نتایج جستجو

و آراء فقهی او از سوی زیدیان ایران و کوفه و حجاز و یمن پذیرفته شد. وی در فصاحت شهره بود، چنان‌که نثر وی را در کتابی که در پاسخ قابوس بن وشمگیر دربارهٔ فضائل

از آن شد. در شعر ابن شهاب پدیده‌های متعددی از جمله لطافت، فصاحت و هنر وجود دارد. او در فصاحت چونان شاعران عرب در قرن‌های پیش و در شیوه سرایش و متد روز

استاد او در علوم نحو، صرف، قافیه، فصاحت، عروض، منطق و شرح صحیح مسلم؛ محمد بن ابی‌بکر الملا: استاد او در علوم نحو، فصاحت، اصطلاح حدیث و شرح کتاب سبل السلام؛

کنانی و از شاگردان نظام شمرده و می‌گوید در جمیع علوم زمان خود تبحر داشت و به فصاحت و بلاغت معروف بود. به اعتقاد وی به علم کلام هم از طرف عوام و هم از طرف خواص

توصیفات متنوع زیادی که از نزدیک به ۱۰۰ کتاب ایمان، تفسیر، فقه، دستور زبان، فصاحت وصوف داشت، به دست آورد. از اثرات آن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: «بهجة

هنرها و علوم به ویژه علم قرائت، نحو، کلام، اصول، فقه، حساب، احکام، منطق، فصاحت، طب و ... تبحر داشت. از برجسته‌ترین شاگردان او می‌توان به ابوعبدالله محمد

باقشیر محمد بن عبدالرحمن باصهی گروهی از علما او را با حسن نگارش و بیان نیکو و فصاحت کامل توصیف کرده‌اند. کتاب‌های او در موضوعات مختلف از جمله در تکبیر الحرام،

نیست، بلکه همانطور که از نامش پیداست، مجموعه‌ای از سخنان دارای ویژگی‌های فصاحت و بلاغت است که از امام علی (علیه‌السلام) بر جای مانده است. نهج‌البلاغه نام

با ده روایت را از او گرفت. همچنین بسیاری از کتاب‌ها را در زمینۀ نحو، صرف، فصاحت، فقه، حدیث، قرائت‌ها، منطق و ادبیات حفظ کرد. او نزد تعدادی از علما و استادان

ذوالثَّفِنات شده بود. زرکلی او را از پیشوایان اباضیه معرفی نموده و از شجاعت و فصاحت او یاد کرده است. عبدالله‌بن‌وهب در فتح عراق، سعد‌بن‌ابی‌وقاص را همراهی می‌کرد

کتابخانه مجلس شورای اسلامی نگه‌داری می‌شود. المنهاج و البیان قدرت تعبیر و فصاحت گفتاری که در کلام شهرستانی وجود داشت وهم اکنون نیز آثار آن را در تالیفات

المشاط شد و نزد او علوم اسلامی: فقه، اصول فقه، حدیث و علوم حدیث و همچنین نحو، فصاحت و منطق را فرا گرفت. کار خود را در سال ۱۳۷۸ به عنوان معلم در دو ماده درسی

که ایشان ناقل علوم اهل‌بیت اطهار (علیه‌السلام) با زبان شیوا و دلنشین و با فصاحت و بلاغت عالی عربی بود و متاسفانه جای ایشان که بیش از سه دهه نماینده جمهوری

3- شرح نهج­‌البلاغه: احتمالاً تحت تأثیر سید‌جمال نگاشته شده است، از جهت فصاحت و جنبه ادبی نیز از ارزش بالایی برخوردار است. او معتقد بود: «سخن امام علی

معتقدند اکثر تاریخ گذشتگان تکرار مکررات است و می‌دانیم که تکرار بدون دلیل با فصاحت در کلام منافات دارد؛ لذا قرآن از مجموع تاریخ انبیا بخش مهم علمی و تاریخی

غارت شده مسجد منیعی نیشابور به نام کتاب «ابانه یا کتاب الصناعتین» در علم فصاحت و بلاغت تالیف ابوهلال حسن بن عبدالله بن سهل عسکری در کتابخانه آستان قدس رضوی

در سال 1954م، در دارالعلوم محمدیه سرقده پذیرفته شد و در آنجا ادبیات عرب، فصاحت و بلاغت، منطق، فلسفه، اصول فقه و فقه آموخت. او پس از مدتی برای تحصیلات حوزوی

و روشن است. بنابراین «نهج‌البلاغه»؛ یعنی راه و رسم زیبا و رسا سخن گفتن. فصاحت و بلاغت، یکی از هنرهای با ارزش ادبی است و نهج‌البلاغه پس از قرآن کریم، از

برادر، جانشین و همراه حضرت موسی (علیه السلام) بود که در قرآن از قول موسی به فصاحت وی در سخن گفتن اشاره شده است. در حدیثی از پیامبر اکرم جایگاه امام علی (علیه

علوم اسلامی در همان دانشگاه دریافت کرد. منور حسن در دوران دانش آموزی به فصاحت و بیان شیوا شهرت یافت. وی همچنین سردبیر یک مجله دانشگاهی را برعهده داشت

الفاظ» و فصاحت به معنای «شیوایی کلمات و روانی تلفظ آنها و گوش‌نواز بودن سخن». برخی از محققان اعجاز بیانی را در سه شکل زیر عنوان کرده‌­اند: الف- فصاحت در الفاظی

وی نحو را از دوستش اَخْفَش (متوفی ۲۱۵)، کلام را از نَظّام (متوفی ۲۳۱) و فصاحت را شفاهاً از بادیه نشینان عرب در بازار مِرْبَد آموخت. وی از طریق علمای کلام

دبیری اشتغال یافت. در آنجا با راهنمایی و آموزش‏‌های ابن عمید، علم بلاغت و فصاحت را که شرط اساسی در امر نویسندگی بود فرا گرفت و در این رشته به مقام بلندی

قاسم بن محمد بن جعفر بن ابی‌طالب درآورد. این بانوی بزرگ، دارای قوت قلب، فصاحت زبان، شجاعت، زهد و ورع، عفاف و شهامت فوق‌العاده بود. امام حسین (علیه‌السلام)

از جمله‌های ادبی مشهور صاحب است. توقیعات متعدد صاحب نیز از دیگر نشانه‌های فصاحت و بلاغت و مهارت او در فنون ادبی می‌باشد. برخی گمان می‌کنند صاحب با ترجیح

و بیعت، استقلال تام دارد و ابومسلم هم‌چنان بیعت پنهانی را پی گرفت. او در فصاحت و بلاغت، کم‌نظیر و مسلط به زبان‌های فارسی و عربی بود. از وی پرسیدند چگونه

فاضل و متکلمی اندیشمند و فیلسوفی عارف و عابد و زاهد و از ستارگان درخشان فصاحت و بلاغت و ادب بود. در محضر پدر و برادرش بهره‌ها برد و پس از ازدواج با جناب

خداوند تعالی به زهرای مرضیه است از ما است.» «وقتی در بصره نزد یکی از بلغاء از فصاحت صحیفه کامله سخن به میان آمد، او گفت: من هم می‌توانم مانند آن را بر شما املاء

فقه جده، از نمونه‌های آن است. برتری علمی و تسلط خوب ایشان به زبان عربی و فصاحت و بلاغتش از جمله دلایل موفیت‌های ایشان در پیشبرد اهداف تقریبی بود و همه علما

هند را شکرشکن می‌سازد؛ یعنی همان فارسی دری که حافظ می‌فرماید: گر عندلیب فصاحت فروشد‌ ای حافظ تو قدر او به سخن گفتن دری بشکن یکی از ارکان مهم هویت و استقلال

قبایل حُوّارین(در منطقه حمص شام) با پیشینه مسیحیت در زمان پیش از اسلام و اهل فصاحت و شعر عربی بودند و یزید نیز تحت تأثیر آنان سخن‌پرداز و شاعر شد. معاویه به

رسید. مادر وی دومه بنت عمرو بن وهب است که ابن‌طیفور وی را از صاحبان بلاغت و فصاحت ذکر کرده است. عمویش سعد بن مسعود ثقفی از طرف امام علی (علیه‌السلام) والی

سخن گفتنم بر مردم برگزیدم. ۳. آسان کردن کارها. ۴. گره‌گشائی از زبان. ۵. فصاحت و بلاغت. ۶. وزارت برادر و.... این پاداش‌ها در آیات ۲۴ تا ۳۶ سوره طهبیان شده

بود که دایره لغات و اصطلاحات آن توانایی ماندن داشت ولی زبان قبطی در برابر فصاحت و اصالت زبان عربی قدرت رقابت نداشت زیرا زبان اصلی قبطی در هنگام فتح اسلامی

را بخاطر اعتقاد اعتزالی سرزنش کرده‌اند ولی در مهارت در واژه‌شناسی عربی و فصاحت و بلاغت ستوده‌اند و گفته‌اند وی پیشوای واژه‌شناسی و بلاغت قرآنی است. 3- هر

خداوند برای هدایت شما نیاورده‌ام پس شما منکران هم که مثل من عرب زبان و اهل فصاحت و بلاغت هستید یک سوره مانند آن بیاورید و هرگز بر آن قادر نخواهید بود. و پس

تحریر درآمده‌ و از مشهورترین کتب عرفانی و دینی به‌شمار می‌رود که از لحاظ فصاحت کلام، درست‌نویسی و خالی بودن از تکلف و تصنع کم‌نظیر است. کیمیای سعادت چکیده‌ای

شهادت ام ایمن را به این دلیل که خدمتکار او و همچنین زنى غیر عرب است که با فصاحت نمى‏ تواند شهادت بدهد قبول نکرد! و در نهایت آن حضرت به توصیه امیر المومنین

در راه حفظ خون مسلمانان.» ابن عبیداللّه آثاری تألیف کرد که گواه ذکاوت و فصاحت او در علوم مختلف فقهی، حدیثی، ادبی، انتقادی و تاریخی است، از جمله:. «صوب

می‌توان درسه بخش خلاصه نمود. سخن‌دانان عرب از نظر ادبی، اعجاز قرآن را در گرو فصاحت و بلاغت والای آن دانسته‌اند. رسا بودن بیان، روان بودن عبارات گزینش دقیق کلمات

آن وجوهی ذکر گردیده‌است که با اشاره به آنها، جمع‌بندی آن ارایه می‌گردد: فصاحت و بلاغت؛ سبک و نظم خاص و تألیف و ترکیب منحصر به فرد؛ شیرینی و جذبه خاص یا

آمنه دختر وهب بن عبدمناف مادر حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) است. او از نظر نسب، حیا و ادب و پاکی از بافضيلت‌ترين دختران قریش بود. آمنه در سال هفتم

می‌آمد. او را سخنوری فصیح نام برده است چنان که مانند او را در فضایل، دانش، فصاحت، بیان و زبان نمی‌توان یافت. با این عبارت او را توصیف کرده‌اند که: در این

وارد قاهره شد. از آنجایی که ابن ناجیه از علمای مشهور اهل سنت بود و به سبب فصاحت و کیفیت تبلیغش در عامه نفوذ زیادی داشت; عماره یمانی که مشتاق حذف صلاح‌الدین

کند و معانی را پنهان کند.» چنانکه الحمیدی درباره او می‌گوید: «وی دارای روش فصاحت و بررسی نشانه‌های مبهم تصوف و تألیف در معانی است و مقالاتی به او نسبت داده

چه رفتاری داشته باشد و از این رو دلیلی بر هدایت آنان باشد. هر چند از نظر فصاحت زبانش ضعیف باشد. شیخ علامه محمد تقی الدين الهلالی. شیخ علامه المحدث محمد

قبیلۀ کنده، یکی از بزرگ‌ترین و اصیل‌ترین خاندان‌های حضرموت، از دیر باز به فصاحت و بلاغت، فضل و دانشوری شهرت داشته و این قبیله عرصۀ ظهـور شاعران و دانشمندان

شده‌اند- «ژان ککتو»؛ عضو فرهنگستان فرانسه- «پیر مورو»؛ از سخنوران نامی و استاد فصاحت و بلاغت در دانشگاه سورین- «ژنرال دگل»؛ رئیس‌جمهور پیشین و وقت فرانسه- «سید

یفقهوا قولی». وجود دو محور در گفتگو کننده اساسی ­ترین شرط است: 1. شرح صدر، 2. فصاحت کلام. اصولاً افرادی که از ظرفیت و تحمل محدودی برخوردارند، نمی‌­توانند در

قرآن‌ کریم‌ به‌ اعجاز بیانی‌ و ادبی‌ قرآن‌ تمسّک‌ می‌کنند و هنوز می‌کوشند فصاحت‌ و اوجِ ادبی‌ و بلاغی‌ قرآن‌ را دلیلِ اعجاز و مبنای‌ تحدّی‌ قرآن‌ قرار دهند

دچار حیرت و سرگردانی شود. قرآن فصیح‌ترین کلام عرب است، و ابتدایی‌ترین شرط فصاحت این است که تعقید نداشته باشد، و حتی آن آیاتی که جزء متشابهات قرآن به‌شمار

مجمع الغرائب والمفهم لشرح از اوست. وی را امام المحدثین، آشنا به ادبیات، فصاحت و بلاغت، متولد سال 451 هجری قمری بود، وی وی شاگرد جوینی به مدت چهار سال در

دارد بدون اینکه آیه‌ای از آن، آن اوصاف را از دست داده باشد. مثلا اگر به فصاحت و بلاغت تحدی نموده میبینیم که تمامی آیات همین قرآنی که در دست ماست آن نظم

حَکِیمٍ خَبِیرٍ"[هود:1. بر اساس این معنا قرآن از اتقان و جامعیت و عدم تناقض و فصاحت و...برخوردار است. نوع دوم: تشابه عام؛ بدین معنا که تمام آیات قرآن از جنبه

سخن گفتنم بر مردم برگزیدم. 3. آسان کردن کارها. 4. گره‌گشائی از زبان. 5. فصاحت و بلاغت. 6. وزارت برادر و... . این پاداش‌ها در آیات 24 تا 36 سوره طه بیان

کشور، عدالت و کرامت از مشهورترین بنی‌ادریس بود. وی فقیه و حافظ حدیث و دارای فصاحت بیان، شجاع، متدین و باتقوا بود و هیچ یک از ادارسه به پای او نمی‌رسیدند احمد

ها و فضیلت ها و صورت و سیرت نیکو و دودمان پا ک و بی ‏نظر با عفت و دین و فصاحت و بلاغت و مروت و شهامت و شجاعت وصف کرده‌اند. ابراهیم و از راویان مشهور علوی