فاطمه بنت موسی بن جعفر: تفاوت میان نسخه‌ها

|-

|نام پدر

|-

|نام مادر

|-

|زادروز

|-

|زادگاه

|}

</div>

'''حضرت معصومه(س)''' دختری ممتاز در خاندان [[عصمت]] و طهارت بود. [[شیعیان]] فاطمه معصومه(س) را بسیار بزرگ می دارند و برای [[زیارت]] ایشان در [[قم]] اهمیت بسیاری قائل هستند. در روایاتی که درباره حضرت معصومه(س) نقل می‌کنند از [[شفاعت]] وی برای [[شیعیان]] سخن گفته شده و [[بهشت]] را پاداش زیارت او دانسته‌اند.

مقام علم و عرفان او در مرحله ای است که در فرازی از زیارتنامه غیر معروف او چنین می خوانیم: «السلام علیک یا فاطمه بنت موسی بن جعفر و حجته و امینه» ‍: (سلام بر تو ای فاطمه دختر موسی بن جعفر و حجت و امین از جانب موسی بن جعفر). و باز می خوانیم: <big>السلام علیک ایتها الطاهرة الحمیدة البرة الرشیدة التقیة الرضیة المرضیة</big>: (سلام بر تو ای بانو پسندیده نیک سرشت، ای بانوی رشد یافته، پاک طینت، پاک روش، شایسته و پسندیده). بدین لحاظ و مقامات عالی معنوی آن بانوست که [[امام علی بن موسی الرضا|حضرت رضا (س)]] در فرازی از زیارتنامه معروفش به ما آموخته که در کنار مرقدش خطاب به او بگوییم: <big>یا فاطمه اشفعی لی فی الجنة فان لک عندالله شانا من الشان</big>.

حضرت فاطمه معصومه (س) در روز اول [[ذی القعده]] سال ۱۷۳ هجری، در شهر [[مدینه]] چشم به جهان گشود. پدر بزرگوار او حضرت موسی بن جعفر (ع) امام هفتم شیعیان- و مادر گرامی ایشان «نجمه» مادر بزرگوار امام رضا (ع) می‎ باشد. نجمه از بانوان با فضیلت و از اسوه ‎های تقوا و شرافت و از مخدرات کم نظیر تاریخ بشریت است.

درباره عمر حضرت معصومه (س) نیز روایات متفاوت است. برخی سن ایشان را هیجده و بیشتر نیز نوشته‌اند. به گفته بعضی دیگر، نظر به این که پدرشان، امام موسی‌کاظم (ع) در سال ۱۷۹ قمری به دستور [[هارون الرشید]] دستگیر و زندانی شدند و چهار سال در زندان ماندند و همان جا به شهادت رسیدند و نیز حضرت معصومه (س) در سال ۲۰۱ از دنیا رفتند، سن ایشان حداقل ۲۲ سال بوده است. <ref> معاونت پژوهش مرکز حوزه‌های علمیه خواهران, بانوان عالمه و آثار آنها </ref> برخی نیز تاریخ ولادت حضرت معصومه را ۱ ذی‌القعده سال ۱۷۳ قمری و تاریخ وفات او ۱۰ [[ربیع الثانی]] سال ۲۰۱ قمری ذکر کرده‌اند. <ref>نورالآفاق، جواد شاه‌عبدالعظیمی</ref>

از ویژگی‎های ایشان این بود که به علوم اسلام و آل محمد(ص) آگاهی داشت و از جمله روایت کنندگان [[حدیث]] بود. چندین حدیث است که در سند آنها نام حضرت فاطمه معصومه (س) ذکر شده است. [[علامه امینی]] در کتاب شریف [[الغدیر]] به بعضی از آنها استناد می‎کند مانند:

نقل این احادیث حاکی از مقام علمی والای آن بانو می‌باشد.

مقام عصمت که عالی‎ترین مقام معنوی و پاکی است، درجاتی دارد، و در وهله اوّل بر دو گونه است:

حضرت معصومه(س) مانند [[حضرت زینب(س)]] در یکی از درجات عصمتند، گر چه در درجات [[چهارده معصوم (ع)]] نباشد.

یکی از شواهد عظمت استثنایی حضرت معصومه (س) زیارتنامه‎ای است که امام رضا(ع) در شأن ایشان بیان فرموده اند. بعد از حضرت [[فاطمه زهرا(س)]] تنها زیارتی که از امام معصوم برای یک زن نقل شده، زیارت حضرت معصومه(س) است و هیچ یک از بانوان خاندان عصمت و [[طهارت]] زیارت مخصوص از امام ندارند.

[[بهشت]]، پاداش کسی است که فاطمه دختر امام کاظم(ع) را زیارت کند. <ref>کامل الزیارات، 1356ش، ص536؛ مجلسی، بحارالانوار، 1403ق، ج99، ص265-268</ref>

دهم ماه ربیع الثانی سالروز رحلت حضرت فاطمه معصومه (س) می‌باشد. حضرت معصومه یکسال پس از ورود برادرش حضرت امام رضا(ع) به ایران به همراه عده‌ای از برادران و خواهران و عده دیگری از خویشان به منظور دیدار امام رضا (ع) وارد ایران شدند. <ref> قمی، حسن بن محمد بن حسن؛ تاریخ قم، ترجمه حسن بن علی بن حسن عبدالملک قمی، تهران، طوس، 1361، ص 213</ref> [[جعفر مرتضی عاملی]] می‌نویسد:

البته برخی از پژوهشگران تعداد افراد این کاروان را حدود 400 نفر نوشته‌اند و قائلند 23 نفر از آنان در ساوه کشته شدند. <ref>محمدی اشتهاردی، محمد، حضرت معصومه فاطمه دوم، قم، علامه 1375، چاپ اول، ص 118</ref> پس از آنکه حضرت معصومه و همراهیان ایشان به ساوه رسیدند، مأموران حکومتی با آنها درگیر شدند و بسیاری از افراد این قافله را به شهادت رساندند. در همین زمان حضرت معصومه بیمار شد. از خادمش پرسید: از اینجا تا قم چقدر فاصله است؟ خادم عرض کرد: 10 فرسخ. حضرت فرمود: مرا از اینجا به قم منتقل کن. در همین زمان موسی بن خررج که از بزرگان آل سعد و از شیعیان قم بود به خدمت حضرت معصومه مشرف شد و زمام ناقه او را گرفت و به سرای خویش فرود آورد. <ref>قمی، حسن بن محمد؛ پیشین، ص 213</ref>

برخی از محققان معتقدند که حضرت معصومه (س) در ساوه مسموم شد و سپس با حالت بیماری وارد قم شد. و پس از مدت کوتاهی به شهادت رسید. <ref>عاملی، جعفرمرتضی؛ پیشین، ص 428</ref> محمدی اشتهاردی می‌نویسد:

«مطابق نقل بعضی مسموم نمودن حضرت توسط زنی در ساوه انجام شد». <ref>محمدی اشتهاردی، پیشین، ص 123 به نقل از وسیله المعصومین، ص 68</ref>

«وقتی حضرت معصومه بدن‌های پاره پاره برادران و برادر زادگان خویش را که 23 نفر بودند را دید، به شدت غمگین گشت و در اثر آن بیمار شد».

پس از ورود حضرت معصومه (س) به قم در روز 23 ماه ربیع الاول، <ref>محمدی اشتهاردی، پیشین، ص 123 به نقل از وسیله المعصومین، ص 68</ref> آن حضرت 17 <ref>قمی، حسن بن محمد بن حسین؛ پیشین، ص 213</ref> یا 19 <ref>مجلسی، محدباقر؛ بحارالانوار، تهران، مکتب الاسلامیه، بی‌تا، ج60، ص 219</ref> روز ساکن منزل موسی بن خررج بود. و در این مدت با حالت بیماری مشغول عبادت و راز و نیاز با خداوند بود.

قول مشهور این است که حضرت معصومه پس از آنکه در 23 ماه‌[[ربیع‌الاول]] وارد قم شدند، 17 روز بیشتر زنده نبودند. بنابراین رحلت آن حضرت باید دهم ماه ربیع الثانی صورت گرفته باشد. علی اکبر مهدی‌پور می‌نویسند:

با توجه به اینکه ولادت حضرت معصومه اول ذی القعده سال 173 <ref> نمازی، شیخ علی؛ مستدرک سفینة البحار، مشهد، چاپخانه خراسان، ج8، ص 257</ref> هجری می‌باشد. و با توجه به زمان رحلت آن حضرت یعنی سال 201 هجری، بنابراین سن مبارک آن حضرت هنگام وفات 28 سال بوده است.

{{پانویس|4}}