مجید شهریاری

از ویکی‌وحدت
مجید شهریاری
مجید شهریاری.png
نام کاملمجید شهریاری
اطلاعات شخصی
سال تولد1345 ش، ۱۹۶۷ م، ۱۳۸۶ ق
محل تولد
سال درگذشت1389 ش، ۲۰۱۱ م، ۱۴۳۲ ق
روز درگذشت8 آذر
محل درگذشت
دیناسلام، شیعه
آثار
  • انتشار 30 مقاله علمی و پژوهشی در مجلات معتبر خارجی و داخلی
  • ارائه 34 مقاله در همایش‌های معتبر علمی
  • مجری 5 طرح پژوهشی و تحقیقاتی و همکاری با یک طرح پژوهشی و تحقیقاتی
  • مشاوره و راهنمایی 55 پایان‌نامه در مقاطع کارشناسی‌ارشد و دکتری
  • تألیف 4 عنوان کتاب در زمینه نرم افزار
فعالیت‌ها
  • دانشمند فیزیک هسته‌ای
  • عضو هیئت‌ علمی دانشگاه شهید بهشتی
  • عضو انجمن هسته­‌ای ایران
  • مشاور جمهوری اسلامی ایران در پروژه سزامی

مجید شهریاری، دانشمند فیزیک هسته‌ای و عضو هیئت‌ علمی دانشگاه شهید بهشتی، عضو انجمن هسته­‌ای ایران و مشاور جمهوری اسلامی ایران در پروژۀ سزامی بود که در 8 آذرماه 1389 ش، توسط رژیم صهیونیستی و با همکاری اطلاعاتی منافقین در یک عملیات تروریستی به شهادت رسید.

زندگی‌نامه

مجید شهریاری در سال 1345 ش، در زنجان متولد شد.

سوابق تحصیلی

ایشان تحصیلات ابتدایی و دبیرستان را در زنجان، دورۀ کارشناسی را در رشتۀ مهندسی الکترونیک در دانشگاه صنعتی امیر کبیر، از سال 1363 ش تا سال 1368 ش، دورۀ کارشناسی‌ارشد را در رشتۀ مهندسی هسته‌ای در دانشگاه صنعتی شریف، از سال 1369 ش تا سال 1371 ش، و دورۀ دکتری را در رشتۀ مهندسی هسته‌ای در دانشگاه امیرکبیر از سال 1372 ش، تا 1377 ش، گذارند.

  • مهندسی الکترونیک در دانشگاه صنعتی امیر کبیر، از سال 1363 ش تا سال 1368 با کسب رتبه 2؛
  • کارشناسی‌ارشد مهندسی هسته‌ای در دانشگاه صنعتی شریف از سال 1369 ش تا سال 1371 ش، با کسب رتبه اول؛
  • دکتری در رشتۀ مهندسی هسته‌ای در دانشگاه امیرکبیر از سال 1372 ش، تا 1377 ش، پذیرش بر اساس آئین‌نامه دانشجویان ممتاز.

سوابق آموزشی

  • عضو هیئت‌ علمی دانشگاه امیرکبیر از سال 1377 ش تا 1380 ش؛
  • عضو هیئت‌ علمی دانشگاه شهید بهشتی از سال 1380 ش تا زمان شهادت.

سوابق پژوهشی

  • فعالیت در گروه آموزشی کاربرد پرتوهای دانشکدۀ مهندسی هسته‌ای دانشگاه شهید بهشتی با مرتبه استادیاری پیمانی در سال 1380 ش؛
  • ارتقا به مرتبۀ دانشیاری با امتیازی بالا در سال 1384 ش؛
  • ارتقا به درجۀ استادی بر اساس تصویب هیئت ممیزه ارتقا به درجۀ استادی در سال 1389 ش؛
  • انتشار 30 مقاله علمی و پژوهشی در مجلات معتبر خارجی و داخلی؛
  • ارائۀ 34 مقاله درهمایش‌های معتبر علمی؛
  • مجری 5 طرح پژوهشی و تحقیقاتی و همکاری با یک طرح پژوهشی و تحقیقاتی؛
  • مشاوره و راهنمایی 55 پایان‌نامه در مقاطع کارشناسی‌ارشد و دکتری؛
  • تألیف 4 عنوان کتاب در زمینه نرم افزار.

سوابق اجرایی

  • نمایندۀ دانشگاه شهید بهشتی در امور اجرایی همکاری با سازمان انرژی هسته‌­ای از 1383 ش، تا زمان شهادت؛
  • عضو انجمن هسته­‌ای ایران از 1383 ش تا 1385 ش؛
  • مدیر گروه کاربرد پرتوها از 1384 ش، تا زمان شهادت؛
  • عضو شورای آزمایشگاه مرکزی دانشگاه از 1385 ش تا 1386 ش؛
  • عضو شورای فناوری دانشگاه از 1381 ش تا 1386 ش؛
  • عضو کمیتۀ تخصصی فنی و مهندسی هیئت ممیزه از 1386 ش، تا زمان شهادت؛
  • مشاور جمهوری اسلامی ایران در پروژۀ سزامی از 1387 ش، تا زمان شهادت؛
  • برگزار کنندۀ چهار کمیتۀ علمی و کارگاه آموزشی از 1385 ش، تا زمان شهادت[۱].

شهادت

مجید شهریاری، دانشمند فرزانه و استاد فیزیک هسته‌ای دانشگاه شهید بهشتی ایران سرانجام در تهران در 8 آذرماه 1389 ش، توسط رژیم صهیونیستی و با همکاری اطلاعاتی منافقین در یک عملیات تروریستی به شهادت رسید.

واکنش‌ها

بیانات امام خامنه‌ای

امام خامنه‌ای، خطاب به خانواده شهید شهریاری گفت: شهادت دکتر شهریاری، به جامعه علمی کشور آبرو داد، شهادت همچنین شخصیت برجسته و مورد قبولی، به دشمن نشان‌ داد که در محیط علمی جمهوری اسلامی، اینجوری شخصیت‌ها و انگیزه‌هایی وجود دارد. بی‌شک توفیقات فراوانی که امروز جمهوری اسلامی ایران در مسیر صنعت هسته‌ای به دست آورده مرهون مجاهدت‌های علمی و جهادی دانشمندان این صنعت است. نوابغی که علم و معنویت را با هم درآمیخته و ایران اسلامی را به قله دانش هسته‌ای رساندند.

بیانات آیت الله جوادی آملی

آیت‌الله عبدالله جوادی آملی، در مراسم چهلم شهید شهریاری بیان داشت: در روایات اهل‌بیت (علیهم‌السلام) آمده که در صحنۀ قیامت خون شهید را با مرکب دانشمندان می‌سنجند و مرکب دانشمند وزین‌تر از خوش شهیدان است ولی اگر دانشمندی برای حفظ دین خود شربت شهادت نوشید، وزن و موزون را به همراه دارد. آنچه علمش شرح حقیقت جهان است و آثار الهی را شرح می‌دهد، خلقت خدا را تشریح می‌کند نه طبیعت را. او معلوم را حقیقت خدا می‌داند نه طبیعت رهاشده؛ چونان شهید هر دو دستش پر است و با یک دست وزن را و با یک دست موزون را به همراه می‌آورد. دانشمندان حوزه و دانشگاه و شهید شهریاری با یک دست گوهر را دارند و با دست دیگر تیغ حافظ گوهر را. هرگز دانشمند تیغ به دست نمی‌گیرد که دیگری را از پای درآورد بلکه آنها تیغ به دست می‌گیرند که از این حریم و گوهر پاسداری کنند. دوستان شهید شهریاری و خاندان او مطمئن باشند که او هم‌اکنون در روح و ریحان است و اگر با دو دست پر به بارگاه الهی راه یافت، نه تنها مشکل خودش را حل می‌کند بلکه مشکل دیگران را هم برطرف می‌کند و از دیگران شفاعت خواهد کرد[۲].

جستارهای وابسته

پانویس

منابع