پرش به محتوا

عادل عبدالمهدی

از ویکی‌وحدت
عادل عبدالمهدی
نام‌های دیگرعادل عبدالمهدی المنتفکی
اطلاعات شخصی
سال تولد۱۹۴۲ م، ۱۳۲۰ ش‌، ۱۳۶۰ ق
محل تولدبغداد، عراق
دیناسلام، شیعه
فعالیت‌ها
  • نخست‌وزیر عراق
  • وزیر دارایی
  • معاون رئیس‌جمهور
  • رئیس موسسه پژوهش‌های اسلامی فرانسه
  • عضو شورای حکومتی عراق
  • معاون دبیرکل مجلس اعلای اسلامی عراق

عادل عبدالمهدی، سیاستمدار و اقتصاددان عراقی و نخست‌وزیر پیشین عراق است. او به‌عنوان نمایندۀ ائتلاف «الفتح» در انتخابات پارلمانی عراق فعالیت کرده و در سال ۲۰۱۸ م، به‌عنوان نخست‌وزیر انتخاب شد.

زندگی‌نامه

عادل عبدالمهدی با نام کامل عادل عبدالمهدی المنتفکی در سال ۱۹۴۲ م، در بغداد به دنیا آمد. پدر وی در زمان حکومت ملک فیصل اول (نخستین پادشاه عراق مدرن) در دهۀ ۲۰ م، یک پست وزراتی را بر عهده داشت و برای مدتی نیز به عضویت مجلس اعیان درآمد. عبدالمهدی دارای چهار فرزند است.

تحصیلات

عبدالمهدی در سال ۱۹۶۳ م، در رشتۀ اقتصاد از دانشگاه بغداد فارغ‌التحصیل شد و سپس در سال ۱۹۷۰ م، در انستیتوی بین‌المللی مدیریت عمومی پاریس تحصیلات خود را در رشتۀ علوم سیاسی در مقطع کارشناسی‌ارشد ادامه داد. او همچنین در سال ۱۹۷۲ م، موفق به دریافت فوق‌لیسانس اقتصاد سیاسی از دانشگاه پواتیه فرانسه شد.

فعالیت‌ها

ریاست مؤسسۀ پژوهش‌های اسلامی فرانسه

این سیاستمدار و اقتصاددان شیعه علاوه بر زبان مادری خود، به زبان‌های انگلیسی و فرانسوی تسلط دارد. عادل عبدالمهدی همچنین برای مدتی سمت ریاست مؤسسۀ پژوهش‌های اسلامی فرانسه را عهده‌دار شد؛ همچنانکه سردبیری شماری از مجلات به زبان‌های عربی و فرانسوی را بر عهده داشته است.

مجلس اعلای اسلامی عراق

طبق گفته برخی منابع خبری، عبدالمهدی در ابتدا دارای گرایشات بعثی و کمونیستی بوده اما در دهۀ ۱۹۸۰ م، تحت تاثیر انقلاب اسلامی ایران دارای دیدگاه‌های اسلام‌گرایانه شد و با همراهی محمدباقر حکیم به گروه تازه‌تأسیس مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق پیوست. وی هم‌اکنون نیز معاون دبیرکل کنونی این سازمان است.

نخست‌وزیری

عبدالمهدی در سال ۲۰۰۳ م، پس از سقوط رژیم صدام حسین از فرانسه به عراق بازگشت و عضو جایگزین «عبدالعزیز حکیم» در شورای حکومتی عراق شد. وی پس از آن سمت وزیر دارایی را در دولت موقت «ایاد علاوی» در سال ۲۰۰۴ برعهده گرفت و در گفت وگوها با دولت آمریکا برای خط زدن بدهی‌های خارجی دولت عراق شرکت داشت و موفق شد بسیاری از طرف‌های بین‌المللی را برای ساقط کردن بخش زیادی از بدهی‌های عراق راضی کند. وی در سال ۲۰۰۵ م، پس از انتخابات مجلس عراق یکی از نامزدهای اصلی تصدی پست نخست‌وزیری بود اما در رأی‌گیری داخلی «ائتلاف ملی عراق» با یک رأی مغلوب نوری مالکی شد. عبدالمهدی سپس در همان سال به‌عنوان یکی از دو معاون رئیس‌جمهور عراق انتخاب شد و تا سال ۲۰۱۱ م، در این سِمت باقی ماند. او در سال ۲۰۰۷ م، از یک توطئه ترور که ۱۰ نفر در آن کشته شدند، جان سالم به در برد. او همچنین در نوشتن قانون اساسی جدید عراق مشارکت داشت. آخرین پستی که عبدالمهدی برعهده گرفت، وزارت نفت بود که در مارس ۲۰۱۶ م، از آن استعفا کرد.

جستارهای وابسته

منابع