۲۲٬۱۹۷
ویرایش
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
=واژه شیعه در قرآن کریم= | =واژه شیعه در قرآن کریم= | ||
در [[قرآن|قرآن کریم]] شیعه به معنای پیرو پیامبران و شخصیتهای بزرگ بهکار رفته است. خداوند در داستان [[حضرت موسی(ع)|موسی (علیهالسلام)]] میفرماید: آنکه از پیروان او بود، بر ضد آنکه از دشمنانش بود از او یاری خواست: {فَاسْتَغاثَهُ الَّذِی مِنْ شِیعَتِهِ عَلَی الَّذِی مِنْ عَدُوِّهِ}<ref>.قصص: 15.</ref> نیز میفرماید: و از جمله پیروان او ابراهیم است که با قلبی سلیم به پیشگاه پروردگارش آمد {وَ إِنَّ مِنْ شِیعَتِهِ لاَِبْراهِیمَ... | در [[قرآن|قرآن کریم]] شیعه به معنای پیرو پیامبران و شخصیتهای بزرگ بهکار رفته است. خداوند در داستان [[حضرت موسی(ع)|موسی (علیهالسلام)]] میفرماید: آنکه از پیروان او بود، بر ضد آنکه از دشمنانش بود از او یاری خواست: {فَاسْتَغاثَهُ الَّذِی مِنْ شِیعَتِهِ عَلَی الَّذِی مِنْ عَدُوِّهِ}<ref>.قصص: 15.</ref> نیز میفرماید: و از جمله پیروان او ابراهیم است که با قلبی سلیم به پیشگاه پروردگارش آمد {{متن قرآن|وَ إِنَّ مِنْ شِیعَتِهِ لاَِبْراهِیمَ...|سوره = صافات|آیه = 83}}. شیع در آیه {{متن قرآن|مِنَ الَّذِینَ فَرَّقُوا دِینَهُمْ وَ کانُوا شِیَعاً|سوره = روم|آیه = 32}}. جمع" شیعه" و به معناى فرقه ای است که در پیروى سنت و مذهبى متفق باشند<ref>(ترجمه تفسیر المیزان ج 12، ص 195)</ref>. | ||
=فرقههای شیعه= | =فرقههای شیعه= |