دعا: تفاوت میان نسخه‌ها

دعا در لغت به معنای صدا زدن و یاری طلبیدن است و در اصطلاح [[شرع]] به معنای گفتگو کردن با حق تعالی به نحو طلب حاجت و درخواست حل مشکلات از درگاه اوست. <ref>فیومی، احمد؛ ‌المصباح المنیر، قم، انتشارات هجرت، ۱۴۱۴ق، چاپ دوم، ذیل ماده دعا</ref> در [[روایات]] آداب و شرایطی برای اجابت دعا و موانعی برای عدم اجابت آن بیان شده است.  

«و هنگامی که بندگان من از تو درباره من سوال می­‌کنند، (بگو) من نزدیکم، دعای هر دعا کننده ­ای را، به هنگامی که مرا بخواند پاسخ می­‌گویم. پس باید دعوت مرا بپذیرند و به من ایمان بیاورند، تا راه یابند». <ref> سوره بقره، ۱۸۶</ref>

و گاه می‌­فرماید: «پروردگار شما گفته است، مرا بخوانید تا (دعای) شما را بپذیرم». <ref> سوره غافر، ۶۰</ref>

و گاهی نمونه­ ای از دعاهای مستجاب که برای بسیاری از مردم تجربه شده است را ارائه می­‌دهد، «[آیا آن شریکان انتخابی شما بهترند] یا کسی که دعای مضطر را اجابت می‌کند و گرفتاری را برطرف می‌سازد؟...». <ref>سوره نمل، ۶۲</ref>

و در برخی موارد تأکید می‌­فرماید که دعا میزان وزن و اعتبار و ارزش انسان نزد [[خداوند]] متعال است: «بگو: اگر دعایتان نباشد پروردگارم به شما ارجی ننهد». <ref>سوره فرقان، ۷۷</ref>

و در نقطه مقابل، کسانی که تنها هنگام گرفتاری و بلا [[خدا]] را می‌خوانند، نکوهش می‌­کند و کسانی­ که از دعا دوری می‌کنند به [[جهنم]] تهدید می‌نماید: «کسانی که از عبادت من تکبر ورزند بزودی با ذلت وارد دوزخ می‌­شوند». <ref>سوره غافر، ۶۰</ref>

در روایتی از [[پیامبر اکرم (ص)]] آمده است: در نیازهایتان، دست به دامن خدا شوید و در گرفتاری­‌هایتان به او پناه ببرید و به درگاهش زاری کنید و او را بخوانید؛ زیرا دعا مغز [[عبادت]] است. <ref>مجلسی، محمدباقر؛ بحارالانوار، بیروت، مؤسسه الوفاء، ۱۴۰۳ ق، چاپ دوم، ج ۹۳، ص ۳۰۲، ح ۳۹</ref>

[[حنان بن سدیر]] گوید، پدرم گفت: از [[امام باقر (ع)|امام باقر (علیه السلام)]] پرسیدم: بهترین [[عبادت]] کدام است؟ فرمودند: هیچ چیز نزد خداوند از درخواست و طلب آنچه نزد خداوند است، بهتر نیست. <ref>عاملی، محمد بن حسن؛ وسائل الشیعه، بیروت - لبنان، احیاء تراث عربی، ۱۳۷۰، ج۷، ص۳۰</ref>

# دعا باید همراه ایمان و عمل صالح باشد: «یستجیب الذّین آمنوا و عملوا الصالحات». <ref> شوری، آیه ٢۶</ref>

# از روی اخلاص باشد: «فادعوا اللّه مخلصین له الدین». <ref>مؤمن، آیه ١۴

# </ref>

# همراه با تضرع و مخفیانه باشد: «ادعوا ربّکم تضرعاً و خُفیة». <ref>اعراف، آیه ۵۵</ref>

# توأم با بیم و امید باشد: «و ادعوه خوفاً و طمعاً». <ref>اعراف، آیه ۵۶</ref>

# در ساعاتی خاص باشد: «یدعون ربّهم بالغداة و العشی». <ref>انعام، آیه ۵٢</ref>

# یکی از آداب دعا این است که دعا با ثنای خدا و [[صلوات]] آغاز شود. از [[امام علی بن أبی‌طالب (ع)|امام علی (علیه السلام)]] روایت شده که اگر دوست داری حاجتت برآورده شود، این‌گونه دعا را آغاز کن: «لا اله إلّا الله الحلیم الکریم، لا اله إلّا الله العلی العظیم، سبحان ألله رَبِّ السماواتِ السبعِ و ما فیهنّ و ربِّ العرشِ العظیمِ، والحمد لله رب العالمین، اللهم إنّی أسألک بأنّک ملِکٌ مقتدرٌ و انت علی کل شئءٍ قدیرٌ، ما تشاءُ مِن کلِ شئءٍ یکُونُ»؛ و آن‌گاه حاجت خود را بخواه. <ref>احمد بن محمد برقی، محاسن، ج ١، صص ٣۵-٣۵</ref>

# یکی از اموری که موجب [[استجابت]] دعا می‌شود، عبارت است از چشم امید پوشیدن از تمامی مردم و صرفاً امیدوار بودن به خداست. بر طبق روایتی از [[امام صادق(علیه السلام)]]<ref>ر. ک:مقاله امام صادق (علیه السلام)</ref>، «فإذا علم الله ذلک من قلبه، لم یسأل الله شیئاً إلّا أعطاه» (کافی، ج ٢، ص ١۴٨). و در روایت دیگر نیز بر «توجه قلبی» تأکید کرده‌اند: «همانا خدا دعایی را که در آن، روی دل به سوی خدا نیست و توأم با سهو و غفلت است، استجابت نمی‌کند؛ پس هنگامی که دعا می‌کنی، فأقبل بقلبک، ثم استیقن بالإجابة». <ref>کافی، ج ٢، ص ۴٧٣</ref>

# افزون بر این، از حضرت صادق (علیه السلام) روایت شده که قبل از دعا، سوره حمد، سوره توحید، آیة‌الکرسی و سوره قدر را بخوان که مشتمل بر [[اسم اعظم]] خدا هستند و بعد رو به [[قبله]] دعا کن. <ref>المصباح الکفعمی، فصل ٣١، ص ٣٠٨</ref>

همچنین به نقل از امام صادق(علیه السلام)، یکی از آداب دعا، [[سجده]] کردن و در سجده هفت بار گفتن «یا ارحم الراحمین» قبل از بیان حاجت خود است. <ref>وسائل الشیعة، ج ٧، ص ٨٨، ح ٨٨١٠</ref>

در برخی روایات دیگر نیز از ایشان نقل شده که اذکار زیر قبل از بیان حاجت گفته شود: ده بار «یا الله، یا الله»؛ و یا ده بار «یا ربّ، یا الله». <ref>کافی، ج٢، صص۵١٩ و ۵٢٠</ref> <ref>حاج سید احمد زنجانی (متوفای رمضان ١٣٩٣ ق/١٣۵٢ ش) آن فقیه پارسا و متخلق به اخلاق الاهی نکات</ref>

* کسی که اموالی داشته، و بدون گواه به دیگری وام داده (ولی وام گیرنده منکر آن است وام دهنده دعا می‌کند که خداوند دل وام گیرنده را نرم کند، و او را به ادای وام وادار نماید) به او گفته می‌شود مگر به تو دستور ندادم به هنگام وام دادن، شاهد و گواه بگیرید.» <ref> اصول کافی، ج 2، ص 511</ref>

«ربنا اجعلنی مقیم الصلاة و من ذریتی ربنا و تقبل دعاء» <ref>ابراهیم (14) آیه 40</ref> پروردگارا! مرا برپا کننده [[نماز]] قرار ده، و از فرزندانم (نیز چنین فرما) پروردگارا دعای مرا بپذیر.

«ربنا لا تزغ قلوبنا بعد اذ هدیتنا و هب لنا من لدنک رحمة انک انت الوهاب» <ref>آل عمران (3) آیه 8</ref>

«ربنا آتنا من لدنک رحمة و هیی ء لنا من امرنا رشدا.» <ref>اعراف (7) آیه 10</ref>

«اللهم اجعلنی اخشاک کانی اراک، و اسعدنی بتقواک، و لا تشقنی من معصیتک» <ref>مفاتیح‌الجنان، دعای عرفه</ref>

روایت شده: خداوند به یکی از پیامبران [[بنی اسرائیل]]<ref>ر. ک:مقاله بنی اسرائیل</ref> وحی کرد که به فلان عابد بگو سه دعای تو در نزد ما مورد استجابت است، آن [[پیامبر]] [[وحی]] الهی را به آن عابد ابلاغ کرد، او موضوع را به همسرش خبر داد <ref>در کتاب سیاستنامه، ص 222 نام این شوهر و همسرش با عنوان یوسف و کرسف یاد شده است</ref> همسرش اصرار زیاد کرد که یکی از آن دعاها را در مورد من قرار بده، عابد به این پیشنهاد راضی شد، همسرش به او گفت: «دعا کن خداوند مرا از زیباترین زنان زمان قرار دهد.» عابد همین دعا را کرد، همسرش از زیباترین بانوان جهان گردید.

دعایش به استجابت رسید و او سگ شد، برادران و بستگان او نزد عابد آمدند و گفتند آبروی ما در میان مردم می‌رود، از شما التماس می‌کنیم که از دعای سوم خود استفاده کن تا همسرت به صورت اول برگردد، آنها بسیار اصرار کردند، سرانجام عابد ناگزیر از دعای سوم خود استفاده نمود و عرض کرد: «خدایا همسرم را به صورت اول بازگردان.» دعا مستجاب شد، و همسرش به صورت اول بازگشت، و به این ترتیب سه دعای مورد اجابتش، به هدر رفت و پوچ گردید <ref>بحارالانوار، ج 14، ص 485</ref> آن [[زاهد]] اگر نادان نبود می‌توانست از این فرصت اکثر استفاده را بکند، و سعادت دنیا و آخرتش را تامین نماید. <ref>دعا و چگونگی آن

https://hawzah.net › Magazine › View

</ref>