نتایج جستجو

پیامبر اعظم دارد. قرائت و از اشعار او می‌توان به مدیحه خدیجیه و قصیده منتهی الآمال اشاره کرد. فی مراقیک کیف ترقی النساء یا خدیج من بنتها الزهراء من یساویک

بیش از ۶۰ کتاب را به رشته تحریر درآورد مفاتیح‌الجنان، سفینة البحار و منتهی الآمال از مشهورترین تألیفات اوست. شیخ عباس در سال ۱۲۹۴ق در قم به دنیا آمد. پدرش

مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 139 قمی، شیخ عباس، منتهی الآمال، ج. ۲، ص. ۲۶۱ و باب سیزدهم در فصل پنجم. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی،

نیز در ماه محرم رخ داده است. حسین بن علی (سید الشهدا) عباس بن علی قمی؛ منتهی الآمال؛ ج ۱، ص ۵۴۰. مسعودی؛ مروج الذهب؛ ج ۲، ص ۱۸۸. ر. ک: ملکی تبریزی؛ المراقبات،

اسلام(موسوعة التاریخ الاسلامی)، ج‏1، ص: 316، به نقل از بحار الانوار، ج 18، ص 206 منتهی الآمال، ج 1، ص 47 فرازهایی از تاریخ پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله، ص 95

صدوق، مجلس چهل و هشتم، حدیث اول رجوع شود به: معجزات مقارن ولادت پیامبر منتهی الآمال فی تواریخ النبی و الآل، شیخ عباس قمی، ج‏۱، ص۴۷ فروغ ابدیت، جعفر سبحانی،

انتشارات زرارة، چاپ سوم، 1380ش کتاب الغیبة، ص 218 – 219؛ قمی، عباس، ‏منتهی الآمال فی تواریخ النبی و الآل‏، ج‏3، ص 1940، قم، دلیل ما، 1379ش الکافی، ج ‏1،

مغیره در «الفهرست»، نامى نبرده است. "بجلی"، دانشنامه جهان اسلام، ج۱ ص۵۰۷. منتهی الآمال، شیخ عباس قمی، ج۲ ص۳۴۳. ناصرى، رياض محمد حبيب، الواقفية، 1جلد، المؤتمر

الحدیث، ج ۶ ، ص ۲۳۱٫ ر ک: منتهى الآمال، ج ۲، ص ۵۵۸ ؛ رجال نجاشى، ص ۲۶٫ ر ک: منتهى الامال، ج ۲، ص ۶۲۸؛ رجال نجاشى، ص ۲۱۶٫ ( منتهى الآمال، ج ۲، ص ۶۲۷؛ رجال نجاشى،

ر. ک: فضل الله، تحلیلی از زندگانی امام رضا (ع)، ۱۳۷۷ش، ص۴۴ ر. ک: قمی، منتهی الآمال، ۱۳۷۹ش، ص۱۷۲۵-۱۷۲۶ فضل الله، تحلیلی از زندگانی امام رضا (ع)، ۱۳۷۷ش، ص۴۴

در حوزه‌های مختلف است که معروف‌ترین آنها مفاتیح‌الجنان، سفینة البحار و منتهی الآمال است. شیخ عباس قمی خود می‌گوید مفاتیح را به انگیزه اصلاح کتاب مِفتاح الجنان

معرفه الرجال (رجال کشی)، موسسه آل البیت لاحیاء التراث. قمی، شیخ عباس، منتهی الامال، انتشارات هجرت، قم، ۱۳۸۶ش. مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، مطبعه المرتضویه،

رجال الحدیث، ج 10، ص‏273. هشام بن‏ حکم، صفایی، ص 14. رجال نجاشی، ص‏433. منتهی الآمال، ج 2، ص 251. هشام بن‏ حکم، صفایی، ص 14. ؛ رجال نجاشی، ص‏433؛ فهرست‏ شیخ

قمی، منتهی الامال، ۱۳۸۶ش، ج۲، ص۴۹۷ حسّون، أعلام النساء المؤمنات، ۱۴۲۱ق، ص۵۱۷ ابن شهرآشوب، مناقب آل ابی‌طالب، نشر علامه، ج۴، ص۳۸۰ قمی، منتهی الامال، ۱۳۸۶ش،

الرضا، شیخ صدوق، ج 2، ص 21؛ قمقام زخّار و صمصام بتّار، فرهاد میرزا، ص 568؛ منتهی الامال، شیخ عباس قمی، ج 1، ص 790؛ فرسان الهیجاء، ص 289 چه کسانی در شام مدفون

المفید، علی اكبر الغفاری، جماعة المدرسین، بی‌تا، ص١١. قمی، شیخ عباس، منتهی الآمال، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۲۲۸ مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳، ج۲۳، ص۲۳۷. شیخ مفید، الاختصاص،

ارشاد القلوب، شیخ محمد علی دیلمی عقائد، تألیف شیخ رضا مظفر. احسن المقال، منتهی الامال محدث قمی. شیعه دوازه امامی و اهل بیت (ع) تألیف شیخ محمد جواد۔ تفسیر نمونه،

۱۳۸۷/۱۹۶۷ شیعه در اسلام، ص ۳۳ تهذیب الکمال، ج۱۰، ص۲۸۵ اعیان الشیعه، ج۱۴، ص۲۷۰ منتهى الامال، ج ۱، ص ۱۸۶

عباسی، در مجله تاریخ اسلام در آینه پژوهش، بهار ۱۳۸۸، ص ۵۴ شیخ عباس قمی، منتهی الامال، چ ۴، قم، مؤسسه انتشارات هجرت، ۱۴۱۱ هـ. ق، ج ۲، ص ۶۸۱ محمد بن جریر طبری،

ثعلبیه و خزیمیه برای کسی که به طرف کوفه‏میرود. (معجم البلدان، ج‏3، ص‏139). منتهی الآمال، ج 1، ص 325. در تاریخ طبری ج‏3، ص 302 کلمه بحر، بلنجر آمده است. بلنجر

الانوار، ج۴۶، ص۲۱۷ مجلسی، محمدباقر، بحار الانوار، ج۴۶، ص۲۱۷ قمی، عباس، منتهی الامال، ج۲، ص۱۳۵

ارشاد، ج۲، ص۱۰۹،جمعی از نویسندگان، ابصارالعین، ج۱، ص۶۶،قمی، شیخ عباس، منتهی الآمال، ج۱، ص۷۰۲،قمی، شیخ عباس، نفس المهموم، ج۱، ص۲۹۵- ۲۹۶،جمعی از نویسندگان،

رسول جعفریان 1381ش ص 426) (منتهی الآمال عمی ص 1725). (مناقب ابن شهرآشوب ج4 ص 380 و ارشاد شیخ مفید ج 2 ص 285) (منتهی الآمال قمی ج 2 ص 497) (تاریخ بیهقی

كریمشاهی بیدگلی، حسین، فرهنگ موعود، انتشارات ناصر، 1377، ص 88. قمی، عباس، منتهی الامال، انتشارات فراروی، 1381، ص 1317، ف 7، ب 14. خراسانی، جواد، مهدی منتظر،

352، ش 660 قاموس الرجال، ج 1، ص 84؛ معجم رجال الحدیث، ج 1، ص 3 ر.ک: بهجة الآمال، ج 1، ص 294 ـ البحر الزخار فى شرح أحادیث الأئمة الاطهار، ج 1، ص 37 و 38

رحمه‌الله نيز در «المقنعة» آن را با كمی اختلاف به‌صورت مرسل نقل كرده است، منتهی روايات را از حضرت امام صادق (عليه‌السّلام) به اين صورت نقل كرده است: أنّه

أحسن التراجم، ج2، ص15. اصول کافی، ج1، ص305 و 188؛ جامع الرواة، ج2، ص3؛ بهجة الآمال، ج6، ص27. الفهرست، ص200، ش571. رجال النجاشى، ص311. رجال نجاشی، ص220؛ فهرست

دارد: اتقان المقال، ص14؛ أحسن التراجم، ج1، ص56؛ أعیان الشیعه،ج3، ص140؛ بهجه الآمال، ج2، ص101؛ التحریر الطاووسى، ص40؛ تنقیح المقال، ج1، ص77؛ تهذیب المقال، ج3،

بنگرید به: اتقان المقال، ص73؛ أحسن التراجم، ج1،ص237؛ الأعلام، ج3، ص20؛ بهجة الآمال، ج5، ص41؛ تأسیس الشیعة، ص301؛ تتمة المنتهى، ص290؛ التحریر الطاووسى، ص152؛

نسب احمد از سمت مادر نیز به احمد بن عجیبه حسنی از عرفا و مفسرین مطرح مراکش منتهی می‌شود چرا که مادرش، نوه احمد بن عجیبه می‌باشد. هنگامی که احمد 5 ساله شد

ترجمه نفس المهموم، ص ۱۷۱ نوری، حسین، لؤلؤ و مرجان، ص ۱۹۴ قمی، شیخ عباس، منتهى الامال، ج ۱، ص ۷۰۰ ابن طاووس، علی بن موسی، الاقبال بالاعمال الحسنه، ج ۳، ص ۷۵

الاختصاص، ۷۸ و ۲۸۵؛ أحسن التراجم، ج۱، ص۳۹۱ـ ۳۹۴؛ ايضاح الاشتباه، ص۶۶؛ بهجة الآمال، ج۵، ص۲۲۳؛ التحرير الطاووسى، ص۱۹۹؛ تنقيح المقال، ج۲، ص۲۴۷؛ توضيح الاشتباه،

مجمع الرجال، ج3، ص268و269و ج7، ص120؛ أعیان الشیعة، ج8، ص48؛ بهجة الآمال، ج5، ص203؛ منتهى المقال، ص182؛ منهج المقال، ص200؛ اتقان المقال، ص80؛ التحریر الطاووسى،

ج2، ص39 ـ 42؛ الاختصاص، ص62؛ اضبط المقال، ص539؛ ایضاح الاشتباه، ص70؛ بهجة الآمال، ج6، ص136؛ تاسیس الشیعة، ص409؛ تتمة المنتهى، ص172؛ التحریر الطاووسى، ص230؛

64، 205، 280 و 281؛ أحسن التراجم، ج 1، ص 124؛ شرح مشیخة الفقیه، ص 17؛ بهجة الآمال، ج 2، ص 585؛ التحریرالطاووسى، ص 70؛ تنقیح المقال، ج 1، ص 231؛ توضیح الاشتباه،

بیشتر درباره او به این منابع مراجعه کنید: اتقان المقال، ص147 و 384، بهجة الآمال، ج7، ص229؛ تأسیس الشیعة، ص285 و 337؛ التحریر الطاووسى، ص306؛ تنقیح المقال،