ابوایوب انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها

ابوایوب انصاری (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۴ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۱۸

۳٬۱۷۱ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۴ دسامبر ۲۰۲۱

بدون خلاصۀ ویرایش

Hoosinrasooli

confirmed، مدیران

۳۷٬۵۱۸

ویرایش

@@ خط ۲۱۷: / خط ۲۱۷: @@
 معاویه که نمی پنداشت ابوایوب این گونه آشکارا درباره دوران [[جاهلیت]] و کفر او سخن گوید، از سربه زیر انداخت. شامیان نیز بر ابوایوب خشمگین شدند. سپس معاویه سر بلند کرد و گفت: "رها کن، رها کن، به جان خودم من درباره این موضوع از تو نپرسیدم و قصدم نیز این نبود". <ref>سیدمحسن الامین، اعیان الشیعه، ج6، ص 286</ref>
+=مقام علمی ابوایوب=
+یکی از جنبه های مهم شخصیت ابوایوب، مقام علمی او و آشنایی اش با معارف عالی اسلامی است. وی افزون بر آنکه سربازی رشید و خدمتگذاری صدیق برای رسول خدا (ص) بود، به همراه پنج تن از انصار، [[قرآن کریم]] را در زمان حیات پیامبر، جمع کرد. <ref>محمدبن سعد، طبقات الکبری، ج2، ص 356</ref>
+او از راویان مهم و معتبر است که روایت های بسیاری را از رسول اکرم (ص) و امیر مؤمنان، علی (ع) نقل نموده است.
+'''اقامه ی نماز جماعت به جای عثمان'''
+در سال 35 هجری، [[مهاجران]] و انصار [[عثمان]] را به سبب انحراف ها و بدعت هایی که گذاشته بود، از ورود به [[مسجد]] و اقامه ی [[نماز]] بازداشتند. «سعد قرظ»، [[اذان]] گوی مسجد نزد امام علی (ع) آمد و گفت: «اکنون که [[خلیفه]] را از امامت نماز بازداشته اند، چه کسی باید نماز بگزارد؟»
+حضرت فرمود: «به خالدبن زید(ابوایوب انصاری) بگویید که نماز جماعت را با مردم اقامه کند». <ref>عزالدین ابوالحسن علی بن محمدبن الاثیر، الکامل فی التاریخ، ج2، ص 300</ref>
+ابوایوب می گوید:
+روزی نزد رسول خدا (ص) رفتم و عرض کردم: "ای رسول خدا، مرا نصیحتی کنید". حضرت فرمود: "به تو پنج سفارش می کنم:
+# از آنچه در دست دیگران است، نا امید باش که این کار، خود برترین گونه بی نیازی است؛
+# از طمع بپرهیز که آن نیازی همیشگی به شمار می آید؛
+# وقتی نماز می خوانی، همانند شخص وداع کننده (کسی که آخرین نمازش را می خواند) نماز بخوان؛
+# سخنی را که فردا برای گفتن آن به عذرخواهی مجبور می شوی، مگوی؛
+# آنچه را برای خودت می پسندی، برای برادر مؤمنت نیز بپسند». <ref>ابوجعفرمحمدبن الحسن طوسی، الامالی، ج2، ص 122.</ref>
+ایشان در روایت دیگری نقل می کند: "هرگاه پشت سر پیامبر اکرم (ص) نماز می خواندم، آن حضرت پس از پایان نمازش، این دعا را می خواند: خدایا، همه خطاها و گناهانم را بیامرز. خدایا، به من از نعمت هایت عطا کن و مرا زنده بدار و به من روزی بده و مرا به انجام دادن کارهای شایسته و اخلاق نیکو هدایت کن؛ زیرا جز تو کسی به کارهای شایسته هدایت نکند و جز تو کسی وی را از کارهای بد باز ندارد". <ref>سیدمحسن الامین، اعیان الشیعه، ج6، ص 286</ref>
 =پانویس=