یمانیه‏ از فرق «زیدیه» و از اصحاب محمد بن یمانى کوفی بودند. یکی از مورخین مشهور؛ فرقه یمانیه را از شاخه های فرق هشت‌گانه زیدیه بر‌شمرده است که نام بقیه فرق عبارت است از: جارودیه، مرثدیه، ابریقیه، نعیمیه، ابتریه، جریریه و یعقوبیه.[۱] مقدسى مى‏نویسد: ایشان اصحاب یمان بن الرباب بودند که خداوند را به صورت انسان می‌پنداشتند و می‌گفتند که همه اجزاى او جز چهره‏ اش از بین می‌رود. این طایفه چون جهان را فانی نمی‌دانستند، به همین دلیل اعتقادی به وجود قیامت نداشتند و همچنین در نگاه آنان خوردن مردار و نوشیدن شراب حلال بود. [۲] [۳] [۴]

پانویس

  1. مسعودی علی بن حسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، پاريس، 9 جلدی، سال 77- 1861 میلادی، ج4، ص 45
  2. مشکور محمدجواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشرآستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 478 با ویرایش و اصلاح جملات
  3. مقدسی مطهربن طاهر، البدء و التاريخ، با اهتمام و ترجمه فرانسوى كلمان هوار، پاريس، سال 1919- 1899 میلادی، ج 5، ص 122- 140.
  4. مسعودی علی‌بن حسین، مروج الذهب، مصر، دو جلدی، ج 2، ص 144.