confirmed، مدیران
۳۷٬۲۱۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸۷: | خط ۸۷: | ||
دروس سطح عالی [[فقه]]، [[اصول]]، [[كلام]] و [[فلسفه]] را آموخت و در اواسط سال 1307 هـ . ق. به [[عراق]] مهاجرت نمود و ابتدا، به شهر [[سامرّا]] كه از مراكز اجتماع طلاب مهاجر و دار العلم آن زمان بود، رفت. مدتی را به خیال و عنوان این كه در مسند قضا نشسته، به رتق و فتق (حل و فصل) امور مردم گذراند. پس از چند ماه، ناگهان از این خیال و علاقه به مسند منصرف شد و با شنیدن آوازه و شهرت [[میرزا حبیب الله رشتی]]، سامرّا را ترك و به سوی [[نجف]] حركت كرد و تا آخرعمر در آن حوزه كهن و مهم و پایگاه و مركز علم، ماندگار شد. | دروس سطح عالی [[فقه]]، [[اصول]]، [[كلام]] و [[فلسفه]] را آموخت و در اواسط سال 1307 هـ . ق. به [[عراق]] مهاجرت نمود و ابتدا، به شهر [[سامرّا]] كه از مراكز اجتماع طلاب مهاجر و دار العلم آن زمان بود، رفت. مدتی را به خیال و عنوان این كه در مسند قضا نشسته، به رتق و فتق (حل و فصل) امور مردم گذراند. پس از چند ماه، ناگهان از این خیال و علاقه به مسند منصرف شد و با شنیدن آوازه و شهرت [[میرزا حبیب الله رشتی]]، سامرّا را ترك و به سوی [[نجف]] حركت كرد و تا آخرعمر در آن حوزه كهن و مهم و پایگاه و مركز علم، ماندگار شد. | ||
=اساتید= | |||
# میرزا حبیب الله رشتی (1234 ـ 1312 هـ . ق) مدفون در نجف: و از شاگردان بزرگ و پرآوازه [[شیخ انصاری]] بود. كتاب «بدایع الافكار» وی در علم اصول معروف است. شیخ انصاری دربارهاش فرمود: «من درس را برای سه نفر میگویم: میرزا محمّد حسن شیرازی، میرزا حبیبالله رشتی و آقا حسن تهرانی.» آقا ضیاء حدود 4 سال در درس میرزا حبیب الله رشتی شركت كرد. <ref>گلشن ابرار، ج 17، ص 378</ref> | |||
# | |||
# آخوند ملّا محمّد كاظم خراسانی (1255 ـ 1329 هـ . ق.) مدفون در نجف: او از شاگردان برجسته شیخ انصاری و [[میرزای شیرازی]] بود. «كفایه الاصول» مهمترین كتاب اوست. كه بیش از صد نفر تاكنون بر آن حاشیه زدهاند و یا به آن شرح نوشتهاند. آخوند خراسانی از رهبران بزرگ [[مشروطیت]] بود. <ref>همان، ج 17، ص 431</ref> | |||
# | |||
# سید محمد كاظم طباطبایی یزدی (1247 ـ 1337 هـ . ق.) مدفون در نجف: او از مراجع بزرگ تقلید شیعه در قرن 14 بود. وی از شاگردان میرزای شیرازی و اثر مهم او «عروة الوثقی» میباشد كه مراجع تقلید بعد از ایشان، بر این كتاب فقهی حاشیه زدهاند. <ref>همان، ج 1، ص 445</ref> | |||
# | |||
# میرزا حسین خلیلی (1230 ـ 1326 هـ . ق) فرزند میرزا خلیل تهرانی مدفون در نجف: او از شاگردان شیخ انصاری و صاحب جواهر و از یاران آخوند خراسانی و شیخ عبدالله مازندرانی در رهبری نهضت مشروطه بود. | |||
# | |||
# ملا فتح الله شریعت اصفهانی، معروف به شیخ الشریعه (1266 1339 هـ . ق) او از فقها و مراجع بزرگ شیعه بود. | |||
# سید محمد طباطبایی فشاركی. | |||
# میرزا ابراهیم محلاتی شیرازی. | |||
آقا ضیاء الدین پس از سالها تحصیل، به درجه [[اجتهاد]] نائل آمد و در این دوره پیوسته مورد احترام استادانش بود و به كسی كه دریایی از علم و دانش و معارف دینی در سینهاش نهفته است، شهرت دارد. | |||
=پانویس= | =پانویس= |