أدعیة المناسک» «الحیاض المطهرة» «تفسیر سورة یس» «داعیة یتأمل القرآن» (سلسلة مقالات) «معالم للدعوة» «صلة

کلماتی که از اهل سنت بیان گردید حجیت فی‌الجمله حدیث ثقه ثابت شد. صاحب معالم در معالم الدین و ملاذ المجتهدین در تعریف حدیث موثق می‌گوید: حدیث موثق حدیثی

مطلق بـه خـدا نیست و متعلق به دیگران است. ویژگی جامعه جاهلی با اوج‌ رساندن‌ صاحب قدرت، چه فرد، چه‌ طبقه و یا حزب و ستایش وی از سوی مردم است. مودودی در تفسیر

رضى‌الدین حسن بن فضل طبرسى، صاحب کتاب شریف مکارم‌الأخلاق‏- ابن شهرآشوب مازندرانى، مؤلف کتاب معالم العلماء- شیخ منتجب الدین صاحب فهرست‏- قطب الدین راوندى‏-

مفسر، متکلم، فقیه، فیلسوف و مورخ شیعه در قرن ششم هجری و از شاگردان شیخ طبرسی صاحب تفسیر مجمع البیان است. وی دارای تألیفات بسیاری است که معروف‌ترین اثر وی کتاب

ج ۴، ص ۳۱۴: به نقل از معالم العلماء، ص ۷۱ روضات الجنات، ج ۴، ص ۳۱۴: به نقل از معالم العلماء، ص ۷۱ روضات الجنات: به نقل از معالم العلماء، ج ۴، ص ۳۱۳؛ الذریعه؛

نوادگان او به چهارسوقی یا چهارسویی شهرت دارند. مشهورترین فرزند او محمدباقر صاحب روضات الجنات است و نواده او سید محمد مهدی خوانساری مرجع تقلید جمعی از مردم

ضیاءآبادی در شهر قزوین پس از فراگیری مقدمات علمی(صرف و نحو، منطق، معانی و بیان و معالم الاصول از استادان معظّم خود، لمعتین ،رسائل، مکاسب و شرح منظومه را از محضر

در اوایل دوازده سالگی کتاب معالم الاصول را نزد برادر خود مرحوم سید اسماعیل صدر آموخت. از تیزهوشی او همین بس که بر صاحب معالم ایراداتی را وارد کرد که مرحوم

است، در حالی که گزارش مذکور درباره بشیر بن رحال است که نجاشی آن را در ترجمه صاحب شرح‌حال آورده است. از شاگردان او بسیاری از محدثان قمی و غیر قمی هستند که

زمان حیات آنان را درک نکرده بود، از جمله، محمد بن اسحاق بن یسار مدنی (ت:151) صاحب سیره معروف که ابن محبوب، بی‌واسطه از وی روایت کرده است: علی بن ابراهیم، عن

تنقیح المقال، ج۲۱، ص۲۴۱؛ شیخ طوسی، الفهرست، ص۱۳۶؛ ابن شهر آشوب، محمد بن علی، معالم العلماء، ص۷۷؛ حسینی تفرشی، سید مصطفی، نقد الرجال، ج۳، ص۱۴۵؛ حلی، حسن بن علی،

است؛ عالمانی چون: شیخ ابوعلی فضل بن حسن طبرسی صاحب مجمع البیان، ابومنصور طبرسی صاحب احتجاج، ابوالفتوح رازی صاحب تفسیر رازی، قطب الدین راوندی واعظ نیشابوری

قم بوده‌است. در تهران ادبیات را آغاز می‌کند و پس از آن، کتاب معالم الاصول، لمعتین و معالم را نزد علی فلسفی می‌آموزد. سپس به حوزهٔ علمیهٔ قم مهاجرت می‌کند

در سال ۱۳۳۴ش در شهر نجف در عراق به دنیا آمد. وی در سال ۱۳۵۶ ازدواج کرد و صاحب ۹ فرزند می‌باشد. ایشان فارغ‌التحصیل از دانشگاه پورتموث لندن در رشتهٔ فلسفه

کنيه‌اش ابوالنضر و معروف به «عياشى»، فقيه بزرگوار و عالم وارسته‌اى است. وی صاحب آثار فراوانی در زمینه تفسیر، فقه، ادب و حدیث بوده است. تفسیر عیاشی مشهورترین

أحمد بن رجب أبو یوسف أحمد بن الحسین الکفری الحنفی أبوالفداء إسماعیل بن کثیر صاحب التفسیر المعروف، و او اولین شخصی بود که به ابن جزری اجازه فتوا و تدریس را

برخی از شاگردان وی نیز بدین شرح می‌باشند: شیخ عباس قمی صاحب مفاتیح‌الجنان، آقا بزرگ تهرانی صاحب کتاب الذریعة، شیخ اسماعیل ابن شیخ محمد باقر اصفهانی. مشهورترین

سبب لقب «مفسر» به او داده شد. «ابوالقاسم جعفر بن محمد بن قولویه» (م369ق) صاحب کتاب «کامل‏‌الزیارات» از شاگردان مشهور وی بوده است. احمد بن اصفهبد قمی، ابوالعباس

ابی نصر البزنطی؛ البزنطی؛ احمد بن محمّد؛ ابونصر؛ احمد بن محمّد بن ابی نصر صاحب الانزال. شیخ طوسی درباره وی می‌گوید: ثقه، لقی الرضا (علیه‌السلام) وکان عظیم

114 بوده است و لذا نقل ابن مسکان از امام باقر (علیه‌السلام) مشکلی ندارد. صاحب مستدرکات علم رجال الحدیث با استناد این روایت کافی سَعْدُ بْنُ عَبْدِاللَّهِ

طوسی، ص411 شماره 5960؛ رجال نجاشی، ص84شماره 203؛ طبقات اعلام الشیعه، ج1ص18؛ معالم العلماء، ص55 شماره 87.

طبقات اعلام الشیعه، ج1ص16؛ الفهرست، طوسی، ص277 شماره 876؛ وص282شماره 909؛ معالم العلماء، ص174 شماره 981؛ معجم رجال الحدیث، ج23ص66 شماره14877.

شماره 236؛ رجال طوسی، ص416 شماره 6017؛ الفهرست، شیخ طوسی، ص75 شماره 88؛ معالم العلماء، ص54 شماره 79؛ خلاصه الاقوال، ص65 شماره 18؛ رجال ابن داود، ص44 شماره

کافیه نحو و شمسیه در منطق و شرح نظام در صرف، مطوّل در معانی و بیان و بدیع و معالم در اصول، تبصره در فقه و قوانین در اصول تا مبحث عام و خاص، را در آمل از محضر

697 و789؛ رجال البرقى، ص39؛ رجال ابن داوود، ص30؛ مجمع الرجال، ج1، ص24 و27؛ معالم العلماء، ص27؛ معجم الثقات، ص2؛ معجم المؤلفین، ج1، ص1؛ منتهى المقال، ص17؛

۱۵۳۵؛ الغيبة، طوسى، ص۲۱۳؛ كامل الزيارات، ص۱۱؛ مجمع الرجال، ج۴،ص۱۳۳ـ ۱۳۵؛ معالم العلماء، ص۸۸؛ معجم الثقات، ص۷۸ و ۳۱۶؛ معجم رجال الحديث، ج۱۲،ص۱۲۹ ـ ۱۳۶؛ معجم

کلماتی که از اهل سنت بیان گردید حجیت فی‌الجمله حدیث ثقه ثابت شد. صاحب معالم در معالم الدین و ملاذ المجتهدین در تعریف حدیث موثق می‌گوید: حدیث موثق حدیثی

شیخ الطائفه از فقیهان، محدثان و عالمان بزرگ شیعی در قرن چهارم هجری است. وی صاحب دو کتاب ارزشمند تهذیب و استبصار از کتب اربعه جوامع حدیثی شیعه و آثار متعددی

طوسی، ص 410 شماره 5953، وص 433 شماره 6199؛ الفهرست، شیخ طوسی، ص 77 شماره 94؛ معالم العلماء، ص 55 شماره 85؛ رجال ابن داود، ص 43 شماره 125؛ تنقیح المقال(حجری)،

تمام النعمه، ترجمه منصور پهلوان، ج2ص160 باب42 حدیث15، و ص226 باب43 حدیث26؛ معالم العلماء، ص60 شماره 113؛ معانی الاخبار، ص40؛ معجم رجال الحدیث، ج2ص104 شماره

مدرسه صدر، حجره‌ای گرفت و از محضر استادانی چون شیخ محمدتقی اصفهانی صاحب حاشیه بر معالم ،سیدحسن مدرس و حاج محمدابراهیم کلباسی بهره برد و از خرمن علم ودانش

گرفت و ابوطیب متن بی وی را از خود شاعرتر می‏‌دانسته است. از هم‏ عصران او «صاحب بن عباد» است که وی را به «ملک‌الشعراء» لقب داده است. وی مشهورترین اشعار و

العلمیة - بیروت تحقیق ودراسة الإتقان للإمام السیوطی طبع دار السلام - القاهرة معالم الاهتداء فی أحادیث خاتم الأنبیاء طبع دار المنار - القاهرة نکاح المتعة بین

معروف به «عياشى»، فقيه بزرگوار و عالم وارسته‌اى است که در رشته‌هاى: عیاشی صاحب آثار فراوانی در زمینه تفسیر، فقه، ادب و حدیث بود. تفسیر عیاشی مشهورترین اثر

درس‌های مقدماتی حوزه را تدریس را شروع کرد و بعدها ۷ سال کتاب مطول، چند دوره معالم و لمعتین، ۷ دوره فرائدالاصول شیخ انصاری، چند دوره مکاسب و کفایه و پنج مرتبه

علی بن حسن بن فضال فطحی هم در تضعیف و توثیق پذیرفته می‌شود. نظریه دوم (صاحب معالم ): حجیت قول رجالی از باب حجیت #بینه (دو شاهد عادل) است؛ پس حتماً باید

کرد. صاحب به شهر قم که در آن زمان پایگاه اصلی شیعیان بود توجه ویژه داشت. نویسنده تاریخ قم که این کتاب را به صاحب هدیه کرده است می‌گوید: «برای صاحب چیزی

قدیم‌ترین منبع درباره احوال ابن‌ندیم، گزارش موجز ابن‌شهر آشوب (وفات ۵۸۸ق) در معالم العلماءو است. پس از وی یاقوت حموی (درگذشت ۶۲۶ق) در شرح‌حالی مختصر و برگرفته

از قبیل صرف و نحو و منطق را طی کرد و سپس برای تکمیل تحصیلات به تهران رفت. معالم، قوانین، شرح لمعه، و رسائل و مکاسب را نزد اساتید آن حوزه خواند و در ۲۲ سالگی

الأحکام السیاسیة؛ الأصول الشرعیة فی الأحکام السیاسیة: مختصری حدیثی است؛ معالم التوحید؛ مختصر الکلام عن الدولة والخلافة فی الإسلام؛ نظرات قرآنیة؛ الإعلام

داده‏‌اند. سمرقند بغداد سامرا مصر الغدیر، ج5ص78؛ اعیان الشیعه(قطع بزرگ)، ج4ص134؛ معالم العلماء، ص68 شماره 172؛ مرآه الجنان، یافعی، ج2ص426؛ معجم الادباء، ج7ص163؛

او همواره به تدریس اشتغال داشته و کتب دروس مقدماتی و ادبیات عرب، لمعتین و معالم را در نجف تدریس کرده پس از مراجعت به قم نیز بارها کتب دوره سطح شامل رسائل،

اطمینان و اعتماد و صاحب کتاب و اصلی بزرگ است حارث بن مغیره: یار سه معصوم (حضرت امام باقر، امام صادق و امام کاظم (علیه‌السلام)) و صاحب جایگاه رفیع و بلندی

الفهرست، شیخ طوسى، ص130؛ الکنى والالقاب، ج1، ص18؛ مجمع الرجال، ج5، ص82 ـ 87؛ معالم العلماء، ص94؛ معجم الثقات، ص98؛ معجم رجال الحدیث، ج14، ص140؛ منتهى المقال،

ازدی از نژاد اصیل عرب‌های کوفه بود که مدّت‌ها در شهر اهواز سکونت داشت. او صاحب دو ویژگی و صفت ممتاز و برجسته بود: نخست اینکه در حوزه نشر و فراگیری اخبار

مهمترین کتاب فقهی وی مدارک الاحکام فی شرح شرایع الاسلام نام دارد. «صاحب مدارک» و «صاحب معالم» (شیخ حسن بن زین الدّین (م1011) از پیروان مکتب محقّق اردبیلی به

مهمترین کتاب فقهى وى مدارک الاحکام فى شرح شرایع الاسلام نام دارد. ر «صاحب مدارک» و «صاحب معالم» (شیخ حسن بن زین الدّین (م1011) از پیروان مکتب محقّق اردبیلى به

القدر فخر رازی المطالب العالیه من العلم الالهی فخر رازی المحصل فخر رازی معالم اصول الدین فخر رازی المباحث المشرقیه فخر رازی تفسیر مفاتیح الغیب فخر رازی(البته

باده را به دو تمدن بزرگ مجاور سرزمین اسلام، یعنی تمدن روم و هند می‌رسانند. صاحب کتاب الفلاحه (ترجمه ابن وحشیّه) اهمیّت تاک را در هلال خصیب نمایانده و به

و امام کاظم(علیه‌السلام) روایت شده است که او ثقه بوده و نجاشی هم ایشان را صاحب کتاب و تألیف دانسته است. محمد بن زراره از اصحاب امام صادق(علیه‌السلام) بوده

الطبقات الکبیر،به کوشش ادوارد زاخاو ودیگران،لیدن،1904-1918م؛ ابن شهر آشوب،محمد،معالم العلماء،به کوشش عباس اقبال،تهران،1353ق؛ ابن عدی،عبدالله،الکامل،فی ضعفاء

العربية)، دار إحياء التراث العربي، بیروت،1376 ق ابن شهرآشوب، محمد بن علی معالم العلماء في فهرست كتب الشيعة و أسماء المصنفين منهم قديماً و حديثاً (تتمة كتاب

چون مختاریه و زیدیه حضور داشته است . نام ابو بصير را در رواياتی زياد داريم، صاحب معجم رجال الحدیث می‌نویسد: «در سلسله اسناد روایات بیش از دوهزار و دویست و

(۱۳۳۵ – ۱۳۴۳ ه. ق) (در مباحث الفاظ تا پایان قطع و ظن) (۱۷ سالگی، ۱۳۷۵ق) (معالم، قوانین، شرح لمعه و شرح تجرید) این خواب، نشانگر موقعیت والا و درجات عالیه

پادشاه روم بگذارد و حتی دستور می‌دهد که خاک ساختن سد را از روم بیاورند. بعد صاحب کتاب نوشته است که تلی که در آنجا هست و کوزه گران از آن کوزه درست می‌کنند

عبدالملک بن مروان و مهدی عباسی آن را تجدید بنا کرده‌اند و بعدها صاحب اربل در سال ۶۲۶ هـ. ق. و صاحب یمن در سال ۶۸۳ هـ. ق. دو علامتی که در سمت عرفه بود تجدید ساخت

الشیعه، اطمینان به وقوع اشتباه برای صاحب قاموس یا مامقانی صاحب رجال (که قاموس تقریبا حاشیه‌ای بر آن است) حاصل می‌شود معالم العلماء. تالیف محمد بن علی بن شهر

آموختن را آغاز نمود. ادبیات فارسی، گلستان سعدی، انشاء، ترسل نصاب و... تا معالم الاصول را پیش والد مکرم خویش فراگرفت. سپس در سال 1321 شمسی وارد مدرسه مرحوم

زادگان رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم استفاده کرده است و نیز از کتاب «معالم العلماء» تالیف مرحوم علی ابن شهر آشوب مازندرانی (م:۵۸۸) که به فهرست «ابن

اهل‌بیت (علیهم‌السلام) از سامراء به بغداد مهاجرت نمودند وبا دکتر احمد امین صاحب کتاب التکامل فی الاسلام و استادان و شخصیت‌های دیگر اقدام به تاسیس مدارس دینی

او کسی در خانة کعبه زاده نشده است.» شهاب‌الدین ابوالثنا، سید محمود آلوسی، صاحب تفسیر آلوسی، در شرح بر قصیده عینیه عبدالباقی افندی می‌نویسد: ولادت امیرمؤمنان

اولیه عقل است، چرا که هر انسانی آزاد و مستقل خلق شده و مالک شئون زندگی خود و صاحب اختیار آزادی اش می‌باشد، و کسی حق ندارد بدون اجازه در امور وی دخالت نماید،

پدرش او را طلاق داد. ایشان زن دیگری از همین قبیله را به همسری برگزید و از وی صاحب چندین فرزند شد. در مورد نام همسر بعدی او گزارش‌های متفاوتی وجود دارد: «سیده»

لام، دال) به معنای آویختن چیزی بر چیز دیگر و محكم كردن آن است؛ همان طور كه صاحب كتاب العین می‌گوید: مثل این‌كه حلقه‌ای زینتی را بر حلقه‌ای دیگر بیاویزی.

ملاعبدالله‌ و مقداری‌ از سیوطی‌ که‌ باقی‌ مانده‌ بود فراگرفت‌. در سال‌ بعد معالم‌ الاصول‌ و شرح‌ شمسیه‌ و در دو سال‌ بعد از آن‌، لمعه‌، قوانین‌ و مطول‌ را

افراد بسیاری از محضر وی استفاده کردند از جمله: خطیب بغدادی ابوالقاسم هذلی صاحب الکامل ابوعلی حداد. دربارۀ مذهب فقهی و گرایش‌های فکری ابونعیم و همچنین مناسبات

ائمه و گفتارهای فقیهان امامی در هر مبحث را به اتمام برساند. این کتاب به گفته صاحب روضات‌الجنات از لحاظ کثرتِ تحقیقات، کم‌نظیر است.این کتاب ۲ بار در ۱۳۰۵ و

نویسندگی سخن گفته است. معالم العبر در استدراک بحار نوشته شده است. جنة المأوی در مورد کسانی است که در طول غیبت به ملاقات حضرت صاحب الأمر (عجل الله فرجه)

بنابراین، بسیاری از تجار و اشراف قریش به طائف رفت و آمد داشتند و در آن‌جا صاحب خانه و باغ نیز بودند. در سال دهم بعثت، پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم

فی تألیف الامّه، ص ۱۵۹ و ۱۶۸. المراجعات، ص ۴۱۵. النص و الاجتهاد، ص ۵۲۷. معالم المدرسین، ج ۲، ص ۳۹. دراسات الحدیث و المحدثین، ص ۱۶۱ ـ ۱۹۱. علم حدیث، ص ۳۵۳

تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۳ق، ج۱۵، ص۱۸-۱۹ مقدمه مرعشی نجفی بر صحیفه، ص۴۶ مقدمه معالم العلماء، ص ۱۳۵ «کتاب صحیفه سجادیه». کتابخانه طهور. دریافت‌شده در ۱۵ دی ۱۳۸۶

چیست، کسی را به آن آگاهی نیست. مسلّم علم همراه قدرت در صاحب اسم اعظم جمع است که کمالی بالاتر از صاحب آن برای بشر فرض ندارد. لذا در دنبال همان حدیث، امام باقر(ع)

کتاب شرح معالم أصول الدین للإمام فخرالدین الرازی، نوشته شرف‌الدین عبدالله بن محمد فهری مصری، معروف به ابن تلمسانی، کتابی است در شرح «معالم أصول‌الدین»

زمان با تحصیلات حوزوی دورهً دبیرستان را تا سال دوم متوسطه ادامه داد. وی معالم‌الاصول را نزد آیت‌الله سیدجلیل حسینی سیستانی و شرح لمعه را نزد پدر و میرزا

خود اجتهاد است. تنها مجتهد می‌تواند در دین تجدید و نواندیشی کند و با احیای معالم دین و برگرداندن احکام اسلام به جامعه متناسب با مقتضیات زمان و پاسخ گو به

آخوند ملا محمدکاظم خراسانی صاحب کفایة الاصول گذراند. چیزی نگذشت که سید محسن امین در حوزه علمیه نجف در ردیف علما و دانشمندان صاحب اندیشه قرار گرفت و خود کرسی

دوره انتخاب کتاب سال تقریب را برگزار می‌نماید. از همه نویسندگان و محققان صاحب اثر در این حوزه و نیز ناشران گرامی دعوت می‌شود آثار خود را ارسال نمایند.

مخالف قرآن آموزی می‌دانستند. وقتی سید در سال دوم ابتدایی مشغول تحصیل بود، صاحب مکتب‌خانه که با حاجی ابراهیم رابطه دوستی داشت، از او خواهش کرد فرزندش را

الیافعی المکّی الشّافعی، مقیم مکه، قطب حرم و شیخ آن بود. امام عامل و مؤرخ مسلم، صاحب کتاب مرآة الجنان وعبرة الیقظان در معرفت حوادث زمان اسم او در تواریخ الیافعی

بود که شیعه صاحب گنج‌های پر ارزشی است و با هر عصر و زمانی طبق مقتضیات زمان پیش می‌رود و این، فقه پویای شیعه است که در تمام مسائل روز صاحب‌نظر است. او عقیده

اما در واقع جبرگرا نیست، بلکه به اختیار انسان تصریح می‌کند.1.وی در کتاب معالم اصول الدین در مباحث مربوط به نحوه تولید افعال که آن را بعد از حصول قدرت و

قطعی آمده است، سرلوحه زندگی خود قرار دهند و جان‌های تشنه را سیراب سازند. 1ـ صاحب خُلق عظیم عظمت روح، مقام معنوی و برجستگی‌های اخلاقی پیامبر رحمت و کرامت به

همان سخنان را تکرار کرد؛ نوبختی همین مطالب را با اندکی اختصار ذکر می‌کند؛ صاحب مقالات الاسلامیین اظهار می‌دارد که سبائیه می‌پنداشتند علی نمرده و پیش از

در دعای شریف ندبه می‌‏خوانیم: «این المومل لاحیاء الکتاب و حدوده، این محیی معالم الدین و اهله؛ کجا است آن مورد آرزو برای زنده کردن کتاب قرآن و حدود آن؟ کجا

استادانش ابن عبدالهادی صاحب کتاب «ثِمار المقاصد فی ذکر المساجد» (دمشق، ۱۹۴۳م) و محیی الدین عبدالقادر نُعَیمی (د ۹۲۷ق/۱۵۲۱م) صاحب کتاب «الدارس فی تاریخ المدارس»

سید محمد باقر ابطحی‌ و بخشی‌ دیگر را نزد حاج‌ شیخ‌ احمد فیاض‌ فرا گرفت‌ و معالم‌ را نزد مرحوم‌ حاج‌ شیخ‌ علی‌ مشکاتی‌ آموخت‌. پس‌ از تکمیل‌ مقدمات‌ و طی‌

ص۱۶۴، به‌ کوشش‌ عبدالعزیز طباطبایی‌، قم‌، ۱۴۰۴ق‌. ابن شهرآشوب‌، محمد بن علی، معالم العلماء، ص۱۸-۱۹. یاقوت حموی‌، معجم الادباء، ج۱۳، ص۲۲۵. علی‌ منتجب‌ الدین‌،